Neva | Review

Μπορείτε να μου εξηγήσετε πως γίνεται κάθε φορά να με τραβάνε τέτοιου είδους πράγματα στη ζωή μου; Είναι πλέον σχεδόν σαδομαζοχιστική η κατάσταση μου, τελεία και παύλα. Μόλις αντιληφθώ ότι το περιεχόμενο που πρόκειται να περάσω το ψυχαγωγικό κομμάτι της καθημερινότητας μου περιέχει έστω και μισό ίχνος συναισθηματικής φόρτισης ή πρόκειται να μου προκαλέσει δάκρια στα μάτια, κάτι μέσα μου σκιρτίζει και αμέσως κατατάσσεται στην κορυφή των επιθυμιών μου. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και εδώ. Η Nomada Studio σε συνεργασία με την Devolver Digital μετά το επιτυχημένο τους ντεμπούτο με το GRIS και ύστερα από απουσία 6 χρόνων έφεραν στις ζωές μας το Neva. Τον δεύτερο σε σειρά τίτλο της ισπανικής εταιρίας που από τα πλάνα που είχαμε ανά τους καιρούς έδειχνε να θέλει να πραγματοποιήσει ένα βηματάκι παραπάνω, αυτή τη φορά εστιάζοντας σε ένα ζωηρότερο gameplay, χωρίς βέβαια – όπως έδειχνε – να λοξοδρομεί από το δυνατό του στοιχείο, αυτό της ιστορίας του και της μέγιστης δυνατής διάλυσης του συναισθηματικού μας κόσμου.

NEVA HAVE I EVA

Στα μάτια μας θα ξετυλιχθεί η ιστορία της Alba, μιας πολεμίστριας όπου παρέα με τη φουντωτή γκρι αφάνα, το κατάνα της και την Neva, το λευκό, με τα χαρακτηριστικά δεντροκέρατα λυκόσκυλο της, θα πάνε ενάντια στις σκοτεινές και μαύρες δυνάμεις που φαίνονται να εξαπλώνονται στον γλυκύτατα πλασμένο κόσμο τους. Μετά από το πρώτο cutscene ξυπνάμε κουρνιασμένοι σε μια μικρή, γεμάτη από πρασινάδα σπηλιά και υπό το τιτίβισμα των πουλιών και το βλέμμα των αχτίδων του ηλίου του καλοκαιριού να πέφτουν πάνω μας, μπαίνουμε στον ρόλο του χαρακτήρα μας, ξυπνώντας το μικρό μας αξιολάτρευτο κουταβάκι το οποίο μπορεί να μην το χειριζόμαστε, όμως ο ρόλος του πρωταγωνιστή όπως θα εξηγήσω και στη συνέχεια είναι ολόδικός του. Περιττό να σας πω πως όλο αυτό πρέπει να διήρκεσε μέχρι στιγμής πέντε, ΠΕΝΤΕ, Π-Ε-Ν-Τ-Ε λεπτά και τα πρώτα ζουμιά είχαν ήδη αρχίσει να με παίρνουν.

ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ BUFF ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

Από τα πρώτα λεπτά αντιλαμβανόμαστε το πόσο πρόκειται να μας καταστρέψει αυτό το παιχνίδι. Υπάρχει μια γλυκόπικρη γεύση που σιγοβράζει σιγά – σιγά και είναι ευδιάκριτο το που πρόκειται να καταλήξει. Αυτό θέλει κιόλας να μας περάσει ως το κεντρικό του μήνυμα. Είναι ένα πανέμορφο βραδύκαυστο ταξίδι για τη γονεϊκότητα, τη φύση, την ηλικία, το δέσιμο, την ευρύτερη σημασία της οικογένειας και της θαλπωρής. Αυτή η σύντομη υπαρξιακή βόλτα αν και στο νόημα της παραμένει πιο «ελεύθερη» σε μετάφραση, θα μας διδάξει κυρίως πως ο πόνος είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του να αισθάνεσαι ζωντανός και πως χωρίς αυτόν οι ζωές μας θα ήταν απλά «νερόβραστες». Καλώντας μας να αγκαλιάσουμε τις δυσκολίες μας, κάνει ξεκάθαρο πως τα σκοτάδια και οι δυσκολίες δεν πρόκειται να εξαφανιστούν ποτέ, θα ξανάρθουν και αυτό είναι κάτι το αναπάντεχο. Η επιβίωση μας όμως, μας καλεί να προχωρήσουμε και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό για τους αγαπημένους μας στον κύκλο της ζωής μας.

Δεν θα μπορούσα να μην αφιερώσω μια παράγραφο στην αξιολάτρευτη Neva. Ή βασικά στο όνομα του επόμενου κατοικιδίου μου. Ναι τόσο πολύ επηρεάστηκα από αυτό το λευκό πλάσμα, πανάθεμά το. Η παρέα μας μαζί της φαντάζει ο κόσμος ολάκερος. Και είναι. Ξεκινώντας από ένα αφελές κουταβάκι, περισσότερο το νιώθουμε σαν ένα εύθραυστό ων όπου ξεχνιέται στον δρόμο, σταματάει να μυρίσει λουλούδια και δυσκολεύεται να ακολουθήσει την ενήλικη πορεία μας. Σαν ένα παιδί. Καθώς όμως οι εποχές περνάνε, η ίδια μεγαλώνει σταδιακά και μετατρέπεται στον πιο πιστό μας συνεργάτη, μαχητή και φίλο και αποδεικνύεται απαραίτητη για την πρόοδο μας τόσο στις μάχες όσο και στο puzzle platforming του. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία μιας και αυτή η ωριμότητα και η -μετά από ένα σημείο- σημαντικότητα της σε κομμάτια του παιχνιδιού είναι όλο το point του τίτλου. Η εκμάθηση των μηχανισμών και η πρόοδος μας προέρχεται σε μεγάλο βαθμό μέσα από αυτή. Είναι κάτι που πέτυχαν διάνα οι δημιουργοί. Να συσχετίσουν δηλαδή την ανάπτυξη του ενδιαφέροντος των μηχανισμών και του γενικότερου gameplay με το narrative. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση πως έχουν τοποθετήσει ένα ειδικό κουμπάκι χαϊδέματος της Neva το οποίο μπορείς να χρησιμοποιείς όποτε εσύ θέλεις. Το κουμπί αυτό λοιπόν λειτούργησε σε μένα ως μια δικλείδα ασφαλείας. Παρότι μπορεί να βρισκόμουν στα πιο σκοτεινά σημεία του παιχνιδιού, αυτή η μικρή στιγμή έκανε τα πάντα να δείχνουν λίγο πιο φωτεινά και θετικά. Αυτή η αλληλεπίδραση δεν μας έκανε δυνατότερους ούτε στα stats μας, ούτε σε όπλα και πανοπλίες. Μου έκανε όμως κάτι αρκετά σημαντικότερο. Μου έδινε μια ανακούφιση και τη δύναμη να συνεχίσω να παλεύω.

NO Ο-MADA ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

Το παιχνίδι διαρκεί περίπου στις 3-4 ώρες και χωρίζει την ιστορία εποχικά σε parts. Ξεκινώντας όπως προείπα απο το ξέγνοιαστο και λαμπερό καλοκαίρι, σταδιακά περνάμε από όλες τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου στην 2D οπτική τους με την αποτύπωση τους να είναι πραγματικά ένα κινητό wallpaper φτιαγμένο από ακουαρέλα. Η επιλογή των υγρών χρωμάτων, οι αποχρώσεις, οι αλλαγές των σκηνικών, οι φωτισμοί ακριβώς όπως ο καιρός επιβάλλει και με το πέρασμα μας από αυτές θα μας κρατήσουν με το στόμα ανοιχτό σε κάθε αλλαγή πλάνου με τα σχέδια να διατηρούν την αισθητική ενός ψηφιακού πίνακα ζωγραφικής. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων μας παραπέμπουν σε δημιουργήματα του προσωπικά αγαπημένου Studio Ghibli με εμφανείς επιρροές από τα Princess Mononoke και Spirited Away στους χαρακτήρες και στα περιβάλλοντα, πράγμα που για εμένα χτυπάει κατευθείαν… κέντρο, καθαρό 10ρι. Νομίζω τράβηξα γύρω στα 30 στιγμιότυπα από την οθόνη μου και δεν γνωρίζω ακόμα ποιο να πρωτοδιαλέξω για φόντο.

Το κομμάτι της μουσικής είναι συγκεκριμένα ένα αναπόσπαστο κεφάλαιο για τον συγκεκριμένο τίτλο. Όπως και στο GRIS έτσι και εδώ το soundtrack υπογράφουν οι εκ Βαρκελώνης ερχόμενοι, Berlinist και το τελικό αποτέλεσμα κόβει για άλλη μια φορά ανάσες. Η απαλότητα και η απλότητα του κάθε κομματιού, τα ambient στοιχεία, τα βιολιά, τα ρυθμικά μοτίβα, τα ονειρικά pads και το μπάσο δίνουν άλλοτε επικές και άλλοτε τρυφερά ήρεμες μελωδίες εγχύοντας στην ιστορία πολύ αποτελεσματικά την κατάλληλη ποσότητα και την αίσθηση αυτού του χαρούμενα απαισιόδοξου μηνύματος που θα διαπιστώσουμε ολοκληρωτικά με το τέλος του παιχνιδιού. Δεν έχω να πω πολλά παραπάνω, μπορεί να φανώ υπερβολικός όμως έχω ειλικρινά εκπλαγεί από ότι άκουσα ή είδα στον χρόνο που πέρασα μαζί του. Απλά ΥΠΕΡΤΑΤΑ συγχαρητήρια σε όλη τη δημιουργική ομάδα.

MIRROR MIRROR ON THE WALL, WHO’S THE MOST INTERESTING OF THEM ALL?

Είχαμε ήδη μείνει έκπληκτοι με το πρώτο εγχείρημα του νεοσύστατου στούντιο λόγω του πρώτου δημιουργήματος του, στο οποίο όμως πέραν της πανέμορφης σημασίας και απέραντης ομορφιάς του απουσίαζε πλήρως το combat στοιχείο. Με το Neva τα πράγματα πλέον άλλαξαν προς το καλύτερο. Πλέον εστιάζει στις μάχες και μάλιστα απαιτεί την ίδια τη συγκέντρωση του παίκτη από τη στιγμή που αποφασίσει να παίξει στο Adventure Mode και όχι σε αυτό του Story. Μέσω απλών εντολών, αποφυγής και συνδυασμών χτυπημάτων, trial and error καταστάσεων, θα αποκρυπτογραφήσετε τις κινήσεις των αντιπάλων τόσο στους απλούς εχθρούς όσο και στα boss fights όπου μπορούν πραγματικά να σας φτάσουν σε σημείο να χάνετε την ψυχραιμία σας. Είναι άκρως θετικό το ότι όντως έκανε βήματα μπροστά σε αυτόν τον τομέα, όμως η κάθε μάχη του δεν υπάρχει απλώς για να υπάρχει και να μας δυσκολεύει, αλλά είναι μέρος της αφήγηση της ιστορίας του και κυρίως μέσω των μεγαλύτερων μαχών θα μας εξιστορηθούν όλα τα βαθύτατα νοήματα του, με ανεξίτηλη για μένα να παραμένει η μάχη με το ζευγάρι των ελαφιών, όπου πιστεύω θα λυγίσει και τους… αλύγιστους.

Έχουν εφαρμοσθεί επίσης πολύ έξυπνοι μηχανισμοί στους γρίφους και στα puzzles που θα καλέσουμε να «λύσουμε», με αυτές να ανανεώνονται σε κάθε φάση του. Μεγάλη αίσθηση μου έκανε ο mirroring μηχανισμός που υπήρχε στο κεφάλαιο του Χειμώνα, όπου διασχίζουμε την περιοχή μέσω της ανάκλασης μας, με τα platforms στη δική μας κανονική οπτική να μην είναι ορατά. Ίσως υστερεί στο κομμάτι ότι δεν έχει πολύ χρόνο να αναπτύξει περαιτέρω όλους του τους μηχανισμούς ή ίσως να μας τους δώσει σε ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια και όγκο, πράγμα που ένιωθα πως θα του έδινε σίγουρα ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον.

ΑΣΤΕΡΙ ΛΑΜΠΡΟ, ΑΣΤΕΡΙ ΦΩΤΕΙΝΟ

Είναι πολύ σημαντικό για την ανοδικά εξελικτική πορεία αυτού του μέσου που όλοι αγαπάμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να αναδεικνύονται, να στηρίζονται και να έρχονται στην επιφάνεια όλα αυτά τα πιο «μικρά» αστέρια, τα οποία φαίνονται διαρκώς να αφήνουν ένα τεράστιο αποτύπωμα σε αυτόν τον χαώδη ουρανό των παιχνιδιών, παρόλη τη μικρή διάρκεια τους. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα που μας το επισημαίνουν αυτό. Παραδείγματα τα οποία δεν κουβαλούν συνταγές και παρωπίδες. Το Neva είναι μια ζεστή ιστορία που σίγουρα θα μείνει καιρό δίπλα σας, η οποία απορροφά μόνο από την τρυφερότητα της και την ηρεμία της. Μια ανθρώπινη ανάσα σε έναν κόσμο που τρέχει άλογα και μανιακά κυνηγώντας μεγέθη και νούμερα.

Ευχαριστούμε πολύ την Devolver Digital για την παροχή του review copy!