Η Aloy κάνει το Walk Of Fame!

Πέρασε κάτι παραπάνω από ένα έτος από την κυκλοφορία του Forbidden West σε PS4 και PS5, μέσα στον κόσμο του Horizon όμως μεσολάβησαν μερικές στιγμές ανάμεσα στην ολοκλήρωση της μεγάλης αποστολής της Aloy και στην άνθιση μίας νέας. Το Burning Shores DLC είναι στην ουσία η αποδοχή μίας νέας πρόκλησης, που ξεκίνησε από ένα ενδοεπικοινωνιακό κάλεσμα από τον φιλικό πια Sylens, με τον χαρακτήρα του αδικοχαμένου Lance Reddick να μιλά στην πρωταγωνίστρια του παιχνιδιού για μία νέα απειλή σε μία ανεξερεύνητη τοποθεσία. Εισιτήριο για το ηφαιστειογενές αρχιπέλαγος γύρω του Λος Άντζελες πήραν μόνο οι κάτοχοι του παιχνιδιού στη νεότερη κονσόλα της Sony και στο παρόν σύντομο review θα εξετάσουμε κατά πόσο εσείς που έχετε PS4 και κατουρήσατε στο πηγάδι αξίζει να ζηλεύετε.

Είτε αποφεύγετε την επίσκεψη του φουτουριστικο-μετα-αποκαλυπτικού Χόλυγουντ συνειδητά είτε δεν σας δόθηκε η επιλογή, το σημαντικότερο κομμάτι που χάνετε αν δεν ταξιδέψετε για τις «φλεγόμενες ακτές» είναι τα in-game γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκεί. Όχι απαραίτητα επειδή το storyline της εν λόγω επέκτασης είναι συνταρακτικό, αλλά πολύ περισσότερο εξαιτίας ορισμένων παραμέτρων που εισάγει στην επικείμενη συνέχεια του IP. Πρώτον, μας γνωρίζει στη Seyka, ένα μέλος της φυλής των Quen, που εξελίσσεται γρήγορα από συνοδός στην όλη περιπέτεια σε μία πολύ σημαντική σύμμαχο - και όχι μόνο - για την Aloy. Δεύτερον, εμβαθύνει στο lore γύρω από τις φιλοδοξίες και τις τεχνολογίες των Zenith, δίνοντάς μας μάλιστα πρόσβαση σε αυτές. Τρίτον και ίσως σημαντικότερο, βγάζει την κοκκινομάλλα μας θριαμβεύτρια σε μία μάχη πολύ πιο δύσκολη από όσες την είδαμε να αναλαμβάνει στα βασικά σεναριακά τμήματα των Zero Dawn και Forbidden West.

Δεν απογοητεύτηκα ποσώς, ούτε όμως εξεπλάγην από τα όσα είχε να μου εξιστορήσει η αλληλουχία των main quests του Burning Shores DLC στην 5-6 ωρών συνολική τους διάρκεια. Μου άρεσε πολύ η μετρημένη εμβάθυνση στη sci-fi φύση του franchise, αλλά από την άλλη, όσον αφορά στην πιο γειωμένη/κατανοητή μεριά της πλοκής, έχω ψιλο-κουραστεί να βλέπω την Aloy να χρειάζεται να αποδεικνύει συνεχώς και σε περισσότερο κόσμο ότι έχει πολλές περισσότερες ικανότητες και απαντήσεις από όσες μπορεί να αφουγκραστεί ο μέσος επιζώντας. Ο λόγος που αναγκάζεται να μπει ξανά σε αυτή τη διαδικασία είναι τα μοχθηρά κίνητρα ενός άλλου Zenith, με εξίσου έντονο god complex, που έχει σαφή επίγνωση των όσων μας αποκαλύφθηκαν στο τέλος του Forbidden West και ψάχνει τρόπους να… την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Ο χρόνος που του δίνεται είναι λειψός, τα κίνητρά του όμως προλαβαίνουν να γίνουν ξεκάθαρα και λογικά, πάντα για τα πρότυπα ενός video game ανταγωνιστή.

Ωστόσο, οι προβολείς των δρώμενων του Burning Shores φωτίζουν ξεκάθαρα προς το μέρος της Seyka, για πολλούς λόγους. Αφενός αποδεικνύεται καίρια για την επίλυση του μυστηρίου αυτής της τοποθεσίας. Αφετέρου καταφέρνει να «αγγίξει» ψυχολογικά την Aloy με τρόπους που κανένας NPC δεν κατάφερε στη μέχρι τώρα διαδρομή της. Είναι μία μορφή που ήρθε για να μείνει και ένας από τους βασικούς λόγους που η ύπαρξη ενός τρίτου mainline παιχνιδιού θεωρείται πια υπογεγραμμένη. Ομολογουμένως, είναι συμπαθέστατη και προσωπικά μου κάνει εντύπωση το πόσο δεδομένη θα θεωρηθεί η επιστροφή της σε κάποιο πρότζεκτ του μέλλοντος, όταν η εμφάνισή της περιορίστηκε σε προαιρετικό add-on. Η παρουσία της και μόνο είναι ένας καλός λόγος να αποκτήσετε αυτό το extra content.

Συμπεριλαμβανομένων των δραστηριοτήτων εκτός του κυρίου μονοπατιού, ο νέος χάρτης που ανοίγεται μπροστά σας κατά την προσγείωση στο Λος Άντζελες κρύβει περιεχόμενο που καταναλώνεται μεταξύ 15-20 ωρών, ανάλογα με το πόσο το βιάζεστε. Αν αντιμετωπίσουμε τα διάφορα activities ως έναν κυριλάτο μπουφέ, στο Burning Shores θα μπορέσετε να σερβιριστείτε τα αγαπημένα σας φαγητά, χωρίς κανένα όμως εξωτικό ή αισθητά διαφορετικό έδεσμα. Μερικά ακόμη side quests ανάλογης ποιότητας με το base game, μερικά ακόμη errands, λίγα μοναδικά σημεία ενδιαφέροντος, ένα ακόμη χαοτικό cauldron, τα γνωστά. Στην περίπτωση που λατρέψατε - όπως εγώ - το Horizon Forbidden West ως έχει, το Burning Shores δεν θα σας χορτάσει όπως θα κατάφερνε ενδεχομένως ένα δεύτερο πιάτο, αλλά τουλάχιστον θα καλύψει την λαχτάρα σας για ένα γευστικό επιδόρπιο.

Όσοι βέβαια επιθυμούν να ισχυρίζονται πως έχουν αποκτήσει κάθε πιθανό εξοπλισμό, κάθε RPG ικανότητα και πως έχουν αντιμετωπίσει κάθε λογής ρομποτικό δεινόσαυρο που έχει σκαρφιστεί η Guerrilla, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να επισκεφτούν την καρτέλα του παρόντος DLC στο PS Store και να ξηλωθούν. Αυτό διότι μόνο στα μέρη της Καλιφόρνια - τουλάχιστον ό,τι απέμεινε από δαύτη -  θα βρείτε τα 10 περίπου νέα όπλα, μία παλάμη από καινούριες στολές για την Aloy και τους τέσσερις - αν μετράω σωστά - νεόφερτους τύπους μηχανών που βόσκουν σε αυτά τα εδάφη. Ένας από αυτούς ανήκει στους Waterwings, τους αμφίβιους πτεροδάκτυλους που ευθύνονται ξεκάθαρα για το ότι ξόδεψα άλλες 10 αχρείαστες ώρες στο photo mode, τόσο στον αέρα όσο και εντός των υδάτων.

Δύο είναι τα στοιχεία για τα οποία δικαιούνται να πρασινίζουν οι PS4 παίκτες. Από τη μία, το Burning Shores έχει σε πολλές μεριές του την «καμένη γη», διάφορους βιοτόπους καλυμμένους από λάβα, που καλώς ή κακώς δεν είχαμε δει στο βασικό παιχνίδι. Τα συγκεκριμένα τοπία, πέραν του ότι είναι εντυπωσιακά, αποδείχθηκαν πολύ ταιριαστά πεδία μάχης για την αντιμετώπιση των εχθρικών μηχανών και με πρωτόγνωρους τρόπους μάλιστα, αξιοποιώντας στα μέγιστα το περιβάλλον. Από την άλλη, υπάρχει ένα τελικό boss fight του οποίου η κλίμακα σπανίζει, όχι μόνο για τη σειρά Horizon αλλά για τα games γενικότερα και σταματάω εδώ, γιατί άλλο να το περιγράφουμε και άλλο να το βιώσετε. Αμφότερα ίσως να έγιναν εφικτά χάρις στο ότι το συγκεκριμένο DLC αποτέλεσε άνεση μόνο του PS5 hardware και αποδεικνύουν για ακόμα μία φορά πως η Guerrilla κάθεται μόνη της σε τραπέζια που συζητάται το τεχνικό βεληνεκές των βιντεοπαιχνιδιών.

Επαναφέροντας στη μνήμη μου το The Frozen Wilds, μπορώ να πω πως χώνεψα με μεγαλύτερη ευχαρίστηση το Burning Shores. Δεδομένου του ότι και τα δύο μοιράστηκαν στην ίδια τιμή κατά το λανσάρισμά τους, θεωρώ πως το τελευταίο επεκτείνει το σύνολο του Forbidden West με πολύ πιο εύπεπτο τρόπο από ότι το πρώτο για το Zero Dawn. Είναι «λίγο ακόμα FW», στημένο σε ένα πανέμορφο νέο area, με νέα missions να διεκπεραιώσετε και μερικές αξιοσημείωτες στιγμές/μάχες για να απορροφήσετε. Για τους fans του σύμπαντος - ακόμα και αν δεν καινοτομεί - είναι μονόδρομος, εφόσον θα χρειαστείτε το context του για ό,τι ακολουθήσει.

Ευχαριστούμε πολύ το PlayStation Greece για την παροχή του review copy!