Η λατρεία μου για τα strategy και city-management παιχνίδια είναι πλέον ευρέως γνωστή, επομένως το γεγονός ότι μου δόθηκε η ευκαιρία να δοκιμάσω τις 4 πρώτες ώρες από το νέο Anno 117: Pax Romana, μόνο χαρά μπορώ να πω ότι με γέμισε. Για την ακρίβεια όχι μόνο χαρά, αλλά και αρκετή ανυπομονησία για το νέο παιχνίδι της σειράς που από τον χρόνο που πέρασα μαζί του μου φάνηκε πως θα τηρήσει επάξια το legacy. Πάμε να δούμε όμως περισσότερα στο hands-on preview.
Η ΡΩΜΗ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ
Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά, τουτέστιν ποιο είναι το Anno 117: Pax Romana. Όπως ανέφερα και στην εισαγωγή, η σειρά Anno ανήκει στο real-time strategy και city-management είδος και ο επερχόμενος τίτλος μας μεταφέρει για πρώτη φορά στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Ειδικότερα, μας τοποθετεί στο έτος 117 μ.Χ. και όπως πάντα, αναλαμβάνουμε το ρόλο του Κυβερνήτη, ρόλος ο οποίος μας δίνει τη δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ της επανίδρυσης της κατεστραμμένης περιοχής της Latium, ή του ελέγχου της Albion.
Όπως πάντα το φόντο ανήκει περισσότερο στη σφαίρα του φανταστικού παρά στην πραγματικότητα, όμως και οι δύο περιοχές έχουν την ιστορική τους σημασία, μιας και η πρώτη είναι μία αναφορά στην περιοχή όπου ιδρύθηκε η Ρώμη και από όπου ξεκίνησε ουσιαστικά η Αυτοκρατορία, ενώ η δεύτερη αναφέρεται στην Μεγάλη Βρετανία των Κελτών όπου ως Κυβερνήτες θα πρέπει είτε να μεταλαμπαδεύσουμε τον ρωμαϊκό πολιτισμό είτε να αφομοιώσουμε σε έναν βαθμό τον κέλτικο.
Από το premise και μόνο καταλαβαίνουμε πως η Ubisoft Mainz άκουσε τους fans της σειράς και μετά την επιτυχία του Anno 1800, νιώθει πλέον έτοιμη να μας μεταφέρει σε έναν πολιτισμό που είναι κομμένος και ραμμένος για αυτού του είδους παιχνίδια. Και έτοιμη φαίνεται να είναι μιας και η πρώτη επαφή με το παιχνίδι περνάει απευθείας το αίσθημα πως οι developers κατάφεραν μία πραγματική ενσάρκωση του Ρωμαϊκού πολιτισμού και των πρακτικών του. Βιώνοντας στο demo μόνο το πρώτο κομμάτι, αυτό της διακυβέρνησης της Latium, έχω να πω ότι οπτικά έμεινα πολύ χαρούμενος, καθώς το νησί μου ήδη με τις πρώτες προσθήκες ντύθηκε στα έντονα χρώματα, τα οποία εμπλουτίστηκαν ακόμα περισσότερο με τα πρώτα λιβάδια σιτηρών και λεβάντας που την απεικόνιση τους θα ζήλευαν και οι καλύτερες blockbuster ταινίες.
Σε αυτό, συμβάλει και η προσθήκη του full day cycle που είναι εξαιρετικό, αν και δεν έχει κάποια ιδιαίτερη λειτουργία στο gameplay. Όπως τρομερό αντίκτυπο στο gameplay δεν έχει και η εισαγωγή δρόμων με στροφές, η οποία θεωρώ αποσκοπεί περισσότερο σε όσους και όσες επιθυμούσαν οι πόλεις του να είναι ομορφότερες και λιγότερο “τετράγωνες”, αίσθημα στο οποίο συμπάσχω κι εγώ.
Παράλληλα, αν και δεν μεταφέρθηκα στην περιοχή της Albion, και μόνο το γεγονός ότι το Anno 117 μας καλεί να επιλέξουμε μεταξύ ειρήνης και επανάστασης με την καθεστηκυία τάξη, βάζοντας στο ίδιο “καζάνι” Ρωμαίους και Κέλτες, μπορώ να πω ότι με ενθουσιάζει. Ιστορικά, οι δύο πολιτισμοί βρίσκονταν σε διαχρονική αντιπαράθεση λόγω της ρωμαϊκής επέκτασης, στοιχείο το οποίο φαίνεται να πατάει το παιχνίδι, υποσχόμενο ένα γεμάτο με διαμάχη περιεχόμενο, αν και δεν μου ήταν ξεκάθαρο κατά πόσο θα υπάρχει μια συγκεχυμένη πλοκή στο νέο installment της σειράς.
PEACE AND PROSPERITY…
Η παραπάνω αναφορά στο “γεμάτο με διαμάχη περιεχόμενο” δεν ήταν τυχαία, διότι με χαρά μπορώ να σας μεταφέρω πως το land combat επιστρέφει στο Anno 117: Pax Romana, μετά το Anno 1404 του 2009. Εμφανισιακά και από άποψη units και κτηρίων, η επιστροφή αυτή μοιάζει εντυπωσιακή και σίγουρα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των fans. Πώς να μην το κάνει άλλωστε, μιας και η μάχη σώμα με σώμα αποτέλεσε τη βάση της ρωμαϊκής επέκτασης και επίλυσης διαφωνιών. Δυστυχώς, δεν πρόλαβα να διαπιστώσω αν και η πραγματική, gameplay-ακή υλοποίηση του ανταποκρίνεται στα παραπάνω standards, αλλά αν μπορώ να κρίνω με βάση το naval combat του προηγούμενου Anno, είμαι σίγουρος ότι η Ubisoft Mainz δεν θα μας απογοητεύσει και θα μας προσφέρει μία πραγματική ρωμαϊκή εμπειρία μάχης.
Μία εξίσου καλή εμπειρία θεωρώ ότι θα πηγάζει και από το διπλωματικό κομμάτι της ρωμαϊκής πολιτικής, καθώς με χαρά διαπίστωσα την αλλαγή στο UI του συγκεκριμένου section. Αν και δεν είχα κάποιο θέμα με την console version του Anno 1800, η νέα υλοποίηση φαίνεται πιο “καθαρή”, άμεση και εύκολη στην περιήγηση, ενώ υπάρχουν και κάποιες έξτρα επιλογές όπως η σύναψη δανείων, που εν δυνάμει μπορούν να συμβάλουν στη μεγαλύτερη εμβάθυνση στο city management στοιχείο.
Εξίσου ευπρόσδεκτη είναι και η εισαγωγή τόσο του “τεχνολογικού δέντρου” και όσο και των θρησκειών. Αναφορικά με το πρώτο, αυτό αφορά την ανακάλυψη οικονομικών, στρατιωτικών και κοινωνικών στοιχείων που επηρεάζουν την λειτουργία της πόλης μας. Αν και δεν φαίνεται να είναι στην ίδια game changing κλίμακα που έχει το research tree των Civilization παιχνιδιών για παράδειγμα, ανοίγοντας νέα κτήρια/προϊόντα, αποτελεί μία προσθήκη που θεωρώ θα αρέσει σε όσους ασχολούνται με κάθε παραγωγική διαδικασία.
Επιπλέον, η εισαγωγή της θρησκείας κινείται στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν μοιάζει να είναι μία απλή και επιφανειακή ιδέα, αλλά επηρεάζει άμεσα τις λειτουργίες της κοινωνίας που θέλουμε να φτιάξουμε. Κάθε θεότητα που υπάρχει έχει και τα δικά της χαρακτηριστικά και δίνει ξεχωριστή έμφαση στις διάφορες πτυχές. Για παράδειγμα, ο θεός Άρης ως γνωστών επικεντρώνεται στον πόλεμο και τα αντίστοιχα attributes των land combat units, ενώ ο Ποσειδώνας επηρεάζει τη θαλάσσια παραγωγή και combat. Επίσης, ωραίο στοιχείο είναι η σύνδεση των δώρων κάθε θεότητας με την ποσότητα των πιστών που αυτή έχει, δίνοντας ένα ξεκάθαρο progression κατά τη διάρκεια του save. Αν υπάρχουν και κάποια άλλα, βαθύτερα mechanics πάνω σε αυτήν την προσθήκη μένει να φανεί στο βασικό παιχνίδι.
OR CHAOS AND POWER?
Βγαίνοντας από το demo session, το πρώτο συμπέρασμα που προέκυψε στο μυαλό μου ήταν πως όσοι και όσες έχουν παίξει το Anno 1800 μπορούν αμέσως να προσανατολιστούν στο Anno 117. Κατά βάση, είναι η ίδια, επιτυχημένη συνταγή, με προσθήκες που θεωρώ συμβάλλουν στη βελτίωση του παιχνιδιού και ταιριάζουν με τη θεματική του. Παρ’ όλα αυτά, την ίδια άποψη είχα και μπαίνοντας στο session.
Όλα ήταν αρκετά γνώριμα με αποτέλεσμα γρήγορα να βρω τα πατήματα μου και να ξεκινήσω το save μου. Για παράδειγμα, γνώριζα πως η παραγωγή συγκεκριμένων προϊόντων στην αρχή θα με βοηθούσε να βελτιώσω το βιωτικό επίπεδο των κατοίκων μου γρήγορα, αποφέροντας μου λεφτά, παρά το γεγονός ότι θα χρειαζόταν να ξοδέψω μεγάλα ποσά. Ωστόσο, η γνώση αυτή ήρθε παίζοντας και τρώγοντας τα μούτρα μου αρκετά με το Anno 1800. Συνεπώς, αυτό που κατάλαβα αμέσως είναι πως ναι μεν έχουμε μια γνώριμη εμπειρία, αλλά δεν αποκλείεται κάποια πρώτα θεματάκια στο immersion και accessibility που υπήρχαν και πριν να υφίστανται και τώρα.
Παίζοντας κατάλαβα πως δεν είχα άδικο τελικά, μιας και τη θέση του story-driven tutorial που υπήρχε στο Anno 1800, έλαβε ένα πιο κλασσικό και τυπικό tutorial, το οποίο δυστυχώς μόνο απλό δεν ήταν. Δεν ήταν λίγες οι φορές που το παιχνίδι έπαιρνε σαν δεδομένα κάποια mechanics με αποτέλεσμα να μην τα εξηγεί επαρκώς ή αναλυτικά, αφήνοντας παράλληλα κάποια πράγματα να πλανώνται στον αέρα, μη προσφέροντας έξτρα πληροφορίες σε περίπτωση που ξεχάσουμε ή δεν προλάβουμε να δούμε/ακούσουμε/διαβάσουμε κάτι. Κάπως έτσι το παιχνίδι απαιτεί μια έξτρα προσοχή από εμάς, η οποία καμιά φορά μπορεί να μην είναι εφικτή λόγω εξωτερικών παραγόντων, αλλά και υπομονή, κάτι το οποίο μπορεί να μην έχει κάποιος ήδη εξοικειωμένος με τα RTS παιχνίδια.
Παράλληλα, αν και αυτό είναι λίγο nitpicking εκ μέρους μου, στο Anno 117 συνεχίζει και υπάρχει το περίεργο interface με τα quests. Συγκεκριμένα, όταν προκύπτει κάποιο quest είτε από τους κατοίκους μας είτε από τους άλλους Κυβερνήτες, για να το επιλέξουμε πρέπει να πατήσουμε πάνω στο unit (κτήριο ή άτομο) και όχι απλά στο εικονίδιο που εμφανίζεται από πάνω του. Το ίδιο ισχύει τόσο κατά την έναρξη του όσο και μετά για την διεκπεραίωση του. Για παράδειγμα, κάποιοι κάτοικοι μου ήθελαν να μεταφερθούν στη γιορτή που διοργάνωνε μία γειτονική Κυβερνήτης.
Εκτός του ότι δεν ήταν ξεκάθαρο πως χειριζόμαστε τα quests, έπρεπε κάθε φορά να πατάω στα units για να πραγματοποιηθεί η επιθυμητή ενέργεια, γεγονός που δεν ήταν πάντα εύκολο μιας και μπορεί να καλυπτόντουσαν από άλλα κτήρια. Αντιλαμβάνομαι, πως αυτό είναι μία πιο προσωπική ενόχληση και μπορεί να μην εμφανιστεί σε άλλους, όμως μου γέννησε την απορία του ποιες άλλες πρότερες “ατασθαλίες” μπορεί να προκύψουν στην πορεία.
Ελπίζω, το διάστημα που απομένει μέχρι την επίσημη κυκλοφορία του παιχνιδιού να δώσει την ευκαιρία να αναθεωρήσουν για την αρχική παρουσίαση του παιχνιδιού, καθώς και την απλοποίηση κάποιων πραγμάτων που εν δυνάμει μπορούν να φέρουν μεγαλύτερο κοινό στο παιχνίδι.
THE COST OF PEACE IS YOURS TO DECIDE
Αν ήταν να καταλήξω σε κάποια τελικό συμπέρασμα για την πρώτη μου εμπειρία με το Anno 117: Pax Romana, αυτό θα ήταν πως το παιχνίδι μοιάζει σχεδόν έτοιμο για κυκλοφορία. Το performance ήταν εξαιρετικό ακόμα και μέσω streaming, ενώ όπως προανέφερα το περιεχόμενο μοιάζει να είναι έτοιμο να προσφέρει την ίδια γεμάτη εμπειρία που έχουμε γνωρίσει και αγαπήσει από τη σειρά τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα. κάποιες βελτιώσεις δεν βλάπτουν όμως, ειδικά στο tutorial και στο UI ορισμένων πραγμάτων. Σίγουρα είναι ένα από τα παιχνίδια που το περιμένω με χαρά και από το δείγμα που είδα, δεν νομίζω η αναμονή μου να είναι μεγάλη.
Ευχαριστούμε πολύ τις Ubisoft και CD Media για την πρόσκληση στο preview session!
