Το The Eternal Cylinder έχει ένα αναζοωγνητικά μοναδικό concept και αυθεντικό world design. Μέχρι τα μισά, όμως, η λούπα του gameplay έχει αρχίσει ήδη να κουράζει.

Το Crisis Core -Final Fantasy VII- Reunion επέστρεψε μόνο και μόνο για να καλύψει τα όποια σεναριακά κενά της επικείμενης remake τριλογίας, για αυτό και περιορίστηκε στην υποδοχή αμέτρητων quality of life προσθηκών, αντί κάποιας ολοκληρωτικής επανέκδοσης.

Μεταξύ των απολαυστικών turn-based μαχών με κάρτες και των κουραστικών περιπλανήσεων στο αρχηγείο, το Marvel's Midnight Suns βγαίνει νικητήριο στο endgame, κυρίως χάρις στη γραφή του.

Το μοναδικό art style του νέου Need for Speed αναπτέρωσε τις ελπίδες μου γύρω από το μέλλον του franchise, καταφέρνοντας A$AP να με πείσει πως δεν πρέπει να παραμεληθεί από τους λάτρεις των arcade racing παιχνιδιών.

To The Callisto Protocol μπορεί να «συνθλίβει κόκκαλα» με τη λεπτομέρεια του κόσμου του ωστόσο, με μία βαθύτερη ματιά, καταλήγει να είναι απλά φρου-φρου και αρώματα.

Το ιστορικό, ιστορικό narrative game της Obsidian Entertainment σκαρφάλωσε αμέσως τη λίστα των αγαπημένων μου games, πολύ πέραν του 2022. Μην το παραβλέψετε.

Το Sonic Frontiers είναι μια φιλόδοξη προσπάθεια ενσωμάτωσης του μπλε σκαντζόχοιρου σε ένα διασκεδαστικό open world περιβάλλον, ωστόσο το performance του παιχνιδιού σε ορισμένες πτυχές του, σε συνδυασμό με τις επαναλήψεις του, το κρατάνε πίσω.

Το Gungrave GORE είναι ένα οld-school arcade third-person shooter με υψηλή πρόκληση, που ναι μεν διαθέτει υψηλό replayability, αλλά το gameplay του και η έλλειψη ποικιλίας θα αποθαρρύνουν αρκετούς gamers από το να το ολοκληρώσουν.

Η Flying Wild Hog μας προσφέρει με το Evil West ένα ξαναζεσταμένο γεύμα που, παρά τις αστοχίες και την αδιάφορη ιστορία του, καταφέρνει να μας χαρίσει στιγμές καθαρής διασκέδασης, αναπολώντας τις χαρούμενες αναμνήσεις από την εποχή των κλασσικών console games.