It’s not a good game, it’s a masterpiece.

13 χρόνια μετά την εξαφάνιση του διάσημου συγγραφέα μυθιστορημάτων, Alan Wake, η πόλη Bright Falls μπαίνει ξανά στο προσκήνιο, καθώς μία αγνώστου προέλευσης αίρεση είναι υπεύθυνη για μερικά αποτρόπαια εγκλήματα. Το κουβάρι της υπόθεσης καλούνται να λύσουν οι Saga Anderson και Alex Casey, πράκτορες του FBI, οι οποίοι γρήγορα αντιλαμβάνονται πως η σοβαρότητα της κατάστασης υπερβαίνει τα όρια του φυσιολογικού, όταν διαπιστώνουν πως "συμμετέχουν" στο νέο μυθιστόρημα του διάσημου συγγραφέα. Τότε είναι που ξεκινάνε να συμβαίνουν όλα τα αλλόκοτα γεγονότα, με την πραγματικότητα να μπερδεύεται ανάμεσα στα διάσπαρτα manuscripts. 

ΓΡΑΨΕ, ΣΒΗΣΕ

13 χρόνια μετά τη μεγάλη διαπίστωση του Alan Wake, η Remedy Entertainment συνέγραψε το επόμενο μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας του, με το sequel του να φλερτάρει με το να διακριθεί περισσότερες φορές από ότι ο Alan ως συγγραφέας. Οι "πόρτες" που έφαγε το φινλανδικό στούντιο μέχρι να βρεθεί ο εκδότης, που ακούει στο όνομα Epic Games, πρέπει να πείσμωσαν όποιον έχει σχέση με το έργο, δημιουργώντας εν τέλει το καλύτερο – κατ’ εμέ – παιχνίδι που έχει αναπτύξει η Remedy Entertainment. Το Alan Wake 2 συνεχίζει στο δρόμο που χάραξε το πρώτο κεφάλαιο της σειράς, με τον Sam Lake να γράφει για ακόμα μία φορά μία αινιγματική και άκρως μπερδεμένη ιστορία, η οποία διεγείρει το ενδιαφέρον από τα πρώτα λεπτά μέχρι τα post-credit scenes. Ξανά οι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού αποτελούν τις μαριονέτες του νέου πλέον μυθιστορήματος του Alan Wake, το οποίο είναι πιο σκοτεινό, πιο μυστήριο και πιο πολυδιάστατο, ενώ κυρίως πλέον ξέρει τι θέλει να είναι.

Μακάρι να μπορούσα να επεκταθώ στο πώς το σενάριο και η πλοκή κατάφεραν να με κάνουν να θέλω να παραμελήσω σημαντικές υποχρεώσεις για να φτάσω λίγο πιο κοντά στην εξιχνίαση της υπόθεσης, όμως προς αποφυγή οποιουδήποτε spoiler δεν θα το κάνω. Ο βασικός πυλώνας του παιχνιδιού είναι η ιστορία του, και ο κάθε παίκτης πρέπει να την εξερευνήσει έχοντας όσο γίνεται καθαρό το κεφάλι του. Αν μπορώ να αναφερθώ κάπου όμως είναι στο γεγονός πως ο Alex Casey…εεε Same Lake έγραψε μία από τις πιο δυσνόητες κατανοητές ιστορίες που έχω δει, με έμφαση στη λεπτομέρεια, τους συμβολισμούς και τα βαθιά νοήματα. Το Alan Wake 2 κρύβει επίσης μπόλικο από το ήδη μη κρυπτογραφημένο DNA της Remedy Entertainment, κλείνοντας πονηρά το μάτι σε όποιον έχει παίξει τα παιχνίδια της. 

ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ

Saga Anderson και Alan Wake μοιράζονται το χρόνο του χειριστηρίου, αποτελώντας τους βασικότερους πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, με την εναλλαγή τους να οδηγεί και σε ορισμένες gameplay-ακές διαφορές. Η Saga ως πράκτορας του FBI διαθέτει ικανότητες επίλυσης μυστηρίων, που μέσω αστυνομικών πινάκων οδηγείται σταδιακά στην εξιχνίαση υποθέσεων, κατευθύνοντας το ύφος του παιχνιδιού σε κάτι πιο ντέντεκτιβ, ενώ παράλληλα μας βοηθά να κατανοήσουμε την κατά τα άλλα «καμένη» ιστορία ευκολότερα. Η Saga κατατάσσει αρχεία στα οποία μπορούμε να ανατρέξουμε ανά πάσα στιγμή όταν είμαστε μαζί της, τα οποία μπορεί να απαντήσουν σε μικρές στιγμιαίες απορίες που μπορεί να έχουμε για τυχόν χαρακτήρες ή για την τροπή που έχει πάρει η ιστορία.

Αντιθέτως, ο Alan ως συγγραφέας του ίδιου του του πεπρωμένου, επεμβαίνει σε ορισμένες στιγμές στα βιβλία του, αναπλάθοντας τα γεγονότα για να επιτύχει τον σκοπό του. Ο φακός παραμένει το σήμα κατατεθέν του franchise, ενώ ο Alan εμπλουτίστηκε με ένα ακόμα εργαλείο. Ένας λαμπτήρας χειρός που μπορεί να δεχθεί και να μεταφέρει φως σε συγκεκριμένα σημεία, είναι ικανός να διαβάλει το κοντινό τοπίο, επιτρέποντας το πέρασμα σε μονοπάτια που προηγούμενος ήταν απροσπέλαστα.

WELCOME TO BRIGHT FALLS VOL.2

Η μονοτονία που δημιουργούσε το πρώτο παιχνίδι, εξαιτίας της σχεδόν αποκλειστικής χρήσης του φακού και του κάθε όπλου, έχει αντικατασταθεί από ένα πλουραλισμό μηχανισμών. Το Alan Wake 2 μείωσε - ευτυχώς – κατά πολύ τα action κομμάτια που διέθετε, επιτρέποντας άλλα στοιχεία να αναδυθούν στην επιφάνεια, όπως η ατμόσφαιρα και τα puzzles του, ενώ σε συνδυασμό με διάφορα σκοτεινά γεγονότα που αντικρίζουμε αλλά και με έντονο το splatter στοιχείο, το καθιστούν ως ένα survival-horror-puzzle. Τα action σημεία έχουν γίνει πιο ουσιαστικά και περίπλοκα, με διάφορα είδη εχθρών. Αιρετικοί, σκιές και takens μπορεί να έχουν κοινή αντιμετώπιση, δεν παρουσιάζουν όμως και κοινή συμπεριφορά, αλλάζοντας κάθε φορά την προσέγγιση μας.

Αν και περίμενα να είναι πλήρης γραμμικό, το Alan Wake 2 παρουσιάζει semi-open world ψήγματα, διαθέτοντας μάλιστα σε μερικά διάσπαρτα σημεία optional αποστολές, στοιχεία για την ιστορία και διάφορα άλλα χρήσιμα αντικείμενα, για όσους θαρραλέους επιθυμούν να εξαντλήσουν τη διάρκεια παραμονής τους στα περίχωρα του Bright Falls. Το παιχνίδι δανείζεται μερικά στοιχεία από τη σειρά Resident Evil, κυρίως σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του inventory και των τρόπων που πραγματοποιούνται τα saves στα safe houses. Κάθε αντικείμενο καταλαμβάνει συγκεκριμένο χώρο πάνω στον χαρακτήρα, με τη σωστή διαχείριση να είναι απαραίτητη.

Παίζοντας στο μεσαίο επίπεδο δυσκολίας, παρατήρησα μία ισορροπημένη κατανομή πυρομαχικών, μπαταριών και φαρμάκων, έχοντας πάντα τον απαραίτητο αριθμό πόρων, χωρίς να αισθάνομαι πως ξεμένω αλλά ούτε πως μπορώ να γίνω σπάταλος. Αν και όλα τα παραπάνω θεωρώ πως βοήθησαν στο να μην καταστεί για ακόμα μία φορά η εμπειρία επαναλαμβανόμενη, ομολογώ πως σε μερικά σημεία τα παζλς του Alan Wake κρατάνε λίγο παραπάνω από όσο θα ήθελα. Αυτό συνέβη μετά το πέρας του μισού παιχνιδιού, με την πλοκή όμως να παρεμβαίνει και να σώζει την κατάσταση, φθάνοντας σε ένα συγκλονιστικό grand finale, αντάξιο κάθε προσδοκίας που είχα από τη συγκεκριμένη ομάδα ανάπτυξης.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΦΙΝΙΡΙΣΜΑ

Για τη γραφή της συγκεκριμένης εταιρείας αλλά και για το ποιοτικό gameplay που προσφέρει σε κάθε της game γνωρίζαμε, δεν γνωρίζαμε όμως πως μπορεί να προσφέρει το ίδιο υψηλό επίπεδο και σε άλλους σημαντικούς τομείς. Ομολογώ πως δεν έχω παίξει αρκετά από τα παιχνίδια που θεωρούνται χάρμα ιδέσθαι στην τωρινή γενιά, όμως ακόμα και αν το είχα κάνει δύσκολα θα άλλαζα την άποψη μου. Το Alan Wake 2 με καλωσόρισε στη «νέα γενιά» τρία χρόνια μετά την έλευση της, εξαιτίας των εξαιρετικών γραφικών που αξιώθηκα να δω, αλλά κυρίως χάρις των ολοζώντανων animations που διαθέτει.

Κατά το gameplay αξιοποιείται υπέροχα η γλώσσα του σώματος του κάθε χαρακτήρα, αφού οι κινήσεις, οι εκφράσεις και το στήσιμο των ηρώων φανερώνουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Στα cimematics τώρα, τα εξαιρετικά CGI’s σε συνδυασμό με τη σεμιναριακή σκηνοθεσία, αλλά και την  αποπνέουν μία κινηματογραφική και άκρως καλλιτεχνική προσέγγιση, με κάθε πλάνο να μου δίνει πάντα αφορμή για να το αποθανατίσω με ένα screenshot, με την έλλειψη ενός photo mode να μου είναι αισθητή. Ενώ τέλος, η χρωματική παλέτα που έχει επιλεχθεί σε κάθε σημείο δένει αρμονικά με την κατά τα άλλα σκοτεινή και μυστήρια ατμόσφαιρα.

ΒΛΕΠΩ, ΠΑΙΖΩ, ΑΚΟΥΩ, ΟΛΑ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ

Πέραν όμως της καλλιτεχνικής άποψης που είναι υποκειμενική, το Alan Wake 2 διαθέτει αντικειμενικά εξαιρετικά γραφικά, με έμφαση στη λεπτομέρεια. Οι ακτίνες του ηλίου διαπερνούν ομαλά τα φύλλα ενός δέντρου, το βρεγμένο τερέν καθρεπτίζει όμορφα την επιφάνειά του, οι φωτεινές neon επιγραφές φωτίζουν ομοιόμορφα τον χώρο και άλλα πολλά παραδείγματα που μαζί με όλα τα παραπάνω προσφέρουν ένα οφθαλμόλουτρο σε όποιον το αντικρίζει. Το Alan Wake 2 εκτός του quality mode διαθέτει - για καλή μας τύχη - και performance mode, το οποίο με ελάχιστες θυσίες δίνει τη δυνατότητα για 60 καρέ ανά δευτερόλεπτο.

Τι απέμενε, λοιπόν, στη Remedy Entertainment να εισάγει για να μετατρέψει το πιο πρόσφατο πόνημα της σε ένα αριστούργημα; Μα φυσικά η μουσική σύνθεση που θα έδενε όλα τα παραπάνω. Μη λαθεύοντας ούτε σε αυτό το (μουσικό) κομμάτι, το Alan Wake 2 δεν περιέχει απλά ένα από τα καλύτερα soundtracks της χρονιάς, δεν μετατρέπει απλά τα χαλαρωτικά κενά του κάθε chapter σε ευχάριστα διαλλείματα για ακόμα μία φορά, αλλά καταφέρνει να συνδυάσει το τρίπτυχο «ιστορία-gameplay-μουσική» παίζοντας απροκάλυπτα με τις αισθήσεις μας. Όσοι έχουν παίξει το παιχνίδι μπορούν να καταλάβουν σε ποιο σημείο αναφέρομαι, ενώ όσοι δεν το έχετε κάνει ακόμα σας ζηλεύω. Η μουσική λοιπόν έχει επιλεχθεί και αυτή με αριστουργηματική ακρίβεια,  όπως και τα σημεία που έχει τοποθετηθεί, για να καταφέρει και αυτή να μεταφέρει τον παλμό του σεναρίου, της ατμόσφαιρας και της πλοκής, με τους Old Gods of Asgard να αποδεικνύουν ξανά πως το «Gods» στο όνομα τους δεν είναι τυχαίο.

ΞΑΝΑΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το πρώτο Alan Wake ταλαιπωρήθηκε αρκετά πίσω στην εποχή του Xbox 360, για να καταφέρει μετά από χρόνια να εισπράξει τον τίτλο «hidden gem». Η εμπορική επιτυχία δεν ήρθε ποτέ, με τη Microsoft να αγνοεί παντελώς την πιθανότητα publishing ενός sequel. Ευτυχώς βέβαια για εμάς, το φινλανδικό στούντιο ήξερε πολύ καλά τι κατείχε στα χέρια του, περιμένοντας με περίσσια υπομονή την κατάλληλη στιγμή. Η Remedy Entertainment, παίρνοντας την τύχη του franchise στα χέρια της και με τη βοήθεια της Epic Games, αποφάσισε να ξαναγράψει με πλήρης ωριμότητα τη μοίρα του διάσημου συγγραφέα, αλλά και της δικής της, ξεδιπλώνοντας μία-μία τις αρετές της.

Το νέο μυθιστόρημα του Alan Wake αποφεύγει αρκετά από τα λάθη και τις αστοχίες του πρώτου, διατηρώντας αναλλοίωτη την ταυτότητα του. Ένα survival-horror με καινοτόμο gameplay, με διαστροφικά καλή ιστορία, με αινιγματική και τρομακτική ατμόσφαιρα, με κάθε καρέ του να είναι ένας εν δυνάμει ένας καλλιτεχνικός πίνακας και με soundtrack γεμάτο επιτυχίες, το Alan Wake 2 αποτελεί μία σπάνια σύνθεση ενός αριστουργήματος. Remedy Entertainment και Sam Lake μας «έκαψαν» για ακόμα μία φορά ευχάριστα τον εγκέφαλο, παρουσιάζοντας μας μία top tier χολιγουντιανή παραγωγή με άψογη ιστορία, ηθοποιία και σκηνοθεσία, χωρίς να κάνουν υποχώρηση σε κανέναν τομέα για να το επιτύχουν.