Indiana Jones and the Great Circle | Review

Ξέρετε ότι το πλήρες όνομα του «Indiana Jones» είναι στην πραγματικότητα Dr. Henry Walton “Indiana” Jones Jr; Έχετε ιδέα από πού προκύπτει το «Indiana»; Γνωρίζατε ότι ο Harrison Ford είναι καρκίνος στο ζώδιο; Ακόμα και αν απαντήσατε αρνητικά σε καθένα από τα παραπάνω -αν μη τι άλλο μείζονα- ερωτήματα, σίγουρα θα έχετε δει/ακούσει πράγματα για τις περιπέτειες του ομώνυμου τυχοδιώκτη, εφόσον τα ταξίδια και οι ανακαλύψεις του Indiana Jones δημιούργησαν ακόμα ένα επιδραστικό media franchise δια χειρός George Lucas. Σίγουρα οι ταινίες είναι αυτές που καθιέρωσαν περισσότερο τον Indy ως το πρότυπο ενός relatable adventurer, αλλά στην πορεία γίναμε και μάρτυρες αρκετών games με το ίδιο όνομα, είτε ως tie-ins είτε ως αυθεντικοί τίτλοι.

Στη δεύτερη περίπτωση κατατάσσεται το Indiana Jones and the Great Circle, ένα video game σμιλεμένο από ένα game studio που έχει αποδείξει επανειλημμένα στο παρελθόν το πόσο ευχαριστιέται να θάβει τους Ναζί στο χώμα και ακόμα και τώρα που άλλαξε εντελώς σκηνικό, αποφάσισε να συνεχίσει να αντιμετωπίζει κάθε σβάστικα σαν λεκάνη. Η MachineGames, λοιπόν, λέει τη δική της Indiana Jones ιστορία, στριμώχνοντάς τη μεταξύ των αγαπητών φιλμ Raiders of the Lost Ark και The Last Crusade, θέλοντας να μας πείσει ότι χρησιμοποιεί την κατά πολλούς καλύτερη έκδοση του ήρωα με το fedora hat.

Σε έναν σημαντικό βαθμό το καταφέρνει. Ο Indy χαρακτήρας που έχει γραφτεί για τις ανάγκες αυτού του παιχνιδιού είναι ο ευρηματικός, πολυμήχανος, ριψοκίνδυνος και περιπετειώδης αρχαιολόγος που διψά για να ανακαλύψει το άγνωστο, να εξηγήσει το ανεξήγητο, αξιοποιώντας παράλληλα κάθε ευκαιρία που του δίνεται να πει την εξυπνάδα του ή να… πλακώσει Ναζί στην προκειμένη περίπτωση. Άρα καταλαβαίνετε πως όταν, κατά τα δρώμενα του παιχνιδιού, ένας μυστηριώδης άνδρας-γίγαντας εισβάλλει στο Marshall College και κλέβει με τη βία ένα αρχαίο τεχνούργημα, ο Indy δεν μπορεί παρά να διερευνήσει το συμβάν και να ξεσκονίσει κάθε γλώσσα και γνωριμία που μπορεί να του φανεί χρήσιμη για να ανακτήσει το πολύτιμο αυτό έκθεμα και να μάθει την αλήθεια που πάντα τον απασχολεί σαν σκουληκάκι στον πωπό.

ΤΟΥ-ΤΟΥΡΟΥ-ΤΟΥΥΥΥΥ, ΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΥ!

Ευχαριστήθηκα κάθε στιγμή στο Indiana Jones and the Great Circle όπου ο πρωταγωνιστής μας ξεδιπλώνει τη σκέψη του, τη συλλογιστική του πορεία. Όσο ασόβαρος μπορεί να γίνει για να ξεφύγει από μία άβολη για τον ίδιο κατάσταση, τόσο και άλλο τόσο σοβαρός γίνεται κάθε φορά που επιτρέπει στους συνειρμούς του να οργιάσουν ώστε να βγάλει ένα πόρισμα γύρω από μία πιθανή ιστορική ανακάλυψη. Τέτοιες στιγμές όπου ο Indy μακρηγορεί και σκέφτεται φωναχτά, θέλοντας να ενώσει τις τελείες των αναζητήσεών του ή των σημείων πάνω στα οποία σχηματίζεται «ο Μεγάλος Κύκλος», είναι απόλαυση και υπάρχουν σε περίσσεια στο Indiana Jones and the Great Circle. Προς εξυπηρέτηση όλων αυτών, ο Indy θα έχει ταξιδέψει μέχρι το τέλος του παιχνιδιού σε χαρακτηριστικά θρησκευτικοαρχαϊκά σχετιζόμενα μέρη όπως είναι οι ναοί του Βατικανού και οι πυραμίδες της Γκίζας, ψάχνοντας για στοιχεία και αντικείμενα σε ζούγκλες, ερήμους, σπηλιές, κατακόμβες και πολλά ακόμη ασφυκτικά ή επικίνδυνα περιβάλλοντα.

Επισκεπτόμενοι τις πολλές θέσεις ενός ακόμη κυνηγιού θησαυρού, όπου θησαυρός = ανακάλυψη για τον Indy, μας δίνεται η δυνατότητα να εκτιμήσουμε και το τεχνικό έργο της MachineGames. Χάρις στην απόφαση του studio να βάλει την κάμερα πρώτου προσώπου ως αναγκαστική προεπιλογή, μας δίνεται η ευκαιρία να θαυμάσουμε από κοντά και να εστιάσουμε καλύτερα σε όλα αυτά τα σημεία, στενά ή απέραντα, όπως και να εξετάσουμε ακόμα πιο λεπτομερώς τα καλοσχεδιασμένα αγάλματα, τα relics και τα ιερογλυφικά που ενώνουν το παζλ όλης αυτής της περιπέτειας. Χωρίς απαραίτητα όλες αυτές οι επιδρομές του να συναντούν κάποια κορύφωση στο σενάριο -που είναι και ένα από τα παράπονά μου- ή κάποια gate-opening ανατριχίλα, οφείλω να αναγνωρίσω στη σουηδική ομάδα ανάπτυξης πως ήταν συνεπέσταση στις απεικονίσεις της και φυσικά… στο ξύλο στους Ναζί.

Για τους νεότερους και αμαθείς, ο Indiana Jones ήταν ο Nathan Drake πριν τον Nathan Drake. Ο main man των Uncharted και σημαία του PlayStation ήταν ένας χαρακτήρας ανακατεμένος από τα στοιχεία που ξεχώριζαν τον Indiana Jones και τη Lara Croft. Καλό θα ήταν, ωστόσο, προτού μπείτε στο Indiana Jones and the Great Circle να αποβάλλετε από το μυαλό και τις προσδοκίες σας πως πρόκειται να παίξετε ένα Uncharted ή ένα Tomb Raider ή ακόμα και κάτι παρόμοιο με το cult-classic παιχνίδι Indiana Jones and the Emperor’s Tomb. Αυτό διότι το παρόν απομακρύνεται κατά πολύ από όλα αυτά.

Το νέο Indiana Jones game θέλει να παιχτεί από άτομα που ενδιαφέρονται για παραδοσιακή περιπέτεια, για αναζήτηση, για εξερεύνηση. ACTUAL εξερεύνηση. Εξερεύνηση που συνεπάγεται με παρατηρητικότητα, ερωτήσεις, σημειώσεις, δοκιμές, ρίσκα και ίσια βήματα προς το -θεωρητικό εννοείται- ερωτηματικό. Το παιχνίδι της MachineGames παραδίδει μαθήματα στους τίτλους που θέλουν να λέγονται «adventures» -και συνήθως open world μη χέσω- και δημιουργούν πλατωνικές συνθήκες και quests εξερεύνησης, αλλά στην πραγματικότητα μας κατευθύνουν ξεδιάντροπα -καμιά φορά και με βελάκια δηλαδή- προς το σημείο ενδιαφέροντος ή και την ίδια τη λύση. Δεν έχει τέτοια εδώ. Θα ανοίξετε πολλάκις το journal, θα διαβάσετε notes, θα μιλήσετε σε NPCs και θα λύσετε μόνοι σας τους γρίφους του. Ο τωρινός Indy δηλαδή θα ασκήσει πολύ περισσότερο το επάγγελμα, τις δεξιότητες και το στοιχείο του, χώνοντας το χέρι του και ρισκάροντας το κεφάλι του σε πολύ πιο βρωμερές τρύπες από ό,τι συνηθίζουν οι άλλοι δύο game characters που μπλέκουν σε παρόμοιες καταστάσεις.

INDIANA, INVESTIGATION, BOTH IN

Κοινό χαρακτηριστικό και των τριών βέβαια το ότι ποτέ δεν βρήκαν ροδοπέταλα στρωμένα στο δρόμο τους. Αυτοί που παρεμβαίνουν και ενοχλούν την παρατήρηση των θεόρατων μνημείων από τον Indy είναι οι «Δυνάμεις του Άξονα» επί Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε ιδού η ευκαιρία να σαπίσουμε στο ξύλο τα φασιστόμουτρα, με τρόπο για τον οποίο οι δημιουργοί του Wolfenstein φημίζονται περισσότερο από κάθε άλλον. Εδώ κι αν το Indiana Jones and the Great Circle δεν έχει καμία σχέση με τα Uncharted και η αλήθεια είναι πως εξεπλάγην ευχάριστα από τη gameplay λογική του. Στις semi open world συνθήκες και στην προσέγγιση του πολύ απαραίτητου stealth combat, το Indiana Jones and the Great Circle μοιάζει περισσότερο στα immersive sims της Arkane (Dishonored, Prey, Deathloop) και στα Hitman αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει πως απαιτείται πολύ improvisation και συνειδητοποίηση πως οποιονδήποτε τρόπο ή εργαλείο (σφυρί, σκούπα, πατερίτσα, μυγοσκοτώστρα, κιθάρα, κ.α.) κι αν διαλέξουμε, κάθε well-earned εξουδετέρωση ενός Ναζί στρατιώτη ίσως επηρεάσει τη συμπεριφορά και τις δράσεις των υπολοίπων.

Δυστυχώς αυτή τη φορά δεν είμαστε οπλισμένοι με τα γκάνια του B.J. Blazkowicz, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση για τη MachineGames να μας αποτρέψει από το να κάνουμε τους Ναζί ρεντίκολο. Εδώ αρκούμαστε στο τρομερά ανθεκτικό μαστίγιο του Indiana Jones, στο αρκετά under-used revolver του και στις γροθιές του. Οι σπουδαγμένες μπουνιές του Indy είναι τοποθετημένες σε δύο ακριανά triggers/πλήκτρα ώστε να ζαλίζει με το αριστερό κροσέ και να αποτελειώνει με το δεξί, αφοπλίζοντας στο ενδιάμεσο τους εχθρούς του με το whip. Εδώ θεωρώ πως φάνηκε περισσότερο από οπουδήποτε η αδυναμία της MachineGames να φτιάξει ένα παιχνίδι που στηρίζεται αισθητά περισσότερο στο hand-to-hand close combat. Τα χτυπήματα και το parry μπερδεύονται, η κάμερα ταλαιπωριέται από το ταρακούνημα τόσο όταν δίνουμε όσο και όταν δεχόμαστε πόνο, τα μαστιγώματα δεν λειτουργούν πάντα όπως οφείλουν και η χρήση όπλου, πέραν του ότι δεν συστήνεται, δεν δείχνει να εκμεταλλεύεται καν τα βασικά όσων έχει επαναλάβει ή εξελίξει η MachineGames στο gunplay των προηγούμενων παιχνιδιών της. Μολονότι μου άρεσε το ότι ο Indiana Jones αυτού του παιχνιδιού είναι πιο γήινος από τον σύγχρονο ανταγωνισμό στα action-adventure games, δεν βρήκα σε κανένα σημείο του παιχνιδιού ευχάριστη την αίσθηση του συστήματος μάχης του, γιατί κατά τα άλλα δεν θα έλεγα ποτέ «όχι» στις ευκαιρίες που μου παρουσιάστηκαν να κάνω έναν Ναζί… να μη ζει.

A BOULDER APPROACH

Αναγκαίο κακό, λοιπόν, το να παίξουμε ξύλο και να αδειάσουμε χώρο για τον Indy, ούτως ώστε να είναι σε θέση να εξετάσει με την ησυχία του τα όποια ευρήματα προκύψουν. Παραδέχομαι ότι προτού κυκλοφορήσει το Indiana Jones and the Great Circle ήμουν από τους αντιρρησίες και επιφυλακτικούς απέναντι στη first-person οπτική που η MachineGames έχει κάθε άλλο παρά αχαρτογράφητη. Κι όμως λειτουργεί υπέρ του παιχνιδιού για πολλούς μικρούς λόγους, με προφανέστερο εξ αυτών τη σχολαστική παρατήρηση των αντικειμένων που συλλέγει ή περιεργάζεται ο Indy για να λύσει έναν από τους πολλούς γρίφους του παιχνιδιού. Πολύ έξυπνο επίσης το ότι όταν το παιχνίδι θέλει να κάνει βολικότερο το platforming και να προσφέρει ένα space awareness ο φακός ξεζουμάρει και κοιτάμε προσωρινά την πλάτη του Indy, έχοντας καλύτερη θέαση για όσο χρειάζεται. Οπότε το πού στεκόμαστε όταν ψάχνουμε κάτι ή όταν βρισκόμαστε στη διαδικασία επίλυσης μίας δοκιμασίας δεν αποτελεί ποτέ πρόβλημα.

Έχοντας ως διαρκή στόχο την κίνηση της περιέργειας του παίκτη, το Indiana Jones and the Great Circle κάνει ό,τι μπορεί για να μετατρέψει κάθε discovery, mystery και off-track βόλτα μας στο παιχνίδι σε κάτι επιβραβεύσιμο. Το reward δεν είναι μόνο οι πόντοι που εξαργυρώνονται άμεσα σε νέα skills, αλλά και η συμμετοχή μας στα προαναφερθέντα παζλάκια που είναι πολύ απαραίτητα για την ταυτότητα του παιχνιδιού. Εκ πρώτης όψεως κάποια από αυτά ίσως φαίνονται αρκετά περίπλοκα, αλλά σας εγγυώμαι ότι η λύση τους βρίσκεται πάντα στην πιο απλή σκέψη που θα σας δημιουργηθεί. Αν δηλαδή βλέποντας μία σειρά από πύλες, μοχλούς και βολικά τοποθετημένες κληματσίδες νιώσετε πως μπροστά σας έχετε έναν εχθρό που χρησιμοποιεί δεξιοτεχνικά τα όπλα του και σας απειλεί με φιγούρες και πολεμικές τέχνες, μην ξεχνάτε ότι εσείς μπορείτε απλά να βγάλετε το περίστροφο από τη θήκη του και να του ανοίξετε μία τρύπα το στήθος. Ε κάπως έτσι λειτουργούν και οι γρίφοι του παιχνιδιού, αν πιάνετε το reference και την αναλογία.

Σεβόμενο τον χαρακτήρα που έκανε mainstream τις περιπέτειες και τη δράση γύρω από τους αρχαίους πολιτισμούς, το Indiana Jones and the Great Circle κάνει κι άλλες πολλές -σε σημεία ατόφιες- αναφορές στα υπόλοιπα έργα του franchise. Οι ιστορίες του Indy είναι χαραγμένες σε χρυσές περγαμηνές της ψυχαγωγίας και εδώ το βάρος έπεσε στις πλάτες του Troy Baker για να σταθεί επάξιος του Harrison Ford. Είμαι και δεν είμαι ευχαριστημένος από την ερμηνεία ενός πολυαγαπημένου μου ηθοποιού στον χώρο των games, εφόσον ένιωσα επιτήδευση στο ύφος και τη χροιά του, όχι απαραίτητα μίμηση. Πολύ πιο αξιομνημόνευτη η δουλειά του -ελληνικής καταγωγής by the way- Μάριου Γαβρίλη, που ενσαρκώνει τον Emmerich Voss, τον κακό του παιχνιδιού. Ο Μάριος δίνει στον χαρακτήρα που υποδύεται την ένταση που χρειάζεται ένας ψυχασθενής, νάρκισσος και υπερανθρώπινων φιλοδοξιών μέλος του Τρίτου Ράιχ και τον συγχαίρουμε για την προσπάθεια.

Επειδή και πάλι, όμως, επιστρέφουμε στην καλή γραφή των χαρακτήρων -χωρίς να προσμετρούνται η ευρύτερη γραφή του story ή οι ερμηνείες- οι δυο τους έχουν μερικές πολύ ενδιαφέρουσες λεκτικές ανταλλαγές ως κύριοι ανταγωνιστές που καλύπτουν τις ανάγκες όσων συντονίστηκαν για ένα Indiana Jones game να υπάρχει ένα σατανικό ισοδύναμο του πρωταγωνιστή μας.

THE CHARACTER’S GREAT CIRCLE

Βάζοντας το ολοκληρωμένο exploration στην πρώτη γραμμή, λέγοντας μία τίμια Indiana Jones ιστορία, στοιχίζοντας σε σχετικά σωστή προτεραιότητα όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του παιχνιδιού, θετικά και μη, και πατώντας τον λαιμό των Ναζί στο έδαφος με κάθε έναυσμα, ποντάρω πως το Indiana Jones and the Great Circle θα αρέσει τόσο σε άτομα που αγαπούν τον χαρακτήρα και τα όσα έχουν παρακολουθήσει με αυτόν, όσο και σε αυτούς που απαιτούν από το βιντεοπαιχνίδι που έχουν μπροστά τους να τους αφήσει να ανακαλύψουν με το σπαθί τους κάποια πράγματα. Για τους πολύ λιγότερους που δεν θα τους αρέσει θα φταίει το ότι το combat αφέθηκε λίγο στο στη μοίρα του ή που θα μπουν εσφαλμένα σε αυτό με την ελπίδα ότι θα καλυφθεί το κενό που άφησε το Uncharted, δίχως φυσικά αυτό να είναι λάθος του ίδιου του παιχνιδιού ή των devs από πίσω. Για μένα μπείτε με το mindset ότι πρόκειται να παίξετε ένα Indiana Jones action-adventure game, με κάθε γράμμα αυτού του συνδυασμού να μετράει, και θα ευχαριστηθείτε το Indiana Jones and the Great Circle πάρα μα πάρα πολύ.

Ευχαριστούμε την Ave Tech και το Xbox για την παροχή του review copy!