Η δημοφιλία των horror games έχει σημειώσει σημαντική αύξηση τα τελευταία χρόνια, με το κοινό να τα έχει αγκαλιάσει εξαιτίας των εξαιρετικών ιστοριών και κόσμων που κρύβουν. Μαζί με αυτή, προκύπτει περισσότερη ποικιλία και νέες τάσεις. Ενδεικτικά, δεν είναι λίγοι οι τίτλοι που προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στον τρόμο και την αφήγηση. Εν προκειμένω, το Necrophosis, που δημιουργήθηκε από τον Έλληνα visual artist και developer, Άρη Δραγώνη, έρχεται να προσφέρει μια μοναδική εμπειρία, βαθύτατα επηρεασμένη από Lovercraftian στοιχεία, που βυθίζει τον παίκτη σε έναν κόσμο όπου η ίδια η έννοια του θανάτου έχει διαβρωθεί από μια ακατανόητη κατάρα.
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ
Από την πρώτη στιγμή που ξεκινά το παιχνίδι, ο παίκτης βρίσκεται σε έναν εφιαλτικό κόσμο γεμάτο αποσύνθεση, γιγαντιαία ερείπια και θεότητες που έχουν ξεχαστεί από τον χρόνο. Το Necrophosis δεν είναι απλώς ένα horror game: πρόκειται για μια πρωτόγνωρη εμπειρία, ένα ταξίδι μέσα σε έναν κόσμο που μοιάζει να έχει βγει από τα πιο αλλόκοτα όνειρα που μπορεί κάποιος να φανταστεί.
Ο κόσμος του Necrophosis είναι ένας τόπος όπου η ίδια η πραγματικότητα μοιάζει να έχει διαλυθεί. Ο ουρανός είναι ένας ατέρμονος στροβιλισμός από σκοτεινά σύννεφα, ενώ τα ερείπια των πόλεων στέκονται σαν γιγαντιαία απομεινάρια μιας ξεχασμένης εποχής. Οι μορφές που κατοικούν εκεί μόνο ανθρώπινες δεν είναι. Παραμορφωμένες φιγούρες και σκιές βρίσκονται παντού και κάθε βήμα του παίκτη τον φέρνει πιο κοντά σε μια αλήθεια, την οποία δεν μπορεί να κατανοήσει πλήρως, με τους ψιθύρους από το σκοτάδι να αφηγούνται ιστορίες που δεν θα έπρεπε να έχουν ειπωθεί. Ένας κόσμος όπου η λογική δεν έχει θέση, αλλά μόνο η αίσθηση του τρόμου και της αβεβαιότητας.
ΚΑΘΕ FRAME ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
Φυσικά, για την προώθηση των παραπάνω συναισθημάτων σημαντικό ρόλο παίζουν τα γραφικά, το fidelity των οποίων είναι εξαιρετικό, με κάθε σκηνή να μοιάζει με έναν ζωντανό πίνακα τρόμου. Οι ήχοι και η μουσική ενισχύουν την αίσθηση της απομόνωσης, ενώ η αφήγηση ξεδιπλώνεται μέσα από αλληγορικές συναντήσεις με πλάσματα που έχουν παγιδευτεί σε αυτήν την παρακμιακή πραγματικότητα.
Μία πραγματικότητα που θυμίζει περισσότερο διαδραστικό εφιάλτη παρά παραδοσιακό παιχνίδι. Αυτό γιατί κάθε πολύγονο στον χάρτη βοηθά στο να ξεδιπλωθεί η ιστορία, κατά την οποία ένας ανώνυμος χαρακτήρας ξυπνά σε ένα ερειπωμένο τοπίο, αναζητώντας απαντήσεις για έναν κόσμο γνώριμα ξένο, συλλέγοντας ταυτόχρονα λίγα-λίγα τα κομμάτια του παζλ. Συνολικά, η αφήγηση είναι ανοιχτή σε ερμηνείες, ενώ η οπτική αισθητική του παιχνιδιού το καθιστά ενδεχομένως ως ένα από τα πιο μοναδικά horror games της χρονιάς.
ΕΝΑ ΑΡΓΟ ΑΛΛΑ ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ
Πέρα όμως από το οπτικό κομμάτι και το gameplay μας βοηθάει να βυθιστούμε περισσότερο στον κόσμο του Necrophosis. καθώς δεν βασίζεται στη δράση ή στη μάχη. Αντίθετα, είναι ένα ατμοσφαιρικό puzzle adventure, όπου ο παίκτης καλείται να ανακαλύψει τα μυστικά του κόσμου μέσα από παζλ, αλληλεπιδράσεις και στιγμές αφήγησης.
Η ταχύτητα της κίνησης μας είναι αργή, κάτι που μπορεί να ξενίσει αρχικά, αλλά εξυπηρετεί τον σκοπό του παιχνιδιού, που δεν είναι άλλος από το να αναγκάσει τον παίκτη να παρατηρήσει και να νιώσει τον κόσμο γύρω του. Οι γρίφοι κυμαίνονται από απλού επιπέδου έως πιο απαιτητικού, ενώ η απουσία του combat στοιχείου ενισχύει την αίσθηση της αδυναμίας του πρωταγωνιστή απέναντι στις επιβλητικές δυνάμεις που κυβερνούν αυτόν τον κόσμο.
Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι βασίζεται σε γρίφους, που περιλαμβάνουν μηχανισμούς όπως, μεταξύ άλλων, είναι η συναρμολόγηση αντικειμένων και αντιστοίχιση συμβόλων, όπου ο παίκτης καλείται να παρατηρήσει προσεκτικά το περιβάλλον και να αλληλεπιδράσει με τα στοιχεία του κόσμου για να προχωρήσει.
ΔΙΧΩΣ AI ΚΙ ΟΜΩΣ ΤΡΕΧΕΙ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ
Όσον αφορά το τεχνικό κομμάτι, το Necrophosis τρέχει εξαιρετικά σταθερά σε PC, με ομαλό framerate και μικρούς χρόνους φόρτωσης, προσφέροντας μίας εμπειρία δίχως περισπασμούς από ενοχλητικά κολλήματα ή bugs. Ακόμα και σε mid-range συστήματα, η βελτιστοποίηση του τίτλου επιτρέπει σταθερό gameplay, με καθαρά textures και ομαλά animations, χωρίς εμφανείς πτώσεις στην απόδοση, καθώς το παιχνίδι εκμεταλλεύεται έξυπνα τα resources, παραμένοντας συγχρόνως εντυπωσιακό στο μάτι.
Ωστόσο, το Necrophosis έχει και ορισμένα προβλήματα που μπορούν να επηρεάσουν την απόλαυση του τίτλου. Ένα βασικό θέμα είναι πως το gameplay πολλές φορές γίνεται επαναλαμβανόμενο, χωρίς σημαντική διαφοροποίηση στην πρόοδο, κάτι που στερεί από το παιχνίδι λίγη από τη μαγεία του. Επιπλέον, δεν υπάρχουν ρυθμίσεις για AI upscaling, όπως FSR, DLSS ή Frame Generation, features που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την απόδοση και την ποιότητα της εικόνας σε πιο αδύναμα συστήματα που ίσως το χρειάζονται.
Ένα ακόμα αδύναμο σημείο είναι η αφήγηση στο φινάλε, καθώς αρχικά το παιχνίδι φαίνεται να χτίζει προς μια εντυπωσιακή κορύφωση. Αυτή τελικά δεν έρχεται, ή τουλάχιστον όχι απαραίτητα με τον τρόπο που θα περίμενε κάποιος. Παρόλα αυτά, η συνολική εμπειρία εξακολουθεί να είναι καθηλωτική, ειδικά για όσους αγαπούν το ιδιαίτερο art direction και τον τρόπο, με τον οποίο «πλέκεται» η αφήγηση του τίτλου.
Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΦΡΙΚΗ ΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΗΣ
Ανακεφαλαιώνοντας, το Necrophosis είναι ένα παιχνίδι που ξεχωρίζει χάρη στo ιδιαίτερο artstyle του, την κοσμική φρίκη που απλόχερα προσφέρει και τον μοναδικό του σχεδιασμό. Δίχως αμφιβολία παρέχει μια πρωτόγνωρη lovercraftian και horror εμπειρία, όπου η αισθητική του κόσμου και η καθηλωτική ατμόσφαιρα θα παρασύρουν τους λάτρεις του είδους. Παρά ταύτα, δεν απουσιάζουν τα προβλήματα. Μεταξύ άλλων, το gameplay καταλήγει να γίνεται επαναλαμβανόμενο από ένα σημείο και έπειτα, ενώ η απουσία των νεότερων τεχνολογιών upscaling είναι κάτι που αξίζει να σημειωθεί. Παρ’ όλα αυτά, ο τίτλος παραμένει μια σημαντική indie κυκλοφορία, με ένα ξεχωριστό ύφος που αξίζει την προσοχή.
Ευχαριστούμε πολύ την Dragonis Games για την παροχή του review copy!
Το Necrophosis δεν είναι για όλους. Απαιτεί υπομονή, παρατήρηση και διάθεση για εξερεύνηση. Αν όμως υπάρχει λατρεία για ατμοσφαιρικά lovercraftian horror games, αλληγορικές ιστορίες και ενδιαφέρον artstyle, τότε αποτελεί μια εμπειρία που δεν πρέπει να χαθεί.
