Extravaganza…comedy!

Στο άκουσμα της διάλυσης της Telltale Incorporated τον Οκτώβριο του 2018 ένιωσα ένα μικρό ψυχικό πόνο για το ότι ένας από τους αγαπημένους μου game developers θα κλείσει λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Εκείνη την ημέρα καταράστηκα τον καπιταλισμό (όπως και τις προηγούμενες μέρες δηλαδή), αλλά συνέχισα τη ζωή μου με μια πικρία. Με πολλά IPs να έχουν επιστρέψει στις αρχικές τους εταιρείες μετά το κλείσιμο, όπως το Tales from the Borderlands επέστρεψε στην 2Κ, σε συνδυασμό με το ότι πολλοί από τους εργαζόμενους της Telltale Incorporated βρήκαν στέγη στο studio που ανέπτυξε τα Borderlands (Gearbox Software), δημιουργήθηκε το πρόσφορο έδαφος για να καρποφορήσει το New Tales from the Borderlands, το οποίο όταν ανακοινώθηκε με έκανε να αναπολήσω τις αστείες στιγμές που είχα απολαύσει στο προηγούμενο installment.

HEY…VAULTY!! VAULTYYY?

Το παιχνίδι είναι ακριβώς όπως το περιμένει κανείς. Έχει αρκετά QTEs, άπειρες επιλογές (choices, choices, choices) και μια τεράστια σειρά από γεγονότα. Ορισμένα, βέβαια, από αυτά που μου έκαναν εντύπωση ήταν τα χρώματα τα οποία προσέδιδαν μια ζωντάνια στον κόσμο που -σε συνάρτηση με το πόσο “γεμάτος” ήταν- ολοκλήρωναν την εμπειρία. Η εκφραστικότητα των χαρακτήρων, οι οποίοι κατσούφιαζαν, θύμωναν αλλά και χαμογελούσαν με τα πρόσωπα τους να παίρνουν τις ανάλογες εκφράσεις και με ένα πολύ καλό voice acting, το οποίο καθήλωνε σε κάποιες σκηνές. Φυσικά, σε όλο το world building παίζουν βασικό ρόλο οι επιλογές που παίρνουμε και διαμορφώνονουν τον κόσμο γύρω μας. Το διασκεδαστικό σε όλο αυτό είναι το πόσες επιλογές έχεις για να διαχειριστείς την ιστορία όπως πιστεύεις εσύ. Ακόμη, να τονίσουμε ότι η εξερεύνηση εκλείπει από το παιχνίδι εκτός από κάποια ελάχιστα σημεία μέσα στα επεισόδια που δίνουν τον χειρισμό στον παίχτη, για να ολοκληρώσει κάποιες συγκεκριμένες πράξεις έως ότου επιλέξει την κατάλληλη για να προχωρήσει η ιστορία. Βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο θα ταίριαζε να υπάρχει κάποιο sequence εξερεύνησης, αλλά πιστεύω ότι αν γινόταν σωστά θα μπορούσε να δώσει πολλά στο world building.

Επίσης υπήρχαν τα περιστασιακά mini games, τα οποία ειλικρινά πιστεύω ότι δεν πρόσφεραν κάτι το ιδιαίτερο στο σύνολο, εκτός από μία φωτεινή εξαίρεση: τα Vaultlanders battles. Από την πρώτη στιγμή που βίωσα αυτές τις μάχες ένιωσα ένα “ηλίθιο” χαμόγελο να σχηματίζεται στα χείλη μου, το οποίο μεγάλωνε σταθερά με την κάθε μάχη, καθώς όλες οι σκηνές ήταν κωμικοτραγικές. Το όλο σύστημα ουσιαστικά είναι πλαστικές φιγούρες, οι οποίες τις παίζουν μεταξύ τους (ξανά, με τα ανάλογα QTEs) με τους παραγόμενους ήχους να θυμίζουν τους θορύβους που κάναμε πιτσιρικάδες όταν παίζαμε με τα action figures μας, με αποτέλεσμα να νιώσω λίγο νοσταλγία. Τέλος, να προσθέσω ότι υπήρχε μια πληθώρα από settings για να ρυθμίσουμε τη δυσκολία που θα έχουν τα QTEs στο παιχνίδι, αλλά και μια τεράστια γκάμα από customization επιλογές για τους χαρακτήρες, που κυμαίνονταν από απλά ρούχα μέχρι ολοκληρωτικό make-over, κάτι που πρόσθετε στο όλο silly της υπόθεσης. Το ενδιαφέρον με το customization ήταν ότι οι επιλογές “ενδυμασίας” δεν χάνονταν όπως σε άλλα παιχνίδια, αλλά πέρα από μέσα στο παιχνίδι φιγουράριζαν και στο main menu.

YOU JUST GOT “L 0 U 1 3 E’D”

Πιστεύω πως εν έτει 2022 δεν υπάρχει κανείς (εκτός αν ζεις σε batcave ή mancave ή γενικότερα σε σπηλιά) που να μην ξέρει το weirdness/quirkiness που διαθέτουν τα Borderlands παιχνίδια. Έτσι και το New Tales from the Borderlands, ακολουθώντας την ίδια συνταγή, γεμίζει την ιστορία του με αυτά τα χαρακτηριστικά. Ασφαλώς δεν μένει εκεί, αλλά τα πολλαπλασιάζει με τον εαυτό τους και το αποτέλεσμα ένα εξωφρενικό σενάριο, με άπειρες στιγμές γέλιου αλλά και συγκίνησης. Οι χαρακτήρες δε αξιομνημόνευτοι, από την all-betterer of the world Anu, τον wannabe επιτυχημένο επιχειρηματία Octavio μέχρι και την always angry και aroused Frank, τους οποίους φέρνει κοντά μία “bad day”. Συγκεκριμένα, η ιστορία μας ξεκινάει με ένα πολύ ενδιαφέρον intro, το οποίο μας εισάγει στον κόσμο του Borderlands αλλά και τους χαρακτήρες, με τον μόνο μου ενδοιασμό να είναι ότι δεν εξηγεί πλήρως κάποια aspects από τον κόσμο του, έχοντας ως αποτέλεσμα ή να πρέπει να έχεις γνώσεις από τα προηγούμενα παιχνίδια ή να πρέπει να τα ψάξεις στο Ίντερνετ για να εγκληματιστείς.

Συνεχίζοντας, μας παρουσιάζει τους χαρακτήρες του, με τον καθένα να έχει την δικιά του σκηνή και με τους δευτερεύοντες να δέχονται τόσο φως επί σκηνής όσο χρειάζονται, εκτός από μερικούς που αποτελούν key characters για την εξέλιξη της ιστορίας. Φυσικά, έχουμε την επιστροφή χαρακτήρων από τα προηγούμενα παιχνίδια (Rhys Strongfork, Marcus the Narrator, και άλλους) αλλά και καινούργιους (L0U13, TIMM-E, BADASS SUPERFAN κα), με τον καθένα να έχει το δικό του silly intro. Εντύπωση που προκάλεσε το πόσες πολλές –μα πάρα πολλές - ατάκες υπήρχαν στο παιχνίδι. Από το τραγελαφικό OnlyFrans, τα κωμικά 4th wall-breaking λόγια από τους χαρακτήρες, μέχρι τους στίχους από τραγούδι της Rihanna, οι σκηνές με έκαναν να γελάω με την καρδιά μου και δακρύζοντας να αναφωνώ “δεν παίζει να έγινε αυτό μόλις τώρα”. Πέρα όμως από τις κωμικές στιγμές το παιχνίδι, σε συνδυασμό με τους αληθοφανείς ήχους του αλλά και τα futuristic χαρακτηριστικά που έχουν οι  χαρακτήρες, πρόσφερε και στιγμές συγκίνησης, με πιο ξεχωριστές αυτών να συναντώνται στο τελευταίο επεισόδιο. Σε αυτό, με βάση της επιλογές μας, είναι το επεισόδιο που μπορεί να οδηγήσει σε redemption, άπειρη δράση ακόμη και στιγμές στενάχωρες αλλά και προβληματισμού για το πώς οδηγηθήκαμε μέχρι εδώ. Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω σαν μόνο αρνητικό ότι το παιχνίδι χωρίζεται σε 5 επεισόδια περίπου 1-2 ωρών το καθένα, τα οποία μπορούν να “καταναλωθούν” μέσα σε ένα απόγευμα, με άποψη μου να είναι ότι θα μπορούσαν να μεγαλώσουν σε διάρκεια αν επεκτεινόντουσαν συγκεκριμένα νήματα ιστορίας ή προστίθονταν κάποια έξτρα features.

MUSK! I HAVE A MUSK!

Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι το παιχνίδι αξίζει να αγορασθεί στην deluxe έκδοση του καθώς έρχεται μαζί με το Tales from the Borderlands, χαρίζοντας έτσι άλλο ένα 5ώρο-10ώρο άπλετου γέλιου, αλλά και μιας έξτρα εισαγωγής στον κόσμο του Borderlands, εφόσον διαδραματίζεται μετά το Borderlands 2. Βέβαια, για όποιον δεν έχει ξαναπαίξει κανένα τέτοιου τύπου παιχνίδι πιστεύω ότι είναι μια καλή αρχή για να μπει στον κόσμο της διαδραστικής ιστορίας και στο μοναδικό σύμπαν που μας χάρισε η Telltale Incorporated.

Ευχαριστούμε πολύ τη CD Media για την παροχή του review copy!