Ο David Gilbert με τη WadjetEye μας έχει χαρίσει εξαιρετικά point and click adventure παιχνίδια. Το καθένα από αυτά μοιάζει με ιστορία που θα διαβάζαμε σε κάποιο λογοτεχνικό ή sci-fi βιβλίο και πάντα με άφηνε με σκέψεις γύρω από το θέμα που αφηγούνταν. Η μεγαλύτερή του επιτυχία ήταν το Unavowed, το οποίο απόλαυσα πέρυσι στο Switch. Γνωρίζοντας ότι δούλευε ενεργά στο νέο του πόνημα, το Old Skies, το είχα αυτόματα βάλει στα must-play της χρονιάς. Ο καιρός έφτασε και το παιχνίδι κυκλοφόρησε -έστω και με μια μικρή καθυστέρηση- στο Nintendo Switch, και πρέπει να σας πω γιατί αξίζει να επενδύσετε τον χρόνο σας πάνω του!
ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΦΡΕΣΚΟ ΚΑΙ ΚΛΑΣΣΙΚΟ, ΜΕ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ. ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ… ΤΑ ΠΑΝΤΑ
Αναλαμβάνουμε τον ρόλο της Fia Quinn, μιας επαγγελματία χρονοταξιδιώτισσας -ναι, καλά διαβάζετε- της οποίας η δουλειά είναι να συνοδεύει στο παρελθόν τους πελάτες της εταιρείας ChronoZen και να πραγματοποιεί τις επιθυμίες τους -εφόσον αυτές δεν αλλοιώνουν το timeline. Το παιχνίδι αποτελείται από επτά κεφάλαια, καθένα αφιερωμένο σε έναν πελάτη της Fia. Κάθε ιστορία έχει κάτι να πει, κάτι που θα αγγίξει κάποια χορδή από τη δική μας ζωή και τις εμπειρίες μας.
Συνολικά, το Old Skies είναι ένα αφηγηματικό έργο τέχνης που θέλει να διαπεράσει τις άμυνες και τα τείχη που έχουμε χτίσει. Θέλει να μας πετάξει στο πρόσωπο το πόσο ουσιαστικά είναι τα πράγματα που έχουμε αφήσει στην άκρη, κυνηγώντας αυτό που μας έχουν “πουλήσει” ως σωστό ή σημαντικό. Μας βάζει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να αναρωτηθούμε τι είναι σημαντικό για εμάς -όχι για τους άλλους. Μέσα από τις εναλλαγές του timeline, το σημαντικό γίνεται ασήμαντο και το αντίστροφο, μέχρι να βγει στην επιφάνεια η αλήθεια πίσω από κάθε χαρακτήρα και την ιστορία του.
Πέραν, όμως, από τα φιλοσοφικά μονοπάτια, το Old Skies διαθέτει εξαιρετικό world-building. Από τα emails και τα νέα που διαβάζουμε για τον κόσμο, μέχρι τις αναφορές για το παρελθόν και τις διαφοροποιήσεις στο “παρόν”, είναι ξεκάθαρο ότι έχει γίνει πολύ προσεκτική δουλειά στη δημιουργία του κόσμου. Στο σύμπαν του παιχνιδιού, οτιδήποτε δεν έχει μεγάλη επίδραση στην ιστορία της ανθρωπότητας μπορεί απλώς να εξαφανιστεί με ένα ταξίδι στο παρελθόν. Κτίρια και άνθρωποι έρχονται και φεύγουν σαν συρμοί του μετρό, και αυτό έχει αντίκτυπο όχι μόνο στην Fia αλλά και στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Ο κόσμος έχει αλλάξει ριζικά: από τις σχέσεις μέχρι το γεγονός ότι… δεν μπορείς να δεις μια ταινία, γιατί μπορεί να έχει εξαφανιστεί αν κάποιος άλλαξε το timeline. Και αυτό θεωρείται φυσιολογικό για τους πράκτορες της ChronoZen.
Η WADJETEYE ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΟΤΕ
Ας ξεκαθαρίσω κάτι: το παιχνίδι είναι γραμμικό, δεν έχει branching ιστορίες ή πολλές επιλογές. Όμως, ο τρόπος που ξετυλίγονται οι ιστορίες είναι τόσο ουσιαστικός που θα σας απορροφήσει ολοκληρωτικά. Ακόμα και όταν η αφήγηση κάνει “άλματα” (λόγω του χρονοταξιδιού, που πάντα είναι μπέρδεμα σαν concept) δεν υπάρχει καμία αλλοίωση της εμπειρίας.
Η εξαιρετική γραφή του παιχνιδιού δένει ιδανικά με το εικαστικό του. Όπως θα δείτε και από τα screenshots, έχει στιλ κόμικ: χρώματα, animations και αισθητική που θυμίζουν τα τέρατα του genre Broken Sword και The Curse of Monkey Island. Πλούσιο σε χρωματισμούς, με υψηλή λεπτομέρεια και ποιότητα σε ιστορικές τοποθεσίες, σας βάζει πλήρως στο κλίμα κάθε εποχής. Το ίδιο συμβαίνει και με τη συμπεριφορά των χαρακτήρων.
Αυτό που ολοκληρώνει την εμπειρία είναι το ηχητικό κομμάτι. Χωρίς να θέλω να μειώσω τη μουσική, θα σταθώ στα voice overs. Από τη Fia Quinn, που ενσαρκώνεται φωνητικά από τη Sally Beaumont, μέχρι τον τελευταίο δευτερεύοντα χαρακτήρα, όλοι είναι εξαιρετικοί. Κάθε συναίσθημα, κάθε λυγμός, κάθε αστείο αποδίδεται με ακρίβεια. Ακόμα και οι στιγμές που κάτι είναι επίτηδες cringe βγαίνουν τόσο σωστά που σε κάνουν να χαμογελάς. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: η Fia δεν μπορεί να πει ψέματα, και αυτό φαίνεται από τον τόνο της φωνής της όταν προσπαθεί.
ΤΟ OLD SKIES ΕΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΥΡΟ ΣΥΝΝΕΦΟ
Πάμε τώρα στη μοναδική αδυναμία του παιχνιδιού, που κατά τη γνώμη μου είναι σημαντική: το επίπεδο δυσκολίας των γρίφων και ο περιορισμένος πλουραλισμός τους. Αν είστε παίκτης που θέλει απλώς να χαλαρώσει και να απολαύσει την ιστορία, δεν θα σας ενοχλήσει. Αν όμως περιμένετε μεγαλύτερη πρόκληση, ίσως σας φανεί λίγο unchallenging. Οι γρίφοι δεν είναι κακοί -κανένας τους- αλλά δεν αγγίζουν αυτό που περιμένει ένας έμπειρος fan του genre. Είναι όλοι λογικοί και τα στοιχεία βρίσκονται μπροστά μας. Ο Nozzo, ο operator μας, παρέχει hints. Τα δοκίμασα για να δω πώς λειτουργούν και ήταν πολύ direct. Ιδανικά, θα ήθελα λίγο πιο σταδιακή καθοδήγηση. Κατά τ’ άλλα, αυτό που θα παίξετε είναι ένα 100% κλασσικό point and click adventure game, όπως παλιά—χωρίς pixel hunting και χωρίς υπερβολικά μεγάλα inventories.
ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ
Το ταξίδι της Fia (και το δικό μας) στο Old Skies είναι πέρα για πέρα απολαυστικό. Μπορεί να μην είχε τη δυσκολία που, προσωπικά, θα ήθελα, όμως έχει καταπληκτική αφήγηση και ανθρώπινες ιστορίες που θα σας αγγίξουν. Το φινάλε του με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο και μου χάρισε μια φιλοσοφική πλειάδα ερωτήσεων για την αγάπη, τη ματαιότητα, το τι θα αλλάζαμε αν μπορούσαμε… και, κυρίως, το τι είναι σημαντικό για τον καθένα μας. Αυτό εκπροσωπεί ένα πετυχημένο αφηγηματικό έργο. Και αυτό ακριβώς είναι το Old Skies του David Gilbert. Είναι το καλύτερο του παιχνίδι, μέχρι το επόμενο.
Το Old Skies είναι ένα ταξίδι εντός και εκτός του παιχνιδιού για τον παίκτη. Με πρωταγωνίστρια και χαρακτήρες που αντικατοπτρίζουν πτυχές του εαυτού μας, προσφέρει μία ολοκληρωμένη εμπειρία και αποδεικνύει ότι το genre των point and click adventures είναι παρόν και έχει παλμό για να προσφέρει συγκινήσεις.
