ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

Ελλάδα info@savethegame.gr

Απολύσεις και ακυρώσεις επερχόμενων projects για την Bandai Namco

Με έναν κάπως ασυνήθιστο, για τα Δυτικά δεδομένα, τρόπο...

Μπορεί οι εξωπραγματικές πωλήσεις του DRAGON BALL: Sparking! ZERO να έφεραν αρκετά χαμόγελα στην Bandai Namco, ωστόσο από ό,τι φαίνεται αυτά δεν κράτησαν πολύ. Όπως αναφέρει το Bloomberg και αναμεταδίδει το VGC, η εταιρεία έχει προχωρήσει σε μία φάση μείωσης τους εργατικού δυναμικού της, ακυρώνοντας παράλληλα αρκετούς υπό-ανάπτυξη τίτλους, μεταξύ των οποίων παιχνίδια στα σύμπαντα των One Piece και Naruto, καθώς κι ένα project που ετοίμαζε από κοινού με την Nintendo.

Ωστόσο, το… παράξενο της υπόθεσης δεν είναι πως η Bandai Namco απολύει τους εργαζόμενους της, αλλά προσπαθεί να τους κάνει να παραιτηθούν από μόνοι τους ακολουθώντας την τακτική του “oidashi beya”, σύμφωνα με το Bloomberg. Το “oidashi beya” είναι μία τακτική που συναντάτε στην Ιαπωνική εργασιακή κουλτούρα κατά την οποία, όταν μία εταιρεία θέλει να απομακρύνει κάποιους εργαζομένους της δεν τους απολύει απευθείας, αντιθέτως δεν τους αναθέτει καμία δουλειά ή project, ωθώντας τους ουσιαστικά στο να παραιτηθούν από μόνοι τους.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Bandai έχει ακολουθήσει αυτή την τακτική για τουλάχιστον 200 εργαζόμενους της, ενώ οι παραιτήσεις έχουν φτάσει κοντά στις εκατό. Παρ’ όλα αυτά, η ανακοίνωση της εταιρείας αρνείται την ύπαρξη αυτής της τακτικής στην εταιρεία, με εκπρόσωπο της να δηλώνει τα εξής: “Η απόφαση μας να σταματήσουμε την ανάπτυξη των παιχνιδιών είναι βασισμένη σε μία εκτενής ανάλυση της κατάστασης. Κάποιοι εργαζόμενοι ίσως χρειαστεί να περιμένουν έναν συγκεκριμένο χρονικό διάστημα μέχρι να τους ανατεθεί το επόμενο project, αλλά προχωρούμε σε αναθέσεις μόλις προκύψουν νέα projects. Δεν υφίσταται κάποια τακτική όπως αυτή του “oidashi beya” στην Bandai Namco για να πιέσει τους ανθρώπους να αποχωρήσουν οικειοθελώς”.

Πάνος Τσαμπούκος's Avatar

Πάνος Τσαμπούκος

Λάτρης ταινιών και σειρών, αλλά οι γονείς μου ακόμη έχουν να λένε πως όταν έπιανα τηλεχειριστήριο στα χέρια μου μικρός, το δωμάτιο δε με χωρούσε. That's life, I guess...