Μετά το αχτύπητο TMNT: Shredder’s Revenge, η Tribute Games δικαιούνταν να δοκιμαστεί με κάποια IP ακόμα μεγαλύτερης εμβέλειας. Το MARVEL Cosmic Invasion εξαργυρώνει αυτή της την προαγωγή στην beat ‘em up κατηγορία παιχνιδιών, όπου φυσικά τίποτα και κανένας δεν μένει… αχτύπητος. Όλα κάνουν κύκλο σε αυτή τη ζωή τελικά!
Παρθενογένεση και καινοτομία δύσκολα να προκύψουν σε ένα genre που προ-υφίσταται και εξακολουθεί να είναι παρόμοιο από το 1984 -αν θεωρήσουμε το Kung-Fu Master την απαρχή του- πόσο μάλλον όταν έχουμε μπροστά μας έναν τίτλο που φιλοδοξεί να διεισδύσει στο σημερινό gaming υψώνοντας το λάβαρο της old-school retro action διασκέδασης των arcade καμπινών. Παρόλα αυτά, το στούντιο εξακολουθεί να αναζητά ιδέες και να πειραματίζεται με τα όσα είναι εφικτά σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού, ενώ μέσα από το MARVEL Cosmic Invasion γίνεται ακόμα σαφέστερο το πόσο εκτιμά και πόσο αποτελεσματικά αποδίδει φόρο τιμής τόσο στο παλιό gaming -όταν κάθε προσπάθεια ζητούσε δραχμές ή ευρωκέρματα- όσο και στο license που δικαίως του εμπιστεύτηκαν.
Αφήνοντας τις γειτονιές και τις ταράτσες της Νέας Υόρκης, όπως αυτή απεικονίζεται στο σύμπαν το Χελωνονιντζακίων, οι devs της Tribute Games είχαν την άνεση -που συνοδεύεται και από μεγάλη ευθύνη- να γράψουν κάτι για ένα universe σαφώς μεγαλύτερο και εμπορικότερο, όπως είναι στην προκειμένη αυτό των κόμικς της Marvel. Αυτό τους έδωσε χώρο να δημιουργήσουν και ένα συνοδευτικό story, για το κατά τα άλλα arcade στήσιμό του, με την πολύ μεγαλύτερη -“κοσμική” αν θέλετε- απειλή του Annihilus, ενός villain αρχικώς γνωστού ως ανταγωνιστή των Fantastic Four.
Απογοητεύτηκα ολίγον παίζοντας και διαπιστώνοντας πως το σενάριο του παιχνιδιού είναι μία έξω-έξω αναδιατύπωση του Annihilation comic, αφενός επειδή περίμενα πως η Tribute Games θα μας πρόσφερε ένα αυθεντικό script και αφετέρου επειδή ήξερα πως τα πεπραγμένα του Annihilus θα μας έφερναν από το να αμυνόμαστε υπέρ του γαλαξία στο Negative Zone μέχρι πίσω… στη Νέα Υόρκη. Δεν ξεχνώ, ωστόσο, πως το MARVEL Cosmic Invasion είναι ως επί το πλείστον αφιερωμένο σε μία εποχή όπου τα gaming μηχανήματα δυσκολεύονταν -και ίσως ούτε ενδιαφέρονταν- να υποστηρίξουν οποιασδήποτε μορφής cinematic ανάμεσα στις πίστες τους. Οπότε θεωρώ πως η επαναχρησιμοποίηση του τεύχους του 1968 των Stan Lee και Jack Kirby συγχωρείται εύκολα άπαξ και το παιχνίδι παραδίδει το συναρπαστικό brawling adventure που υπόσχεται.
Δεν θα σας φάω τον χρόνο: Το κάνει και με το παραπάνω! Ακόμα κι αν η Tribute Games χρησιμοποιούσε ξανά ατόφιο τον κορμό του TMNT: Shredder’s Revenge, αυτόν των δυναμικών combat combos και των εκθαμβωτικών pixel art σχεδίων, και τον έντυνε με αντίστοιχες gameplay μεταβολές και σχέδια των υπερηρώων και υπερvillains της MARVEL, θα ήμασταν στη χειρότερη εξίσου ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά γίνεται γρήγορα προφανές το πώς οι δημιουργοί του θέλησαν να εμβαθύνουν στο πάντρεμα της ενέργειας και της αισθητικής ενός κλασσικού arcade beat ‘em up game με ένα πιο μοντέρνο gameplay design. Πώς έφτασαν από την απόπειρα στην επίτευξη; Με μοναδικά combo systems, με destructible περιβάλλοντα, με πανέμορφα σύγχρονα animations και τους ξεχωριστούς του tag-team μηχανισμούς.
BRAWLERS… ASSEMBLE!
Για να τα πάρουμε με τη σειρά, όμως, στο MARVEL Cosmic Invasion θα χρειαστεί -συνήθως- να ξεκινάτε από την αριστερότερη μεριά ενός level και μέσω της διαγώνιας side-scrolling εξερεύνησής τους να διαλύετε εχθρικές μονάδες, όπως ζωύφια και φρουρούς ή μεγάλα bosses, όπως οι Taskmaster, Hela και M.O.D.O.K. ελέγχοντας 15 διαφορετικούς χαρακτήρες σε συνεργασία μεταξύ τους (2 ανά ενεργό παίκτη). Το ρόστερ αυτό εννοείται λογίζεται ως μεγάλο και ευπρόσδεκτα ποικίλο, εφόσον χρησιμοποιεί φυσικά κάποιες mainstream φιγούρες όπως οι Captain America, Wolverine και Venom, αλλά δίνει αξία και σε πιο underrated υπάρξεις του Marvel Universe, όπως οι Nova, Phyla-Vell και She-Hulk. Το φοβερό στο MARVEL Cosmic Invasion δεν είναι μόνο ότι καθένας από αυτούς παίζεται διαφορετικά, αλλά και το ότι διαφέρουν και σε όλη τη φιλοσοφία του χειρισμού τους, λες και το παιχνίδι προσπαθεί να μας βάλει να ερμηνεύσουμε με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά τη σημασία των frame-perfect αποφάσεων/κινήσεων και του διαμοιρασμού και της αξιοποίησης των ορατών πίξελ του σε κάθε άξονα.
Για παράδειγμα, ο Silver Surfer “ρέει” αντί να τρέχει και έχει επίσης ρευστές επιθέσεις που βρίσκουν στόχο με διαφορετικό τρόπο από τις κεραυνοβόλες κινήσεις και αποφυγές της Storm. Ωστόσο όλοι τους χρησιμοποιούν ένα προκαθορισμένο move list, με διαφορετικά button prompts υπό περιπτώσεις και είναι ικανοί στο να δημιουργήσουν αλυσίδες χτυπημάτων που αυξάνουν άνευ ορίου το επιθυμητό hit counter, έχοντας ως συμμάχους τον ρυθμό με τον οποίο εμφανίζεται το κάθε εχθρικό wave, αλλά και τις άκρες της οθόνης. Συνηθίζοντας το γεγονός πως πρέπει διαρκώς να χτυπάτε -και ιδανικά να μη χτυπιέστε ποτέ- θα νιώσετε και μόνοι σας το πόσο αποτελεσματικά δομημένα είναι τα νεοκλασικά beat ’em up θεμέλια του παιχνιδιού, όντας παράλληλα εμποτισμένα με την κοσμική πολυπλοκότητα που απαιτεί η θεματική του.
FANTASTIC FOR 4 PLAYERS
Σε αυτή την εξέλιξη μίας εκ των χαρακτηριστικότερων -και ιστορικότερων- gameplay λογικών συμβάλλουν οι δύο παράγοντες-εφευρέσεις από μέρους της Tribute Games. Αρχικά έχουμε τη συνέργεια των δύο κατά συνθήκη playable χαρακτήρων που πολλαπλασιάζει τα όσα είναι δυνατά κυνηγώντας την ολοκλήρωση του επιπέδου και ενός υψηλότερου high score. Το σύστημα Cosmic Swap δεν μας επιτρέπει μονάχα να αλλάζουμε επί τόπου ήρωα, αλλά μας αφήνει και να συνδυάσουμε βασικές επιθέσεις αλλά και υπερδυνάμεις των superheroes την ώρα που συμβαίνουν, δημιουργώντας ισχυρότερα special attacks και φτιάχνοντας απρόβλεπτες στρατηγικές για τα κύματα αντιπάλων που περιμένουν τη σειρά τους για να εξοντωθούν. Η Tribute Games πετυχαίνει εδώ την τέλεια ροή με εκστατικά synergies, ηρωικό συγχρονισμό και ένδοξες εξοντώσεις, που καταφέρονται μόνο αν προσπαθήσετε να εκμεταλλευτείτε τη δυναμική συμβατότητα ντουέτων όπως ο Spider-Man με τον Black Panther. Η προαναφερθείσα πολυπλοκότητα λειτουργεί καθαρά υπέρ του MARVEL Cosmic Invasion που καταλήγει να μοιάζει με ένα φανταστικό assist-based fighting game εν κινήσει χάρις στη συνεχή και αυτοσχεδιαστική μάχη του.
Στη συνέχεια διακρίνονται οι mid-game αλλαγές των ικανοτήτων κάθε χαρακτήρα και των event-driven upgrades καθώς σημειώνετε πρόοδο. Το σύστημα Power Evolution αξιοποιεί το κερδισμένο XP για την εμφάνιση νέων abilities και ακόμα περισσότερο για τη μεταμόρφωση των προϋπάρχοντων σε ακόμα ισχυρότερες δυνάμεις. Μπορεί για παράδειγμα ένας φλογισμένος ελιγμός των αλυσίδων του Cosmic Ghost Rider να εξελιχθεί σε μία γκαζωμένη πύρινη λαίλαπα στο μονοπάτι που χάραξε με το drift της μηχανής του.
Αξίζει, λοιπόν, να μπείτε και να ξαναμπείτε σε κάθε level του MARVEL Cosmic Invasion έχοντας ως τρεχούμενους στόχους την αναβάθμιση κάθε χαρακτήρα αλλά και την ενδεχόμενη επιβράβευση των branching paths του. Το παιχνίδι διαθέτει κάποιο replay value που αναδεικνύεται μόνο αν ψάξετε για split routes και hidden encounters, ωστόσο μην περιμένετε κάτι το τρομερά ευρύ, εφόσον το linearity του είναι ανάλογο του TMNT: Shredder’s Revenge που επίσης δεν επέτρεπε στους παίκτες να προχωρήσουν σε σημεία πολύ πέραν του προφανούς. Ίσως αυτό να είναι το επόμενο βήμα για την Tribute Games που δείχνει να έχει κατακτήσει το πεπερασμένων διαστάσεων level design. Αυτό θα έδινε και περισσότερο χώρο δράσης και ευκινησίας σε συνθήκες co-op multiplayer που είναι όσο καλοδουλεμένο το αφήσαμε, παρά την υπερπληροφόρηση της εικόνας με εφέ που μετέβησαν από χτυπήματα με bo staff και nunchaku από αναβολιασμένες χελώνες σε energy blasts και αστραπές παντοδύναμων όντων που καταστρέφουν διαστάσεις.
PIXEL + ART = PIXAR
Μνεία και στην τεχνική βελτίωση των έργων της Tribute Games επομένως. Το art direction του MARVEL Cosmic Invasion ανταποκρίνεται στη μεγαλοπρέπεια των αυθεντικών superhero comics. Η αισθητική του παιχνιδιού βρίσκει το sweet spot μεταξύ των παλαιικών pixel art καρέ και της περαιτέρω λεπτομέρειας. Και παρά τα μετρημένα bits στον σχεδιασμό των χαρακτήρων και των περιβαλλόντων το παιχνίδι εξακολουθεί να προσφέρει ζωντάνια, κίνηση και εκφραστικότητα, δημιουργώντας σε σημεία την αίσθηση πως δεν παίζουμε αλλά παρακολουθούμε την εξέλιξη ενός animated comic. Σας βεβαιώνω, επομένως, πως θα βρείτε μεγαλύτερο κάλλος στην αναπήδηση της ασπίδας του Captain America, στην ενεργοποίηση των gadgets του Rocket Racoon και στο ξεδίπλωμα της symbiote γλίτσας του Venom, από ό,τι θα συναντούσατε σε αντίστοιχης προσπάθειας animations μεγάλων παιχνιδιών της Marvel όπως π.χ. το Marvel’s Avengers. Η νοσταλγική του ξεθωριασμένη εγχρωμία δεν αποτελεί μειονέκτημα, αλλά στοιχείο εντυπωσιασμού.
Σας ανέφερα λίγο-πολύ όλα όσα θα βρείτε διαθέσιμα στο MARVEL Cosmic Invasion ανάμεσα στα μοναδικά δύο modes του (Campaign και Arcade). Όποια μέθοδο παιχνιδιού και αν διαλέξετε, ανεξάρτητα από το αν θα παίξετε solo ή σε co-op, το αποτέλεσμα είναι πάντα ένα πολυτελές beat ‘em up σε gameplay δυνατότητες και μία μοντέρνα προσέγγιση στην καλλιτεχνική υπόσταση των retro arcade games. Θεωρώ πως είναι μία ασφαλής νέα προσπάθεια για τις Tribute Games και Dotemu να καθιερωθούν στον χώρο, ευελπιστώ όμως πως στο μέλλον θα στοχεύσουν σε κάτι ακόμη πιο φιλόδοξο από άποψη βάθους και ρίσκων σε ό,τι έχει να κάνει με την ελευθερία και τα μυστικά που μπορεί να κρύβει ένας beat’ em up τίτλος.
Ευχαριστούμε πολύ την Cosmocover PR και την Dotemu για την παροχή του review copy!
