Η νύχτα πέφτει στην έπαυλη του Midnight Murder Club, οι 6 παίχτες φοράνε τη μάσκα τους, κρατάνε στα χέρια τους έναν φακό και ένα revolver και προσπαθούν να σκοτωθούν μεταξύ τους. Το νέο multiplayer FPS game της Velan Studios είναι τόσο απλοϊκό όσο ακούγεται, βγάζοντας vibes από κλασσικά παιχνίδια, όπως Μία Νύχτα στο Παλέρμο, σκοτεινό δωμάτιο και hide-and-seek, διαθέτοντας όμως ορισμένες διαφοροποιήσεις.
Κάθε mode του παιχνιδιού εκτυλίσσεται σε μία σκοτεινή έπαυλη, η οποία μοιάζει να έχει χτυπηθεί από μία μόνιμη διακοπή ρεύματος, με τις μοναδικές πηγές φωτός να είναι -σχεδόν- πάντα οι φακοί των παικτών. Βέβαια, όπως είναι λογικό, κάθε άνοιγμα του φακού προδίδει τη θέση σας στον χώρο, κάνοντάς σας ευάλωτο προς τους αντιπάλους, ενώ το αντίστροφο συμβαίνει όταν οι αντίπαλοι επιλέγουν να ανοίξουν τον φακό τους.
ΟΣΦΡΗΣΗ, ΓΕΥΣΗ, ΑΦΗ, ΟΡΑΣΗ, ΑΚΟΗ!!!
Ως αποτέλεσμα, θα χρειαστεί να ανοίγετε και να κλείνετε συνεχώς τον φακό σας, ώστε να έχετε μία εικόνα του πού κατευθύνεστε, χωρίς ωστόσο να κάνετε προφανή την παρουσία σας. Παράλληλα, για όσο ο φακός σας είναι σβηστός δεν έχετε πρόσβαση σε καμία πληροφορία που δίνει το UI, όπως map, leaderboard, aim, ενώ «εξαφανίζεται» και η θέση του συμπαίκτης σας, κάνοντας το game ακόμα πιο ενδιαφέρον. Άρα, αν θεωρήσουμε δεδομένη την απουσία της όρασης σε μεγάλο βαθμό, τότε θα πρέπει οι άλλες αισθήσεις κυριαρχήσουν.
Με ένα ζευγάρι ακουστικά να είναι απαραίτητο, το τρίξιμο των πορτών, ο βηματισμός, η ρίψη βολής και οποιοσδήποτε άλλος ήχος σε συνδυασμό με το proximity chat κάνουν την ακοή να παίζει πρωταρχικό ρόλο, μαζί φυσικά με την υπομονή και τα γρήγορα αντανακλαστικά. Ο ελάχιστος φωτισμός που επικρατεί στο Midnight Murder Club εντείνει τη δαιμονικά καλοστημένη σκοτεινή ατμόσφαιρα που επικρατεί, με τη μυστηριώδη έπαυλη, το ελάχιστο φως, τους περίεργους θορύβους, τις παράξενες μάσκες και τις αντίπαλες σκιές να προσφέρουν μία δόση τρόμου και μυστηρίου, ενώ συγχρόνως δεν λείπουν οι ανάλαφρες και χιουμοριστικές στιγμές.
HELLO, OLA, HALLO, BONJOUR
Αν και «σκοτεινό», το παιχνίδι είναι ταυτόχρονα και απίστευτα διασκεδαστικό, με την έντονη αυτή αντίφαση να κερδίζει έξτρα πόντους. Ο λόγος όμως που το game καταλήγει να γίνεται αστείο και με μηδενική δόση σοβαροφάνειας είναι σαφώς το proximity chat. Όσες φορές άφησα το matchmaking να μου βρει παίκτες άλλες τόσες φορές γέλασα μέχρι δακρύων. Είναι οι διάφορες γλώσσες και προφορές που έχει ο καθένας, είναι που όλοι όσοι συνάντησα ήταν αρκετά επικοινωνιακοί, είναι που ορισμένες φορές κάποιοι σχολίαζαν τα πάντα και κατέληγαν να γελούν ακατάπαυστα; Δεν έχω αποφασίσει ακόμα, όμως στο Midnight Murder Club συνάντησα ένα σπάνιο φαινόμενο: μία κοινότητα που είναι -μάλλον κατά λάθος- ιδιαίτερα ανοιχτόκαρδη, κάνοντάς με να αισθάνομαι άνετα και να θέλω να συμμετέχω και εγώ στο chatting.
Περιττό να πω ότι το παιχνίδι «λάμπει» μόλις οι κενές θέσεις αντικατασταθούν από άτομα της παρέας. Πειράγματα, πλάκες, χαβαλές, δολοφονίες, friendly fire, τρικς, μπλόφες και άλλα πολλά θα κάνουν την εμπειρία σας με το παιχνίδι σαφώς ανώτερη όταν βάλετε τους φίλους σας στο party, ενώ οι λιτοί μηχανισμοί και το έξυπνο concept βάζουν στο κλίμα του παιχνιδιού και τον πιο ανίδεο. Η Velan Studios, πέραν ότι προσφέρει το παιχνίδι της έναντι 9.99€, δίνει τη δυνατότητα στον κάτοχο ενός αντιτύπου να προσκαλέσει εντελώς ΔΩΡΕΑΝ μέχρι και 5 φίλους του, κάνοντας το Midnight Murder Club ένα από τα πιο προσβάσιμα games.
YOUR GAME TRIAL HAS EXPIRED
Όσοι, βέβαια, νομίζετε πως με τόσο εκθειαστικά σχόλια η βαθμολογία μου στο τέλος του review θα είναι 10 τότε πλανάστε πλάνην οικτράν. Αν και το Midnight Murder Club είναι στη βάση του ένα διασκεδαστικό παιχνίδι, αυτό δεν σημαίνει πως δεν υποκύπτει σε σοβαρές αδυναμίες, που μάλιστα επηρεάζουν σοβαρά τον χρόνο ενασχόλησής μας μαζί του. Τα προβλήματά του εντοπίζονται κυρίως -σχεδόν αποκλειστικά βασικά- στο περιεχόμενο του, καθώς μετά τις πρώτες ώρες το μόνο που σας κρατάει στο game είναι ο προσωπικός σας κορεσμός -και της παρέας σας.
Αφήνοντας γρήγορα στην άκρη τα κλασσικά free-for-all και team deathmatch, το παιχνίδι έχει εισάγει και 3 -σχετικά- πρωτοποριακά modes: το Thief in the Night, το Headhunters και το Wildcard mode. Χωρίς να επεκταθώ σε λεπτομέρειες, το πιο καινοτόμο και ενδιαφέρον είναι το τρίτο από αυτά, καθώς προτού ξεκινήσουμε το ματς κάθε παίκτης θα κληθεί να επιλέξει ορισμένες κάρτες που θα αναδιαμορφώσουν τους κανόνες του παιχνιδιού. Αυτό μπορεί να σημαίνει πως πλέον τα κεφάλια των παικτών θα είναι τεράστια ή πως κάθε λίγο και λιγάκι αυτοί θα πέρδονται. Το συγκεκριμένο mode είναι με διαφορά η πιο φρέσκια πινελιά στο κατά τα άλλα μονότονο gameplay.
Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ
Ένας άλλος τρόπος που η εταιρεία ανάπτυξης προσπαθεί να «μασκαρέψει» το κάθε match από το άλλο είναι με τις διάφορες επιλογές αντικειμένων εντός της έπαυλης, προσφέροντας χώρο για παγίδες, δισκόμπαλες, μολότοφ, γιλέκα, διαφορετικούς φακούς, night vision και πολλά άλλα abilities. Δυστυχώς, όλα αυτά απλά έρχονται να προστεθούν στο ήδη λειψό παλμαρέ επιλογών που διαθέτει το game, με την παρουσία τους να είναι μεν καλοδεχούμενη αλλά όχι αρκετή, ενώ κραυγαλέο παράδειγμα έλλειψης content αποτελεί και το γεγονός πως το game εκτυλίσσεται κάθε φορά αποκλειστικά στο ίδιο map.
Σε οποιαδήποτε άλλη έκβαση του, το παιχνίδι τα πηγαίνει εξαιρετικά, πάντα με γνώμονα αυτό που θέλει να προσφέρει. Το ικανοποιητικό οπτικό αποτέλεσμα μαζί με τους εύκολους και απλούς μηχανισμούς, σε συνδυασμό με τους έντονους και λειτουργικούς ήχους κάνουν το Midnight Murder Club ένα από τα πιο διασκεδαστικά παιχνίδια που μπορεί να παίξει κάποιος με την παρέα του. Βέβαια, όποιος θέλει να πάρει μέρος στο κλειστό αυτό club θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψιν πως η συμμετοχή του σε αυτό θα έχει και ημερομηνία λήξης.
Ευχαριστούμε πολύ το PlayStation Greece για την παροχή του review copy!
Η αντίφαση του ύφους του Midnight Murder Club κεντρίζει το ενδιαφέρον, το διασκεδαστικά απλοποιημένο gameplay χαρίζει αστείες στιγμές, αλλά το ελάχιστο υπάρχον περιεχόμενο αποτρέπει την ενασχόληση για πολλές ώρες, σε ένα από τα πιο ευχάριστα παιχνίδια για παρέα.
