You will not forget this journey...

Μόλις έμαθα ότι θα έχουμε συνεχεία του Octopath Traveler σκέφτηκα ένα πράγμα: “να ένα παιχνίδι που σίγουρα δεν θα είναι κακό” και το προαίσθημά μου αυτό βγήκε 100% αληθινό. Οι μνήμες μου από το πρώτο παιχνίδι ήταν μόνο θετικές, γιατί από τη μία έπαιξα ένα στιβαρό JRPG με ενδιαφέρουσες ιστορίες και από την άλλη είδα έναν pixel art τίτλο που χτυπάει στη νοσταλγία. Όπως αποδείχθηκε, με το που πέρασε από τα χεριά μου το Octopath Traveler II είδα μια πραγματική βελτίωση σχεδόν σε όλους τους τομείς. Ένιωσα λες και βρισκόμουν ξανά σε παιδικές καλοκαιρινές διακοπές, αράζοντας στο πάτωμα μπροστά στην 14 ιντσών CRT τηλεόρασή μου. Λατρεία.

8 PATHS 8 STORIES

Το Octopath Traveler II παίρνει όλα τα καλά του πρώτου παιχνιδιού, τα ανεβάζει επίπεδο, προσθέτει μερικές QoL (quality of life) αναβαθμίσεις και είναι, στην πραγματικότητα, ανώτερο παιχνίδι συνολικά. Ίσως η πιο σημαντική βελτίωση να βρίσκεται αφήγηση και στις ιστορίες αυτές καθαυτές, αν και λίγα από τα προβλήματα του αρχικού παιχνιδιού εξακολουθούν να υπάρχουν. Το setting είναι το ίδιο. Ξεκινάμε επιλέγοντας έναν από τους οκτώ χαρακτήρες για πρωταγωνιστή μας, παίζουμε το πρώτο του κεφάλαιο και στη συνέχεια στρατολογούμε τους υπόλοιπους και εξερευνούμε και τις δικές τους ιστορίες. Ενδεικτικά, θέλω να αναφερθώ στους 4 χαρακτήρες από τους 8 για να δώσω μία πιο γεμάτη εικόνα των ιστοριών, πάντα χωρίς spoilers.

Πρώτα θα αναφερθώ στην Throne, την κλέφτρα που ήταν και η πρώτη επιλογή μου για πρωταγωνίστρια. Η κοπέλα αυτή έχει βυθιστεί μέσα σε ένα κύκλο βίας και σκλαβιάς του εγκληματικού οργανισμού των Blacksnakes, ζει για να εκτελεί φόνους και ληστείες, με αντάλλαγμα κάποια κέρδη και την πολυτέλεια να μην τιμωρηθεί από τα σαδιστικά κεφάλια της οργάνωσης. Οι τιμωρίες είναι βάναυσες και έχουν να κάνουν με τον δημόσιο εξευτελισμό–ξυλοδαρμό του εκάστοτε κλεφτή της οργάνωσης και για αυτόν το λόγο η Throne θέλει να ξεφύγει να ελευθερωθεί από αυτόν τον φαύλο κύκλο. Συνεχίζουμε με τον Scholar (επιστήμονα της εποχής) Osvald, ο οποίος ζει σε μια δραματική κατάσταση έχοντας κατηγορηθεί ψευδώς για την δολοφονία της ίδιας του της οικογενείας. Μεταφέρεται στην πιο σκληρή φυλακή και στοχεύει να αποδράσει και να βρει τι πραγματικά έχει συμβεί. Ένας πολυ-επίπεδος χαρακτήρας που στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού δεν δείχνει κανένα άλλο συναίσθημα πέρα της οργής και της ψυχρής επιστημονικής λογικής, εύκολα θα μπορούσε να ήταν ήρωας αρχαίας τραγωδίας.

Τρίτη αναφορά θα κάνω στην Castti την Apothecary που ακολουθεί την βασική αρχή του λειτουργήματός της, που είναι να δίνει βοήθεια όπου χρειάζεται, όμως υπάρχει ένα άλλα εδώ: η Castti έχει χάσει την μνήμη της δεν θυμάται τίποτα πέρα από τις ιδιότητες της σαν Apothecary και σε κάποια μέρη αντιμετωπίζεται εχθρικά και σε άλλα με αγάπη, δίχως να αντιλαμβάνεται το γιατί. Οπότε ξεκινάει ένα ταξίδι να βρει τις μνήμες της αλλά και εμείς να ανακαλύψουμε έναν χαρακτήρα που σταδιακά ξετυλίγεται και εξελίσσεται σε πραγματική ηρωίδα. Τελευταία αναφορά μου θα είναι στον ντετέκτιβ κληρικό Temenos, ο οποίος έχει εξόφθαλμα εμπνευσθεί από τον Σέρλοκ Χολμς. Όπως λέει ο ίδιος, δουλειά του είναι να αμφισβητεί παρότι άνθρωπος της εκκλησίας. Κατευθείαν θα μπει σε ένα κυκεώνα ερευνών για φόνους και μυστικά που θα τον οδηγήσουν (μαζί και εμάς) σε όλο το χάρτη του παιχνιδιού. Fun Fact: έχει ένα χαρακτήρα που γίνεται φίλος ο Temenos, ονόματι Crick, και αν ξέρετε από βιολογία υπάρχει η περίπτωση του Φράνσις Χάρι Κόμπτον Κρικ, που ήταν Άγγλος μοριακός βιολόγος, βιοφυσικός και νευροεπιστήμονας. Ο κύριος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανακάλυψη της δομής του μορίου του DNA σε συνεργασία με τον Τζέιμς Γουάτσον, οπότε βλέπετε τη σύνδεση;

THE NIGHT SHALL FALL

Έχουν γίνει κάποιες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσονται όλες οι παραπάνω ιστορίες στο Octopath Traveler II. Ορισμένοι χαρακτήρες έχουν περισσότερα κεφάλαια από άλλους, μπορεί να έχουν πολλά μονοπάτια για να ακολουθήσουμε μέσα σε κάθε κεφάλαιο και μερικές φορές δεν υπάρχει καν μάχη στα επιμέρους τμήματά τους. Αυτό προσθέτει μία ποικιλία που έλειπε από το πρώτο παιχνίδι. Οι χαρακτήρες εξακολουθούν να απουσιάζουν περίεργα κατά τη διάρκεια των ιστοριών των άλλων, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα "Travel Banter", όπου οι χαρακτήρες μιλούν για τα γεγονότα της ιστορίας. Έχουν επίσης προστεθεί κεφάλαια "Crossed Paths", μέσω των οποίων δύο χαρακτήρες μοιράζονται ένα σύντομο τμήμα ιστορίας που τυγχάνει να αλληλεπιδρούν. Τέλος, αφού ολοκληρώσετε κάθε άλλο κεφάλαιο του παιχνιδιού, υπάρχει ένα "Final Chapter" που περιλαμβάνει όλους τους χαρακτήρες, δένει κάποια ερωτήματα και συνδέει τις επιμέρους ιστορίες.

Ένα από τα πιο ωραία πράγματα σχετικά με την αφήγηση είναι ότι μπορούμε να ανακαλύψουμε τις ιστορίες με  - σχεδόν - οποιαδήποτε σειρά, γεγονός που οδηγεί σε ελευθερία της εξερεύνησης στο Octopath Traveler II. Εκτός από μερικές περιοχές, υπάρχει πρόσβαση ουσιαστικά σε ολόκληρο τον χάρτη μόλις ολοκληρωθεί το πρώτο κεφάλαιο. Πέρασα πολύ χρόνο εξερευνώντας οτιδήποτε έβρισκα στο δρόμο μου, από σπηλιές και μπουντρούμια, μέχρι μικρά νησιά που είναι διάσπαρτα στο χάρτη, γιατί τώρα θα έχουμε και πλοίο στη διάθεση μας. Εδώ υπάρχουν περισσότερα πράγματα να κάνουμε από ό,τι στο προηγούμενο παιχνίδι, αφού κάθε περιοχή είναι απλά γεμάτη μυστικά να ανακαλύψουμε.

Αυτό ισχύει και στις πόλεις, ενώ η νέα προσθήκη κύκλου ημέρας και νύχτας δίνει επιπλέον πράγματα να κάνουμε. Εδώ έχουμε τα path-actions του κάθε χαρακτήρα που δίνουν λύσεις για όλα τα γούστα και επιτρέπουν να κάνουμε πληθώρα πραγμάτων, όπως να αποσπάσουμε περισσότερες πληροφορίες από τους κατοίκους της πόλης, να πάρουμε/κλέψουμε ένα αντικείμενο από αυτούς, να τους προσλάβουμε για τη μάχη ή ακόμα και να τους πλακώσουμε στο ξύλο. Οι δυνατότητες αλλάζουν με τον κύκλο μέρας-νύκτας σε κάθε χαρακτήρα, άλλα ανοίγουν πολλά πράγματα να ανακαλύψουμε και να πάρουμε με αυτές (π.χ. μπορεί να πρέπει να αναισθητοποιήσουμε κάποιον για να περάσουμε μια πόρτα ή να κλέψουμε ένα αντικείμενο που πρέπει να δώσουμε για να συνεχίσουμε την ιστορία και ούτω καθεξής).

CLASSIC JRPG AT IT’S FINEST

Η μάχη δεν έχει πολλές προσθήκες, το sequel είναι ξανά ένα κλασικό turn-based RPG που μας παρακινεί να σημαδέψουμε κάποια weak points των εχθρών, που μπορούμε να εκμεταλλευτούμε για να σπάσουμε την άμυνά τους και να κάνουμε εξτρά ζημιά. Οι επιλογές των οπλών ανοίγουν μεταξύ σπαθιού, τόξου ή και μαγείας που αποτελείται από έξι βασικά στοιχεία: φωτιά, πάγος, άνεμος, ηλεκτρισμός, μαγεία σκότους και φωτός. Η πιο σημαντική προσθήκη είναι ο μετρητής "Latent Power" που φορτίζεται όταν δεχόμαστε ζημιά ή σπάμε την άμυνα από έναν εχθρό και δίνει στους ήρωες μας πρόσβαση σε πιο ισχυρές και μοναδικές δεξιότητες. Για παράδειγμα, όταν γεμίζετε τον μετρητή του Temenos, όλες οι επιθέσεις του μπορούν να σπάσουν την άμυνα του αντιπάλου (αγαπημένο Latent Power).

Υπάρχει επίσης η δυνατότητα να ρυθμίσετε τις μάχες σε ταχύτητα 2x, την οποία επέλεξα να διατηρώ ενεργοποιημένη σχεδόν σε όλο το παιχνίδι, κάνοντας τις μάχες να μοιάζουν ακόμα πιο γρήγορες. All in all, παρόμοιο υπέροχο battle system. Ένας πολύ ωραίος μηχανισμός είναι και αυτός του secondary job, που πρακτικά δίνει μια έξτρα κλάση στον χαρακτήρα σας. Ο Scholar Osvald, για παράδειγμα, μπορεί να λάβει εξτρά επιλογές στη μάχη οπότε μπορούμε να του δώσουμε job του Warrior, που ξεκλειδώνει φυσικά άλλες ικανότητες. Όλες αυτές είναι κρυμμένες πολύ ή λίγο σε όλο τον χάρτη και μπορούμε να δώσουμε όποια επιθυμούμε σε όποιον ήρωα θέλουμε, χωρίς περιορισμό αρκεί να αποκτήσουμε παραπάνω licenses αν θέλουμε πχ να έχουμε 2 χαρακτήρες με ίδιο secondary job.

THE TRUTH LIES IN THE FLAME

Πρέπει να αναφερθώ λίγο και στον τεχνικό τομέα του παιχνιδιού που είναι πρακτικά η ίδια βάση με το προηγούμενο, άλλα με πιο καλοφτιαγμένους φωτισμούς και backgrounds. Γενικότερα η αίσθηση του ρετρό με τον αέρα του σύγχρονου είναι διάχυτη. Έχομε ένα παιχνίδι που χωρίς να έχει γραφικάρες καταφέρνει να είναι πανέμορφο και να εμπνέει εξερεύνηση, αλλά και απόκοσμη ατμόσφαιρα εκεί που πρέπει. Η μουσική επίσης εμπλουτίζει την εξερεύνηση, τις μάχες και τους διάλογους σε όλο το παιχνίδι. Γλυκείς ήχοι από έγχορδα, αλλά και επιβλητική ambient σε σπηλιές, δένουν χωρίς να υπάρχει τίποτα ξένο. 

Στα αρνητικά, τώρα, του παιχνιδιού είναι τα περιστασιακά frame drops, τη συχνότητα των οποίων βρίσκω απαράδεκτη για τα δεδομένα των τωρινών κονσολών και τις απαιτήσεις του τίτλο. Με ενόχλησαν κάπως και τα αδιάφορα - κατά πλειοψηφία - side quests, που είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου fetch quests. Προσοχή! το παιχνίδι χωρίζεται σε Main stories, Side stories και τα Side Quests πρακτικά που δεχόμαστε από τους NPC's. Εκεί δυστυχώς δεν είχε κάτι να μου προσφέρει έμενα πέρα από κάποια αντικείμενα ή χρήματα δυστυχώς και θα ήθελα να ήταν μικρότερα σε αριθμό και με καλύτερο γράψιμο. Η διαχείριση των αντικείμενων επίσης ήθελε μια μικρή βελτίωση. Καθώς άλλαζα συνεχώς ήρωες από το party μου, έπρεπε να ψάχνω εξονυχιστικά για να βρω κάθε φορά τον εξοπλισμό που ήθελα, και ιδανικά έπρεπε να υπήρχε ένας τρόπος να αποθηκεύω τα αγαπημένα μου αξεσουάρ στην κορυφή.

Εν κατακλείδι, λοιπόν, τι είναι το Octopath Traveler II για έμενα; Είναι μια περιπέτεια που θα συγκινήσει τους παλιούς gamers και θα δώσει στους νέους, που ενδεχομένως να ασχολούνται με τα πιο μοντέρνα παιχνίδια, την εμπειρία ενός old-school παιχνιδιού που θα το σνόμπαραν κάποιοι γιατί “δεν έχει καλά γραφικά” ή επειδή “δείχνει πολύ παιδικό”. Το παιχνίδι έχει βάθος, έχει πολύ καλή αφήγηση, ανατροπές, χιούμορ και είναι φτιαγμένο με μεράκι. Δεν μπορώ παρά να το προτείνω ανεπιφύλακτα σε ΟΛΟΥΣ, γιατί είναι ένα ταξίδι που έχει συναίσθημα, συγκίνηση, τακτική και εξερεύνηση. Ειλικρινά, θα μπορούσα να βάλω και άλλες λέξεις, αλλά προτιμώ να το παίξετε και να μας πείτε την γνώμη σας. Start your journey...

Ευχαριστούμε πολύ τη CD Media για την παροχή του review copy!