Πολλά υποσχόμενο, αλλά ακόμη φέγγει όσο το φεγγάρι…

To No Rest for the Wicked είναι ένας ARPG τίτλος συνοδευόμενος από μία top-down οπτική  για τους παίκτες. Το παιχνίδι αναπτύχθηκε από την Moon Studios, η οποία έχει παράσημο στο βιογραφικό της την βραβευμένη σειρά Ori και εύλογα η καινούρια αυτή πρόταση δεν θα μπορούσε να μείνει απαρατήρητη. Πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό και ο στόχος αυτής της προσπάθειας είναι αφενός το τελικό προϊόν να μπορεί να χαρακτηριστεί πρωτότυπο και αφετέρου να μπορέσει δυνητικά να επηρεάσει έως έναν βαθμό την βιομηχανία επαναπροσδιορίζοντας το ίδιο το genre. Το πρώτο κομμάτι έχει επιτευχθεί, όμως το δεύτερο προϋποθέτει μία άρτια λειτουργία σε όλους τους τομείς…

Όσον αφορά την ιστορία του παιχνιδιού, το No Rest for the Wicked παίρνει καλό βαθμό. Ο παίκτης χειρίζεται ένα μαχητή/μαχήτρια με στόχο να ταξιδέψει στο νησί της Sacra στο οποίο θα έρθει αντιμέτωπος με μία επιδημία υπεύθυνη για φρικιαστικές παραμορφώσεις. Όταν ο χαρακτήρας μας θα έχει φτάσει στον προορισμό του, τότε αναμένεται να ξεκινήσει την εξερεύνησή, να αντιμετωπίσει θεωρητικά ανυπέρβλητες προκλήσεις μεταξύ άλλων. Την ίδια ώρα, το κράτος θα επιχειρήσει να «μετασχηματίσει» το «κολασμένο» νησί και η εκκλησία δεν μένει αμέτοχη. Ξεκάθαρα πρόκειται για ένα σενάριο δημιουργικό, οι χαρακτήρες κεντρίζουν το ενδιαφέρον, ενώ επίσης το voice acting κλέβει την παράσταση με τις καθηλωτικές ερμηνείες.

Φυσικά, πέρα από όλα αυτά μία καλή ιστορία χρειάζεται και καλή φωτογραφία και δεν πρόκειται για υπερβολή πως τα γραφικά, αν και όχι ψυχωμένα με τα πολλά πολύγωνα και τις πολύπλοκές ρεαλιστικές rendering τεχνολογίες, παρέχουν ένα ευφάνταστο οπτικό «παστέλ» αποτέλεσμα. Δίχως αμφιβολία το art design είναι το δυνατό χαρτί του τίτλου και δεν είναι λίγες οι φορές που η οθόνη -ειδικά στα cutscenes- αναπαράγει εικόνες με έντονη αντίθεση και προσωπικότητα. Βέβαια, όσο όμορφο και ιδιαίτερο να είναι το παιχνίδι, οι επιδόσεις είναι εκείνες που θα καθορίσουν την εξατομικευμένη εμπειρία. Δυστυχώς όμως ο τίτλος στην early access μορφή του πάσχει εντόνως. Το βάρος στην επεξεργαστική και όχι μόνο δύναμη είναι δυσανάλογο με την ποιότητα γραφικών όσον αφορά την πολυπλοκότητα των σκηνών. Ενδεικτικό είναι το γεγονός πως σε high end σύστημα μόλις και μετά βίας κρατιέται στα 60 FPS σε υψηλή ανάλυση με το dynamic resolution ενεργοποιημένο. Σε χαμηλότερες αναλύσεις τα δεδομένα βελτιώνονται ωστόσο είναι αναγκαίοι ορισμένοι συμβιβασμοί.

Τελευταίο για σχολιασμό έμεινε το πιο σημαντικό κομμάτι του No Rest for the Wicked και δεν είναι άλλο από το combat του. Είναι πράγματι αρκετά καινοτόμο, αφού συνδυάζει την κάμερα του Diablo, ένα ποσοστό της δυσκολίας των Darksouls παιχνιδιών, καθώς και ένα στοιχείο από τίτλους της Team Ninja, το perry. Για να είμαστε ειλικρινείς όμως περισσότερες ομοιότητες μοιράζεται με τα Darksouls τόσο στο σύστημα μάχης όσο και στο ύφος. Δυστυχώς όμως, μερικά ζητήματα που εντοπίζονται σε αυτόν το τομέα προς το παρόν υποσκιάζουν τις κατά τ’ άλλα ιδιαίτερες και πολλές φορές εθιστικές μάχες.

Αρχικά το combat βασίζεται στα dodges, αλλά κυρίως στο parry. Αν η υπεκφυγή και το μπλοκάρισμα δεν εντυπωθούν, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν απότομα και το No Rest for the Wicked επιφυλάσσει αρκετές ευκαιρίες για rage quit. Παρόλα αυτά, το πρόβλημα εντοπίζεται αλλού και συγκεκριμένα στο σενάριο αντιμετώπισης 2 ή και 3 αντιπάλων. Η αίσθηση που αποπνέει ο τίτλος σε αυτές τις συνθήκες είναι πως δεν έχουν δουλευτεί επαρκώς οι μηχανισμοί και ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται δίχως να παρέχεται κάποιο hint προκειμένου ο παίκτης να αντιληφθεί πως να προσεγγίσει διαφορετικά τον εκάστοτε κίνδυνο. Συν τις άλλοις, κρίνεται αναγκαία η χρησιμοποίηση φαγητών, φίλτρων και όχι μόνο, αφού διαφορετικά απέναντι στους εξαιρετικά απρόβλεπτους και πολλές φορές ταχύτατους εχθρούς ο θάνατος περιμένει στην γωνία μόλις μερικά δεύτερα, με τα χτυπήματα να είναι ακαριαία. Αναμφίβολα όμως το στοιχείο που υπονομεύει την εμπειρία είναι πως τα όπλα διαθέτουν περιορισμένη αντοχή, η οποία μειώνεται σε κάθε θάνατο. Σε έναν τίτλο που βασίζεται στο εθιστικό combat του είναι μεγάλη τρικλοποδιά η διακοπή των μαχών, με ένα δύσκολο boss λόγου χάριν, επειδή συνεχώς καταστρέφονται τα όπλα και απαιτούνται χρήματα και recourses μέσω looting για να συνεχιστεί η δράση.

Ανακεφαλαιώνοντας, το No Rest for the Wicked ξεχωρίζει προσφέροντας κάτι το διαφορετικό στο τραπέζι, ενώ επίσης η εκπληκτική δουλειά από την Moon Studios στο art design και στο combat του δύσκολα θα αφήσει κάποιον ασυγκίνητο. Συγχρόνως, όμως ο τίτλος πάσχει από ορισμένες δεινοπάθειες που υπονομεύουν την εμπειρία εμποδίζοντας το από το να πατήσει με σιγουριά στα πόδια του. Ο βαθμός του optimization δεν ικανοποιεί, ενώ ορισμένοι μηχανισμοί εντός του τίτλου αναφορικά με τα όπλα και τους εχθρούς επιβραδύνει την ανοδική πορεία. Δυστυχώς, αυτά τα ζητήματα φανερώνουν πως ο τίτλος δεν είναι ακόμη ώριμος -τόσο σε επιδόσεις όσο και σε ισορροπία στο gameplay- και μένει να φανεί αν θα καταφέρει στο μέλλον να «ανθίσει», αφού δίχως καμία αμφιβολία το No Rest for the Wicked αξίζει την προσοχή μας και έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης για το μέλλον.

Ευχαριστούμε πολύ τις Moon Studios και Private Division για την παροχή του review copy!