One last gig, choom.

Το λανσάρισμα του Cyberpunk 2077 ενδέχεται να είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση στην ιστορία του gaming. Σίγουρα είναι για μένα. Με το Witcher 3 να βρίσκεται για χρόνια στη νούμερο ένα ή δύο (αγαπώ το Bloodborne) θέση της προσωπικής μου λίστας, ένιωσα πως η CD Projekt Red πρόδωσε ότι είχε καταφέρει να χτίσει τόσο καιρό. Ευτυχώς για όλους μας, το πολωνικό studio αποφάσισε να μην πετάξει το Cyberpunk στο κάδο, και μέσα σε ένα διάστημα σχεδόν τριών χρόνων, κατάφερε να επαναφέρει στη ζωή ένα φαινομενικά νεκρό παιχνίδι. Το Cyberpunk 2077 2.0 έδωσε τον χώρο που χρειαζόταν η CDPR για να μπορέσει να δημιουργήσει ένα από τα καλύτερα expansions που έχουμε δει….ever. Το Phantom Liberty ανταποκρίνεται και με το παραπάνω στις προσδοκίες που θέτουν τα Hearts of Stone και Blood and Wine, ανάβοντας έτσι την τελευταία φλόγα που χρειαζόταν ο φοίνικας του Cyberpunk 2077.

Η μεγαλύτερη αλλαγή που θα προσέξει κανείς ξεκινώντας το Phantom Liberty είναι η μικρή περιοχή μέσα στην συνοικία της Pacifica, που αποκαλείται Dogtown. Εννοείται πως το DLC μας προσφέρει μία ολοκαίνουρια πλοκή, με νέους χαρακτήρες και αναβαθμισμένα όπλα, όμως αυτά λίγο πολύ ακολουθούν τη φόρμουλα που έχει θεμελιώσει το βασικό παιχνίδι. Από την άλλη πλευρά, η Dogtown ξεφεύγει από το μοντέλο της Night City και των Badlands που έχετε δει νωρίτερα και, κατά κάποιο τρόπο, τα συνδυάζει σε ένα. 

Δεν υπάρχει πλέον διαχωρισμός της αναρχίας της ερήμου με του φουτουριστικού αλλά εξίσου άγριου corporate world που προσφέρει η NC. Τα πάντα περνάνε όσο είσαι στη Dogtown, αρκεί φυσικά να υπακούς τον Colonel Hansen και τον μικρό στρατό του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η πόλη να ξεχειλίζει από συντρίμμια, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα στη μέση του δρόμου και οποιαδήποτε μορφή εγκληματικότητας μπορείς να φανταστείς. Οριακά ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στο 2077, καθώς οι περισσότερες εικόνες που αντικρίζεις θα ταίριαζαν γάντι σε δυστοπική κοινωνία του σήμερα. Προσωπικά, βρήκα τη Dogtown αισθητικά κατώτερη της Night City σε όλους τους τομείς, και σίγουρα αποτελεί το χειρότερο κομμάτι του expansion για τα δικά μου γούστα. Παρόλα αυτά, είναι μία απόλυτα λειτουργική τοποθεσία και δεν αλλοιώνει καθόλου την συνολική εμπειρία του expansion.

HERE, FOR FOLKS LIKE US? …

Το μεγάλο κουβάλημα στο Phantom Liberty το αναλαμβάνουν οι χαρακτήρες και η πλοκή. Αν παίζεις το Cyberpunk 2077 μόνο για το πιστολίδι και τα katana μπορώ να σου πω από τώρα πως για σένα το expansion θα είναι μονάχα «λίγο περισσότερο Cyberpunk». Εάν, όμως, λατρεύεις να απορροφάσαι από την ιστορία, να δένεσαι με χαρακτήρες και να σμιλεύεις την πλοκή σύμφωνα με τις αποφάσεις σου, τότε το παιχνίδι είναι μισό δίχως το Phantom Liberty. Όπως τα πάντα σε αυτή τη καταραμένη πόλη, έτσι και το DLC ξεκινά με τον/την V να αποδέχεται μία δουλειά ως μισθοφόρος. Βρες και σώσε την πρόεδρο των New United States of America που θα προσγειωθεί αναγκαστικά στη μέση της Dogtown. Χωρίς να μπω σε spoilers, αυτό το ένα τηλεφώνημα ξεδιπλώνει μία πλοκή γεμάτη μυστικούς πράκτορες, δολοφονίες, ελπίδα, θάνατο και προδοσία. Το τέλος του Phantom Liberty με άφησε να κοιτάω την οθόνη προσπαθώντας να πάρω μία απόφαση, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά πως καμία επιλογή δεν θα μου χαρίσει ένα «happy ending» ...wrong city, wrong people.

Όλη αυτή η αναποφασιστικότητα και οι ενδοιασμοί που δημιουργούνται καθώς βιώνεις το Phantom Liberty δεν είναι αποκλειστικά προϊόντα της πλοκής, αλλά οφείλονται τόσο στην εξαιρετική γραφή των χαρακτήρων όσο και στις ερμηνείες των ηθοποιών. Εννοείται πως ο Idris Elba δεν απογοήτευσε ως ένας από τους πρωταγωνιστές του expansion, όμως μεγάλους επαίνους αξίζει και το υπόλοιπο cast. Δυστυχώς, η CDPR επέλεξε να μην συμπεριλάβει romance storylines με τους νέους χαρακτήρες, οπότε όσο και να σε τρελάνουν τα δίδυμα από τη Γαλλία, θα πρέπει να αρκεστείς στις τέσσερεις επιλογές του βασικού παιχνιδιού. Οριακά βάζω τα κλάματα που δεν μπορώ να αναλύσω περισσότερο τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά, αλλά αξίζει να βιώσετε και να κρίνετε αυτή την ομάδα ανθρώπων μέσα από τα δικά σας μάτια. Λίγο γρήγορα να αναφερθώ και στη μουσική…….. τι περιμένεις; Είναι Cyberpunk, 10/10.

Με λίγα λόγια, το Phantom Liberty ολοκληρώνει την αναβίωση του Cyberpunk 2077. Έρχεται να σφραγίσει το γεγονός πως ο τίτλος είναι ένα αριστούργημα παρά την καταστροφική του κυκλοφορία. Από τη πλοκή και τους χαρακτήρες, στη μουσική και τις ερμηνείες, κάθε κομμάτι του Phantom Liberty φωνάζει 10. Στο τέλος της ημέρας, τα πράγματα για μένα είναι πολύ απλά. Αν έχεις παίξει ήδη το Cyberpunk 2077, παίξε το Phantom Liberty. Αν δεν έχεις παίξει το Cyberpunk 2077..... Gooooooood morning Night City!