Κλασάτο και λειτουργικό.

Μερικοί δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία που έχει το Gran Turismo για τη Sony και το PlayStation. Ενδεχομένως να οφείλεται στο ότι δεν έζησαν τις ένδοξες εποχές του PS1, είτε στο ότι αποφεύγουν να οδηγούν και στην κονσόλα τους πέραν της πραγματικής τους ζωής. Η ιστορία και τα νούμερα όμως δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για την -καταγεγραμμένα- best-selling σειρά παιχνιδιών σε όλη την ιστορία της Sony Interactive Entertainment. Ακόμα και αν δεν έχει το προφίλ ενός God of War ή το marketing ενός Horizon, το Gran Turismo φέρνει επί δεκαετίες έσοδα και υποψήφιους αγοραστές κάθε PlayStation κονσόλας, χάρις στο hardcore κοινό που έχει δημιουργήσει.

Δικαιολογείται επομένως η αναστάτωση που προκλήθηκε στα εσωτερικά των PlayStation Studios όταν το Gran Turismo Sport λανσαρίστηκε απογοητευτικά για τα πρότυπα του franchise, αφήνοντας όλο αυτό τον κόσμο που αγοράζει σταθερά κάθε παιχνίδι της σειράς με την αίσθηση πως το αγαπημένο τους αμαξοπαίχνιδο προσπέρασε ολόκληρη τη γενιά του PS4. Ακόμα και έτσι, το Gran Turismo 7 είχε πολλούς λόγους ύπαρξης. Κυριότερος εξ αυτών, η επιστροφή του στα μεγάλα σαλόνια, όπως και η αναγέννηση του racing simulation, σε μία εποχή όπου παρατηρείται πιο τίμια ανάπτυξη του arcade racing, ιδίως όταν το GT Sport άφησε για χρόνια τους υποστηρικτές του χωρίς συνοδηγό.

Όποιος μπει στη διαδικασία να συγκρίνει το συγκεκριμένο με το αναγνωρισμένα πετυχημένο Forza Horizon 5, είναι -μετά συγχωρήσεως- άσχετος, οπότε προτού προβείτε σε αγορά του παιχνιδιού, καλό είναι να διαβάσετε γνώμες που ξεχωρίζουν τις δύο υποκατηγορίες του racing genre. Ως κάποιος που παίζει Gran Turismo από όταν ο εγκέφαλός μου πίστευε ακόμα στη σωματική εντολή, με το PS1 controller να μην έχει καλά-καλά μοχλούς και εγώ να μην έχω καλά-καλά όλα τα δόντια μου, έχω βιώσει όλη την πορεία της σειράς, τα σκαμπανεβάσματα, τα ευχάριστα, αλλά και τα δυσάρεστα και μπορώ να πω πως έμεινα άκρως ευχαριστημένος από το περιεχόμενο και την γενική εικόνα του Gran Turismo 7.

Το παιχνίδι καθρεφτίζει την αντίληψη της Polyphony Digital γύρω από τα μαύρα σύννεφα που σκέπασαν το GT Sport, για αυτό και πραγματοποιεί τεράστια προσπάθεια να διαφημίσει αφενός την ύπαρξη και αφετέρου την ποιότητα του campaign του, που επιστρέφει μετά τεράστιας βελτίωσης. Δόθηκε άπειρη έμφαση στην ουσία επισκέψεων στο Café, το οποίο λειτουργεί ως κέντρο προόδου και καθοδήγησης, τόσο στη γνωριμία σας με κάθε λειτουργία του παιχνιδιού όσο και στην πρόοδο και το ξεκλείδωμα πολλών αγωνιστικών χώρων και αυτοκινήτων. Αρκεί ένα απλό άραγμα για καφέ, ώστε να βομβαρδιστείτε με ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τη βιομηχανία αυτοκίνησης, συμμετέχοντας σε ιστορικές αναδρομές και γνωρίζοντας fun facts για διάφορους ιστορικούς κατασκευαστές, όπως οι Ford, Mercedes, Ferrari και άλλοι.

Ο ΕΡΩΤΑΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟ… ΤΙΜΟΝΙ

Εδώ είναι που το Gran Turismo 7 ξεχωρίζει τον εαυτό του από κάθε τίτλο του είδους. Είναι ένα πραγματικό racing μουσείο, έχει αριστοκρατικό ύφος και δεν είναι απλά η χαρά του αμαξόκαυ**υ. Μπορεί κάλλιστα να εξυπηρετήσει και αυτό το κοινό, παρόλα αυτά προτιμά να απευθύνεται στη racing μπουρζουαζία. Είναι με το δίκιο του περήφανο και φινετσάτο, για αυτό και προσφέρει μία πιο κουλτουριάρικη απόλαυση, που δεν θα βρείτε σε κανένα άλλο racing, πόσο μάλλον στις arcade υλοποιήσεις, που λερώνονται μονίμως από τη μάστιγα των φωτών neon και των περισσότερων rewinds. Το Gran Turismo 7 θέλει να σας καλωσορίσει/εντάξει στον κόσμο των αυτοκινήτων και όχι να σας φιλοξενήσει προσωρινά σε αυτόν.

Βέβαια, υπάρχει αντεπιχείρημα που υποστηρίζει ότι όλη αυτή η τριγύρω περιήγηση σε εκθέσεις, γκαράζ και αξιοθέατα αποκλίνει σποραδικά από τον κεντρικό στόχο, που είναι η οδήγηση αυτή καθαυτή. Και πράγματι, το GT7 μας καθυστερεί πολύ από το να ριχτούμε στις αγωνιστικές πίστες του, κρατώντας μας απασχολημένους με αμαξογνώσεις και περαιτέρω ενασχόληση με τα οχήματα που αγοράζουμε. Η υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας (kudos στη Sony για ακόμα μία φορά) θα βοηθήσει πολύ κόσμο να περιηγηθεί στην πληθώρα από menus και των εξηγήσεων. Καταλαβαίνω γιατί προστέθηκαν όλες αυτές οι εγκυκλοπαιδικές πινελιές, όπως και γιατί υπάρχουν ένα σωρό επεξηγηματικοί διάλογοι, αλλά θα προτιμούσα να έχω πιο άμεση πρόσβαση στο αγωνιστικό κομμάτι.

Ακόμα και αν αργούμε λιγάκι να δούμε την κινούμενη σκακιέρα, όταν έρχεται η ώρα να στρογγυλοκαθίσουμε στις θέσεις του Gran Turismo 7 και να πιάσουμε τα τιμόνια του, φαίνεται πως το παιχνίδι δεν αστειεύεται. Ο Yamauchi-san και η παρέα του γνώριζαν προ γεννήσεώς μου τι εστί εξομοίωση και ρεαλισμός και έχουν αποδείξει χρόνια τώρα την ικανότητά τους να μας μεταφέρουν την ακριβέστερη εμπειρία οδήγησης σε όλο το μέσο. Με το που ολοκληρώνεται η αντίστροφή μέτρηση και ξενικά ένας αγώνας, βλέπουμε όλα όσα ονειρευόμασταν να συναντήσουμε σε ένα racing simulation game να ζωντανεύουν. Το πιλοτάρισμα των οχημάτων, είτε πρόκειται για το απλό ΙΧ της γειτονιάς, είτε για κάποιο αγωνιστικό με αεροτομή, είτε ακόμα και για τα πανάκριβα supercars, είναι άκρως αντιπροσωπευτικό της αίσθησης που θα μας πρόσφερε και η κατά κόσμον χρήση ενός αντίστοιχου διθέσιου στον εκτός κονσόλας κόσμο.

Η Polyphony Digital πραγματοποίησε έντονη χρήση της in-game φυσικής, προσφέροντας έξτρα πόντους λογικής στη συμπεριφορά των οχημάτων και σε καταστάσεις στροφών ή συγκρούσεων. Μεγάλη ευθύνη στη λάμψη του παιχνιδιού και αβαντάζ για την PS5 έκδοση προσφέρει το DualSense, όντας το πρώτο χειριστήριο στην ιστορία του PlayStation που θα στείλει αρκετές τιμονιέρες στο πατάρι, χάρις στο immersive feedback που προσφέρει η τεχνολογία της απτικής ανάδρασης. Είναι αλλιώς να γκαζώνεις ή να φρενάρεις με αυτό το εργαλείο. Όσο βολική και αν είναι η χρήση ενός racing wheel, η ηχηρή παρουσία του PS5 controller προσφέρει τεχνολογίες και ερεθίσματα που κανένα τιμόνι δεν μπορεί να λογαριάσει και θα γλιτώσει και αρκετό κόσμο από το έξοδο ενός ακόμη αξεσουάρ.

Αν είστε κάτοχοι PS4, δεν υπάρχει λόγος να φθονείτε την premium ικανοποίηση που μας χαρίζει η PS5 έκδοση, εφόσον οι developers κέντραραν την ανάπτυξη του παιχνιδιού στην ρεαλιστικότερη δυνατή μεταφορά της οδηγικής εμπειρίας και τα κατάφεραν με αξιώσεις, επομένως αναμένετε κάτι εξίσου στιβαρό και satisfying. Χαρακτηριστική απόδειξη του ότι όλη η αναπτυξιακή πορεία του Gran Turismo 7 είχε ως σταθερά την οδηγική απόλαυση, αποτελεί η προσωπικότητα κάθε οχήματος και η εμφάνιση των επιμέρους προδιαγραφών του. Η επιρροή που έχουν τα στατιστικά τους, όπως και οι αναβαθμίσεις που σίγουρα πιάνουν τόπο, εξομοιώνουν αποτελεσματικά το πώς οφείλει να αντιδρά ένα όχημα χ κυβισμού ή τάδε ροπής. Οτιδήποτε αφορά τα διαθέσιμα αυτοκίνητα και τα εξαρτήματά τους, είναι άκρως προσεγμένα και έχουν σκοπό στο λειτουργικό δέσιμο κάθε τομέα.

Οδηγώντας στις παγκοσμίων εκτάσεων διαδρομές του Gran Turismo 7 συνειδητοποίησα πως κάθε δευτερόλεπτο της 30ωρης εμπειρίας μου ήταν αψεγάδιαστο σε θέμα επιδόσεων, εφόσον αντίκρισα το πρώτο video game αυτής της next-gen μετάβασης που απέφυγε κάθε είδους frame drop. Αυτό ενδέχεται να οφείλεται μερικώς και στο ότι δεν είναι το πιο εντυπωσιακό first-party παιχνίδι της Sony στον οπτικό τομέα, η ευκρίνεια του οποίου μεταβάλλεται αλλόκοτα ανάλογα με την οπτική που επιλέγετε να παίξετε. Αν επιθυμείτε να απελευθερώσετε όλο το potential των visual aesthetics, πρέπει να επισκεφθείτε τα modes που έχουν ενεργοποιημένο ray-tracing, όπως τα replays. Εντός gameplay, το camera angle που μας βάζει πίσω από το τιμόνι σε first-person, είναι ίσως το ιδανικότερο αν θέλετε να ζήσετε την πιο αληθινή πτυχή του GT7. Βοηθά πολύ στο μάτι και το γεγονός πως κάθε μοντέλο αυτοκινήτου έχει μεταφερθεί άριστα στις αντιπροσωπίες του GT7. Όταν το παιχνίδι διαθέτει τόσο περιεχόμενο και τόσες επιλογές, θα έχετε άπλετο χρόνο να πειραματιστείτε με τέτοιες παραμετροποιήσεις. 

ΝΑ ΜΗΝ ΠΙΑΝΕΙ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΥΚΟΛΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙ

Ευτυχώς, αυτό το άφθονο content έχει ουσιαστικό βάθος και πολλά παρακλάδια που συμβάλλουν στην συνειδητοποίηση της προόδου. Τόσο η ατομική βελτίωση στο πιλοτάρισμα των οχημάτων, όσο και η βελτίωση των χρόνων μας ανά πίστα, αποτελούν ενδείξεις προσωπικής ανάβασης. Μόνο και μόνο που ξεκίνησα το παιχνίδι με Mini Cooper και Toyota της πλάκας και κατέληξα να φιγουράρω με Lambo και Bugatti, ένιωσα πως όλο αυτό το ταξίδι μανιώδους κυνηγιού της πρώτης θέσης σε κάθε αγώνα είχε προορισμό και πέραν της κορδέλας του τερματισμού. Θα ήμουν ακόμη πιο ικανοποιημένος με τον εαυτό μου αν μου το επέτρεπαν οι τιμές των οχημάτων που, κακά τα ψέματα, δεν είναι και προσβάσιμες. Για να αποκτήσετε και τα 400+ αυτοκίνητα του GT7 έχετε να διαλέξετε ανάμεσα στο να ξοδέψετε εκατοντάδες ώρες αγώνων ή εκατοντάδες ευρώ από την πιστωτική σας. Και πιστέψτε με, με τα αμάξια που είναι διαθέσιμα θα μπείτε στον πειρασμό.

Βγαίνοντας από τις πίστες και τα πρωταθλήματα, το GT7 επιδιώκει και επιτυγχάνει στη δημιουργία μίας βαθύτερης σύνδεσης με τα οχήματά μας. Μας παροτρύνει να τα καθαρίσουμε, να τα αναβαθμίσουμε, να τα επεξεργαστούμε και να τα φωτογραφίσουμε προς την εξυπηρέτηση του car-flexing.  Αποδομώντας το παιχνίδι, αντιλήφθηκα πως φέρει όλα όσα κρίνονται απαραίτητα σε ένα τόσο μεγάλου μεγέθους racing sim. Η εναλλαγή όλων αυτών των features και των ξέχωρων modes ευνοήθηκε εμφανώς από την ισχύ του PS5, επιτρέποντας σε ένα franchise που ταλαιπωρούταν χρόνια τώρα από loading times να τα στείλει για απόσυρση. Η αμφιλεγόμενη εφαρμογή της always online μορφής είναι η μόνη που καθυστερεί το παιχνίδι. Κρίμα, διότι το GT7 παντρεύει τέλεια το υπερπλήρες περιεχόμενο ενός κλασικού GT με την competitive υπόσταση και την εξίσου διασκεδαστική προσφορά των online modes αλά GT Sport.

Ίσως να δικαιολογούσα τις χειροπέδες του μόνιμου online functionality αν ήταν ορατός ο λόγος ύπαρξής του, επειδή δεν είναι όμως, θα εκτιμούσα την απουσία του, ακόμα και αν απενεργοποιούσε πχ, τη δυνατότητα του αυτόματου uploading των φωτογραφιών μας που, by the way, είναι ένας αυτόνομος τρόπος να διασκεδάσετε με το GT7. Το Scapes mode του GT7 είναι ένας παράδεισος για φωτογραφίσεις και επιπλέον ενασχόληση με την ομορφιά και τη χλιδή που περιλαμβάνουν τα ακριβοπληρωμένα licenses της Sony. Αν ούτε αυτή η παροχή δεν σας βρει ευχαριστημένους, έχετε τόσο endgame content για να ασχοληθείτε, όπως η βελτίωση του διπλώματός σας, τα δεκάδες challenges και modes μουσικής, βοηθώντας το Gran Turismo 7 να τικάρει κάθε χώρο του bingo των απαιτήσεών μας. Ειρωνικό αν σκεφτεί κανείς πως υπήρξε τεράστια μουρμούρα για την έλλειψη περιεχομένου στο GT Sport, όταν θα υπάρξει κόσμος που θα μπορέσει να βγάλει δίχως υπερβολή όλη τη γενιά με παρέα με το GT7.

GRAN RETORNO

Βγάζοντας τα μετά βίας τα ακουστικά του PS5, που στο GT7 αναδεικνύουν τη δύναμη του Tempest Audio, συγκέντρωσα τις σκέψεις μου και κατέληξα στο ότι η σειρά Gran Turismo γερνά σαν το καλό κρασί. Το συγκεκριμένο video game δεν είχε περιθώρια να απογοητεύσει, για αυτό και θεραπεύτηκε από το μονοδιάστατο περιεχόμενο του GT Sport, δίχως να το ακυρώνει. Συνολικά, είναι ένα future proof racing ως έχει στο λανσάρισμά του και φαντάζει ακόμα πιο ονειρεμένο στην υπόσχεση πως θα υποστηριχθεί και τα επόμενα χρόνια από την Polyphony Digital με μελλοντικές προσθήκες. Ξεπέρασε την εφηβική επανάσταση του GT Sport και επανήλθε ενηλικιωμένο και ώριμο πια, θυμίζοντάς μας όλους τους λόγους που εκτιμάται τόσο πολύ από τους PlayStation fans και που πρωτοστατεί στις λίστες πωλήσεων της Sony. Το GT7 επαναφέρει τη σειρά στην κορυφή του racing simulation.

Ευχαριστούμε πολύ το PlayStation Greece για την παροχή του review copy!