....son.

Το Lies of P ΔΕΝ είναι Bloodborne. Αυτή είναι η πρώτη και σημαντικότερη πληροφορία που θέλω να περάσω με αυτό το κείμενο. Όσο και να ικετεύω τον Miyazaki και κυριότερα τη Sony να δείξει το Hunter’s Mark σε ένα από τα επόμενα show της, αναγνωρίζω πως δεν πρέπει να ρίξω τις ελπίδες μου για μία τέτοια εμπειρία πάνω στο Lies of P. Το νέο αυτό IP έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και τη δική του ταυτότητα. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, πως δεν είναι και ριζικά επηρεασμένο από το καλύτερο παιχνίδι στο portfolio της FromSoftware.

Παρόλο που η μοναδικότητα τους δεν προέρχεται από το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, τα “Souls” παιχνίδια έγιναν γνωστά κυρίως λόγω της δυσκολίας τους, και για αυτό θα ήθελα πρώτα να σχολιάσω το combat του Lies of P. Στα θεμέλια του είναι ακριβώς αυτό που γνωρίζουμε. Light/Heavy attacks, dodge και επανάληψη. Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση βρίσκεται στη πασίγνωστη κωλοτούμπα των soulslikes, που στο Lies of P μεταμορφώνεται σε dash όταν κάνεις lock στον εχθρό. Σε αντίθεση όμως με το Bloodborne, το dash αυτό δεν σε μετακινεί ιδιαίτερα μακριά, με αποτέλεσμα να καταλήγεις συχνά μέσα στο range των επιθέσεων του εχθρού, παρά της εσωτερικές κραυγές της εμπειρίας σου να λένε πως το απέφυγες. Το δίωρο demo έκανε πολύ σαφές το γεγονός πως τα i-frames (το χρονικό διάστημα για το οποίο δεν μπορείς να χτυπηθείς κατά τη διάρκεια του dodge) είναι εξαιρετικά σημαντικότερα από την κίνηση σου στο χώρο. Η αλλαγή αυτή είναι, προσωπικά, καλοδεχούμενη, καθώς ενισχύει την δυσκολία του τίτλου για βετεράνους των soulslikes που, καλώς ή κακώς, έχουν συνηθίσει πλέον τα παιχνίδια της FromSoftware και τους μηχανισμούς τους.

Ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια σε πρώτα soulslike playthroughs είναι αδιαμφησβήτητα η δημιουργία των builds. Μπορώ να σπαταλήσω ώρες ολόκληρες βρίσκοντας το καλύτερο όπλο, πανοπλία και συνδυασμό stats, μόνο και μόνο για να τα πετάξω όλα από το παράθυρο και να ξεκινήσω από την αρχή επειδή το νέο boss weapon πετάει φωτιά. Το Lies of P, λοιπόν, υλοποιεί ένα παράξενο αλλά και ευχάριστο σύστημα που δίνει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη διαδικασία. Σχεδόν κάθε όπλο μπορεί να διασπαστεί σε λεπίδα και σε λαβή. Η κάθε λαβή ορίζει το moveset του όπλου και η λεπίδα τα stats του, δίνοντας τη δυνατότητα στον παίκτη να κινηθεί ακόμη πιο ελεύθερα με τον σχεδιασμό του build του.

Δυστυχώς, παίζοντας ένα μικρό demo δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη εικόνα για τον τίτλο, όμως θέλω να αναφερθώ πολύ συνοπτικά σε μερικά σημαντικά μέρη του παιχνιδιού. Το art direction και η ποιότητα των animations μιλάνε από μόνα τους σε κάθε trailer και είναι εκπληκτικά. Το enemy design και οπτικά και σε gameplay είναι πολύ τίμιο, με τα τρία bosses που αντιμετώπισα να είναι πολύ ικανοποιητικά. Αρκετή δουλειά χρειάζεται το UI, όχι επειδή γεμίζει την οθόνη, αλλά διότι ο σχεδιασμός των health/stamina bars είναι πολύ βασικός και χωρίς χαρακτήρα (και μερικοί ίσως δυσκολευτούν να διαβάσουν τα μικρά γράμματα). Για το τέλος άφησα το level design, ακριβώς γιατί δεν είμαι σίγουρος αν έχει θέματα. Είδα μονάχα τις δύο πρώτες περιοχές του παιχνιδιού και μου φάνηκαν κάπως περιορισμένες σε ποσότητα. Αλλά με τα shortcuts και τη συνδεσιμότητα που δανείζεται από τους κόσμους της FromSoftware, σίγουρα δεν λείπει τίποτα σε ποιότητα.

Η τελική σκέψη είναι μία. Κατεβάστε το demo ακόμη και αν δεν είστε λάτρεις του genre. Είναι διαθέσιμο δωρεάν σε PS5, PS4, Xbox Series X/S, Xbox One και PC. Όσο για το full game στις 19 Σεπτεμβρίου, θαρρώ πως θα είναι must-play για κάθε FromSoftware fan και μία πολύ δυνατή κυκλοφορία στο gaming γενικότερα……..εκτός αν παίζεις fighting games, ξέρω τι θα αγοράσεις εσύ.