ASTRO-νομική διασκέδαση!

Το ASTRO's Playroom έχει πουλήσει - αν το δούμε θεωρητικά και αστεία - όσα εκατομμύρια αντίτυπα αντιστοιχούν στις πωλήσεις κονσολών, ερχόμενο δωρεάν και προ-εγκατεστημένο με κάθε PlayStation 5. Η μικρο-περιπέτεια που διαδραματιζόταν στα σπλάχνα ενός PS5, πέραν από ένα τιμιότατο 3D platformer, αποτελούσε και ένα πολλαπλό διαφημιστικό τρικ βασιζόμενο στις τεχνολογίες του νεόφερτου τότε DualSense και στη συνεργασία του παιχνιδιού με video game ιδιοκτησίες που βρήκαν στέγη και έλαμψαν στο PlayStation οικοσύστημα.

Ο κόσμος εκτίμησε φανερά αυτό το «δώρο» της Team Asobi, στη νοσταλγία του οποίου το studio βρήκε έδαφος ώστε να ισχυροποιήσει τις βλέψεις που ολοένα και εκτόξευε για τον ASTRO BOT. Το νέο PS5 game, με το όνομα και το επώνυμο της μασκότ, είναι η μετεξέλιξη αυτού του tech demo, που τόσος κόσμος λάτρεψε, σε ένα μεγαλύτερων διαστάσεων video game. Κατόπιν 20 ωρών μαζί του, έχω ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματισμένο στο πρόσωπό μου, και σας διαβεβαιώνω δίχως επιφύλαξη ότι δίνει στο χαριτωμένο ρομπότ την αξία που αναλογεί στον ίδιο και στα 30 χρόνια του PlayStation.

Το ASTRO BOT, λοιπόν, υπαινίσσεται πως όσα ζήσαμε στο ASTRO’s Playroom ήταν υπαρκτά και αναγνωρίζονται, καθιστώντας canon όλη τη φάση που ήθελε τον μικρό μας πρωταγωνιστή να ζει στα «όργανα» μίας PS5 κατοικίας. Όλη η καλοπέραση των έτερων bots, όμως, διακόπτεται από τον «Διαστημικό Νταή Nebulax» 👽, έναν γλοιώδη εξωγήινο, που εμφανίζεται μοχθηρά και κλέβει τα εσωτερικά κομμάτια του PS5 διαστημοπλοίου τους, σκορπίζοντας παράλληλα όλα τα φιλικά bots στους τριγύρω γαλαξίες. Ο δικός μας ένας και μοναδικός ASTRO αποφασίζει να γίνει ξανά ο ήρωάς τους - δεν φοράει καθόλου τυχαία μπέρτα - ταξιδεύοντας σε όλους τους πλανήτες όπου εγκλωβίστηκαν τα bots, ώστε να τα απελευθερώσει, να τα συνοδεύσει σπίτι τους και αυτά να συνεχίσουν να παίζουν Botcharted, Bot of War και ούτως καθεξής, ανέμελα.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, υπάρχει ένα υποτυπώδες story πίσω από τη διαστημική αυτή εκδρομή του ASTRO, που ναι μεν εστιάζει πολύ περισσότερο στον ίδιο, αλλά βρίσκει χώρο/χρόνο να δημιουργήσει και νέες αγαπητές μορφές, όπως το Dual Speeder, το φτερωτό PS5 χειριστήριο που τον πηγαινοφέρνει σε κάθε κόσμο.

Το ότι το ASTRO BOT αποδεικνύεται αισθητά πιο supersized παιχνίδι, όμως, δεν οφείλεται στην ύπαρξη ενός υποτιθέμενου σεναρίου στο υπόβαθρο, αλλά στη δομή του και στις χαρούμενες εικόνες του. Η Team Asobi άσκησε το πατρογονικό της δικαίωμα να επαναφέρει αρκετά στοιχεία έτοιμα από το ήδη καλοδουλεμένο ASTRO’s Playroom, ούτως ώστε να ασχοληθεί περισσότερο αυτή τη φορά με τη γιγάντωση του παιχνιδιού της όσον αφορά των αριθμό των levels που προσφέρει, την ποικιλομορφία τους και τα νέα mechanics. Ως αποτέλεσμα, στο ASTRO BOT επισκεπτόμαστε 6 διαφορετικούς γαλαξίες και 70φεύγα levels (χωρίζονται σε main πίστες, στα πιο αιχμηρά platforming challenges και στα απρόσμενα secret levels), απαιτώντας να διασώσουμε άνω των 300 bots και χρησιμοποιώντας καμιά 10αριά διαφορετικά power-ups στον δρόμο μας. Πάρτε όλο αυτό και πολλαπλασιάστε το με την αγάπη για τα σημεία-σταθμούς της PlayStation ιστορίας και ιδού το αποτέλεσμα.

Οπουδήποτε και αν βρίσκεστε, το παρόν βιντεοπαιχνίδι παραμένει μονίμως σε γιορτινό mood. Το ASTRO BOT, με τα άπειρα χρώματά του και το εγκάρδιο ύφος του, είναι τρομερά μεταδοτικό ως προς το πώς προσκυνά το ίδιο το PlayStation-themed περιτύλιγμά του, οδηγώντας και εμάς στο να ενδώσουμε χωρίς αντίσταση στην τίμηση μίας τεράστιας gaming κληρονομιάς. Βέβαια, το fan-service το κερδίζεις, δεν το εξαναγκάζεις, για αυτό και θεωρώ ότι - όσο καταπληκτικά κι αν κάνει reference σε έναν σωρό IPs - η ποιότητά του συναντάται πιο πολύ στη συμβολή των δύο βασικών του παραγόντων, δηλαδή στον κόμβο του κλασσικού 3D platforming και στα άπαιχτα κόλπα του DualSense.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ RESCUE MISSION

Εξετάζοντας την πρώτη από αυτές τις δύο «κολόνες στήριξης» του ASTRO BOT, συναντάμε μερικές δεκάδες από πίστες, μέσα στις οποίες προσγειωνόμαστε με το Dual Speeder και καλούμαστε να εντοπίσουμε τα εγκλωβισμένα bots και VIP bots, μερικά puzzle pieces και κάποιες δίνες που οδηγούν σε κρυφά επίπεδα. Το παιχνίδι φροντίζει έξυπνα να μας φυτέψει στο υποσυνείδητο ότι η πραγματική επίτευξη και πρόοδος συμβαίνει μόνο όταν πηγαίνουμε για το 100% των ευρημάτων (περισσότερα στην παράγραφο του «Σημείου Συντριβής»).

Εντός αυτών των όλο ζωντάνια levels, υιοθετείται το ίδιο gameplay δίστιχο του ASTRO’s Playroom, εφόσον ο ASTRO αντιδρά μόνο όταν πατάμε ✖️ για να πηδήξει ή να περιίπταται, και το ⬛ για να εξαπολύσει τις χαριτωμένες μπουνίτσες του. Δεν θα λέγαμε «όχι» σε μία έστω διακριτική ανοικοδόμηση του χειρισμού, αλλά θα ήταν άδικο να ισχυριστούμε πως η Team Asobi σταμάτησε εκεί. Αυτό διότι στην πλειονότητα των βασικών πιστών ο ASTRO συναντά σεντούκια που κρύβουν μέσα τους ένα νέο gimmick/power-up που έρχεται να κουμπώσει στα δύο adaptive triggers (L2/R2) και να μετατρέψει αυτομάτως το παιχνίδι σε κάτι πολύ πιο ξεσηκωτικό. Μιλάμε για long-range γροθιές με βατραχο-ελατήρια, προβοσκιδο-σκούπες που ρουφάνε ρευστά και δημιουργούν πλατφόρμες, μπουλντογκο-τζέπτακ εκτόξευσης, και άλλα πολλά εργαλεία που μεταμορφώνουν - έστω προσωρινά - τις ικανότητες του ASTRO και λαχταρούν να διασκεδάσουν τον παίκτη με τις νέες προοπτικές που δημιουργούν, τόσο για την αντιμετώπιση των εχθρών όσο και για το platforming.

SUPER ASTRO GALAXY

Εντυπωσιακό το πώς αυτοί οι έξτρα gameplay μηχανισμοί βρίσκονται σε μόνιμη χειραψία με τη θεματική και τη δημιουργικότητα κάθε επιπέδου, που στο ASTRO BOT είναι πολύ πιο συγκεκριμένη. Κάτι που στα χαρτιά φαντάζει δυσκολότερο, δεδομένου ότι το επίδοξο μεγάλωμα των levels θα μπορούσε να χαλάσει την πυκνότητα της ουσίας καθώς διασχίζουμε το «σημείο Α» προς το «σημείο Β». Οι χώροι του ASTRO’s Playroom φαντάζουν πια κούτσικες προσφωνήσεις αυτού που ακολουθεί στο σκέλος των επιπέδων του ASTRO BOT, που εδώ μας παραπέμπουν πιο πολύ σε εμπειρίες τύπου Super Mario Galaxy, βάσει του τρόπου που χρειάζεται να τα εξερευνήσουμε και να τα στριφογυρίσουμε αν ευελπιστούμε να ανακαλύψουμε όλα τα μυστικά τους. Διέπεται από φοβερή οργάνωση στον σχεδιασμό των levels του, ποδηγετώντας διαρκώς τον παίκτη στο να σκέφτεται βαθύτερα της πρώτης όψεως, για να ψάξει σε κάθε γωνιά του μήπως και ένα Kazuya Bot, ένα Lara Bot ή ένα Dante Bot κρέμεται κάπου αβοήθητο. Ποιος άκαρδος θα τα άφηνε στη μοίρα τους; 💔

Εν ολίγοις, το core gameplay στο ASTRO BOT είναι μεν αρκετά γνώριμο, αλλά δοκιμάζει πραγματάκια. Εξακολουθεί να είναι υπερβολικά διαχυτικό με τις εικόνες του καθώς ο ASTRO χοροπηδά από εδώ και από ‘κει για να σώσει τα φιλαράκια του, πραγματοποιώντας 0, ολογράφως «ΜΗΔΕΝ», ανάπαυλες όσο προσπαθεί να γεμίσει με συναισθήματα τρυφερότητας και αγνής διασκέδασης αυτόν που κρατά το χειριστήριο. Παρά την επιλεκτική αλαλία του ASTRO - μίλα ρε, αφού σε έχουμε ακούσει να τραγουδάς - το παιχνίδι αντιλαμβάνεται και απαντά με τη γλώσσα της καλοπέρασης. Τόσο εξαιτίας του τρόπου που παίζεται (παιδικά στημένο combat, με πιασάρικα μουσικά beats στο background), όσο και χάρις στη συμμετοχή όλων των PlayStation συσχετιζόμενων bots και σκηνικών, με έκανε να πεθυμήσω -κυρίως- την PS2 εποχή, στην ακμαιότητα των 3D platformers. Στη μία μεριά του, λοιπόν, έχουμε ένα παιχνίδι μπιμπελό.

ΑΠΟ ΤΟ PLAYROOM ΣΤΟ MAN CAVE

Στην άλλη του όψη, και μεταβαίνοντας σιγά-σιγά στον συμπρωταγωνιστή του ASTRO BOT, δεν μπορούμε παρά να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία στο πώς η Team Asobi εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το DualSense, καλύτερα από τον καθένα. Το χειριστήριο του PS5, κατά ανάγκην «Dual Speeder», ανεβάζει απότομα στροφές και βρίσκεται σε συναπτή εγρήγορση από τη στιγμή που θα πατήσετε πάνω στο εικονίδιο του ASTRO BOT για να ξεκινήσετε το παιχνίδι μέχρι και που θα το κλείσετε. Οι δημιουργοί του παιχνιδιού έχουν κάνει ασύλληπτη δουλειά στο να επιδείξουν για ακόμα μία φορά την έννοια της απτικής ανάδρασης, πολλαπλασιάζοντας τα σενάρια, τα physical interactions στα οποία το DualSense επιστρέφει δονήσεις στα χέρια μας. Διαφορετικό θόρυβο και αίσθηση δημιουργούν τα ελαφριά βηματάκια του ASTRO σε κάθε δάπεδο (χώμα, χιόνι, λάβα, καρφιά, και αμέτρητα ακόμη), διαφορετικά ερεθίσματα αφήνουν τα χτυπήματά του σε κάθε τύπο εχθρού/αντικειμένου, και αν τα πιθανά αποτελέσματα του haptic feedback ή των motion controls στο ASTRO’s Playroom ήταν μερικές δεκάδες, στο ASTRO BOT φαντάζουν πολλές εκατοντάδες και ακόμα αληθινότερα.

Ο ρεαλισμός των αντιδράσεων και των θορύβων του controller διαπρέπει και αποτελεί δείγμα της - έτσι και αλλιώς προφανούς - τεχνικής εμβέλειας της Team Asobi, που επέλεξε να συγκεντρώσει όλες τις «προχώ» ιδέες τις και να τις αποθηκεύσει μέσα στο DualSense, με τον ίδιο τρόπο που εμείς αποθηκεύουμε μέσα του όλα τα bots. Πραγματικά, ακόμα και αν απενεργοποιήσετε τον ήχο από την οθόνη ή το ακουστικό σας, θα διαπιστώσετε πως το DualSense μπορεί να σταθεί και μόνο του ως έξοδος.

Δείγμα της συνεξάρτησης ανάμεσα στο ASTRO BOT σαν παιχνίδι και στο DualSense, ο ρόλος που ανέλαβε το τελευταίο σε αυτό το «sequel», εφόσον αυτή τη φορά το «Dual Speeder» είναι το μέσο μεταφοράς του ASTRO από πλανήτη σε πλανήτη, ο πιο πιστός του σύμμαχος, και χαίρομαι πολύ που οι developers μας άφησαν να του κάνουμε και λίγο… Pimp My Ride. Το DualSense δίνει παράσταση στο ASTRO BOT και δικαίως εξαντλεί την μπαταρία του.

Λέγαμε παραπάνω ότι αξίζει να φερόμαστε σαν completionists καθώς ξεπερνάμε μία-μία τις πίστες του παιχνιδιού και υπάρχει λόγος: Όλα τα διασωθέντα bots, PlayStation ντυσίματος και μη, μαζεύονται στο «Σημείο Συντριβής», στον χώρο όπου προσγειώθηκε το PS5 σπιτάκι τους και δημιουργούν εκ νέου την κοινότητά τους. Όπως στο ASTRO’s Playroom υπήρχε χώρος αφιερωμένος σε όλα τα hardware προϊόντα της Sony, στο ASTRO BOT μπορείτε να αράξετε με όλα τα bots που ξελασπώσατε και να αλληλεπιδράτε μαζί τους, με το καθένα από αυτά προσφέρει ένα σύντομο σκετσάκι-αναφορά στο video game από το οποίο προέρχεται. Πρόκειται για ένα ατέρμονης γλύκας περιβάλλον στο οποίο βρεθήκαμε περικυκλωμένοι από τις αγαπημένες μας φιγούρες, που είτε ανήκουν στην PlayStation οικογένεια, είτε είδαν τα franchises τους να ανθίζουν μέσα από ένα PlayStation σύστημα.

Πέραν αυτών, ο συγκεκριμένος ανεξάρτητος πλανήτης είναι στην ουσία και ένα hub-άκι των υπόλοιπων επιλογών που προσφέρει το ASTRO BOT σε ό,τι έχει να κάνει με την πρόοδο της ιστορίας και το customization. Με ένα σφύριγμα του ASTRO όλα - και το εννοώ, ΟΛΑ - τα bots που έχουμε επαναφέρει μας ακολουθούν και συνεργάζονται για να δημιουργήσουν σκάλες, πυραμίδες, τοίχους και να φτιάξουν μονοπάτια στον σωτήρα τους. Είναι ξεκαρδιστικό το να παρακολουθούμε αυτές τις σκηνές ασόβαρης συνεργασίας και τσιριχτών ανάμεσά τους, αφού δεν φανταζόμουν ποτέ πώς θα χρειαζόμουν ποτέ μου την από κοινού βοήθεια του Pyramid Head, του Ryu, του Trico και πάει λέγοντας.

FROM THE BOT-TOM OF MY HEART

Στην ίδια τοποθεσία βρίσκουμε επίσης το εθιστικό gacha μηχάνημα που επιστρέφει για να μας φάει όλα τα coins, το γκαράζ του Dual Speeder όπου βάφουμε το όχημα του ASTRO, και το καλύτερο… το «Δοκιμαστήριο», όπου φιλοξενείται όλη η γκαρνταρόμπα του. Το ASTRO BOT μας επιτρέπει επιτέλους να ντύσουμε τον ASTRO με τη στολή μερικών ακόμη PlayStation ηρώων/ηρωίδων, ώστε να φύγει έμμεσα το άχτι μερικών που ευελπιστούν να παίξουν ξανά Bloodborne, Sly Cooper και άλλους χαρακτήρες που όλα δείχνουν πως δύσκολα θα ξαναέχουν την ευκαιρία.

Δεν θα ήθελα, όμως, να κλείσω την αναφορά μου στο Σημείο Συντριβής με καυστικό σχόλιο, εφόσον εκεί είναι που όσο προχωρούσαμε στο παιχνίδι βλέπαμε τη μαγεία να συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Βρίσκοντας το αξεσουάρ του εκάστοτε VIP bot (είναι πάνω από 150 οι licensed χαρακτήρες by the way), προκαλώντας τις αντιδράσεις τους, παρατηρώντας τα όταν επισκευάζαμε παρέα τα ανακτημένα parts του PS5, όλα αυτά ήταν που υπογράμμιζαν στην τελική τις λεπτομέρειες και την αγάπη που έβαλε η Team Asobi στο παιχνίδι της. Τα λίγα που συμβαίνουν εκεί πέρα είναι η απόδειξη ότι η ομάδα έχει μαύρη ζώνη στο χιούμορ και την αναλαφρότητα, ότι ξέρει να διαιωνίζει με συγκινητικό τρόπο το PlayStation DNA και - πάνω από όλα - ότι they get it.

Η TEAM ASOBI ΕΙΧΕ ASTRO

Τοποθετώντας στη θέση τους και τα τελευταία κομμάτια των παζλ στο παιχνίδι και στην κριτική μου, βλέπω στο πρόσωπο του ASTRO BOT ένα παραδοσιακό 3D platformer που αγνοεί με τον τρόπο του τον gaming ελιτισμό και κάνει κάτι δικό του. Είναι το απόγειο μίας ανάμνησης που προέρχεται από όταν τα games προσπαθούσαν να έχουν πλάκα, να μας διασκεδάζουν και τίποτα παραπάνω. Το χαμόγελο που ανέφερα στην εισαγωγή δεν έσπασε ποτέ όσο έπαιζα, ούτε τώρα που σας γράφω αυτές τις λέξεις, όπως και δεν σταμάτησα ποτέ μου αυτές τις μέρες να μουρμουράω τα εκπληκτικά τραγουδάκια του. Δεν πάει να παραείναι γούτσου-γούτσου για την ηλικία που έφτασα, με έκανε να θέλω να βάλω μαξιλάρα στο πάτωμα και να παίξω ασταμάτητα, αλλά πολύ περισσότερο με ταξίδεψε σε εποχές που ζούσα το gaming αλλιώς.

Μετά το VR Rescue Mission και το Playroom, το ASTRO BOT είναι αυτό που χρειαζόταν ο ομώνυμος χαρακτήρας για να έχει το δικαίωμα να θεωρείται η σύγχρονη μασκότ του PlayStation, δίνοντας ταυτοχρόνως πνοή σε αρκετές ακόμη θρυλικές περιπτώσεις του gaming στερεώματος που αξίζουν να τις θυμόμαστε εις τον αιώνα των αιώνων. Είναι ένα παιχνίδι ικανό και άξιο να φέρει τον ASTRO από την ανωνυμότητα στη διασημότητα, και ενώ κανείς δεν μπορεί να υπογράψει συμβόλαιο με την επιτυχία, όσο η Team Asobi δείχνει τέτοιο σεβασμό στα crossovers που επιχειρεί, πάντα θα χειροκροτείται.

Δεν μπαίνω καν στη συζήτηση του αν αξίζει τα χρήματα που ζητά ή όχι, γιατί μερικές στιγμές που είναι ικανό να σας χαρίσει, αν το PlayStation σημαίνει κάτι για την πορεία σας στο gaming, είναι ανεκτίμητες. Το μόνο που θεωρώ πως θα μπορούσε να κάνει αντικειμενικά καλύτερα το ASTRO BOT είναι περισσότερα από... αυτά τα καινούρια και φανταστικά, και να μην βασιζόταν τόσο στην προίκα που του άφησε το ASTRO's Playroom.

Προτού σας αφήσω, επιτρέψτε μου να σας κλείσω το μάτι και να ανοίξω τα δικά σας 😉: Πιθανό να είδατε στο launch trailer του παιχνιδιού πως σε κάποιο στιγμιότυπο ο ASTRO δανείζεται το Leviathan Axe του Kratos και το παιχνίδι γίνεται αυτομάτως μία bot εκδοχή του God of War Ragnarök. Για να είμαι ειλικρινής, ΠΕΘΑΙΝΩ να σας πω περισσότερα για αυτό, αλλά επειδή το επικό “Hero Gameplay”, όπως το αποκαλεί η Sony, είναι όντως το πιο ενθουσιαστικό κομμάτι του παιχνιδιού, θα σας αφήσω να το βιώσετε μόνοι σας όπου συμβαίνει. Προτιμώ το review μου να στερηθεί μίας πολύ ισχυρής επιχειρηματολογίας και έντονων εκφράσεων πάνω σε αυτό, από το να στερήσω από εσάς την έκπληξη που ίσως σας περιμένει. Θα πω μόνο, για άλλη μία φορά, ότι ο σεβασμός και η γαλιφιά της Team Asobi προς όλα αυτά τα PlayStation-affiliated παιχνίδια δεν γνωρίζει όρια.

Αν λατρέψατε το ASTRO’s Playroom, το ASTRO BOT θα σας ξετρελάνει!

Ευχαριστούμε πολύ το PlayStation Greece για την παροχή του review copy!