Αν το 2002 τρώγατε ακόμα δημητριακά με γάλα και παίζατε games στο PlayStation 2, το Pac-Man World 2 ήταν σχεδόν το απόλυτο σαββατοκύριακο. Οκ, καλό το Yu-Gi-Oh! και το Pokémon στα κανάλια της tv (τι σας είπα τώρα ε; π.Χ. πράγματα, είχαμε δραχμές ακόμα!) αλλά ο κίτρινος κύκλος ήταν ότι πρέπει για να κυλήσει με χαμόγελο η μέρα. Και τώρα, δύο δεκαετίες αργότερα, η Bandai Namco μας ξανασερβίρει τον κλασικό ήρωα με μια μοντέρνα HD επανακυκλοφορία: το Pac-Man World 2 Re-Pac ή ελληνιστί: «Πώς να κάνεις τον Pac-Man να μοιάζει με crossfit influencer που κάνει parkour και ταυτόχρονα αναζητά φρούτα».
Ως μέγας fan του κίτρινου κύκλου που τρώει χαπάκια, φρούτα και φαντάσματα, ζήτησα από το ραδιομέγαρο του Save the Game να αναλάβω εγώ προσωπικά και διεξοδικά αυτό το review. Γιατί τόσο μεγάλος fan; Γιατί μου αρέσει το Waka Waka the microphone -σ.σ.freestyler οι συνομήλικοι θα το πιάσετε- και επειδή πλέον, έτσι όπως έχω γίνει, μοιάζω αρκετά με τον Pac-Man. Η διαφορά μας είναι απλά στο χρώμα. Αυτός είναι κίτρινος.
ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΠΑΛΙ, ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΚΡΕΠΑΛΗ!
Η πλοκή είναι τόσο περίπλοκη και καλογραμμένη όπως τα παλιά αρχαία έργα του Αριστοφάνη. Εννοείται πως δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά θα είχε πλάκα να είμαι σε μια γωνία και να βλέπω με creepy χαμόγελο την έκφρασή σας μόλις φτάνετε και διαβάζετε αυτό το σημείο. Το στόρι είναι αυτό που θα περιμένατε από ένα παιχνίδι όπου ο πρωταγωνιστής είναι μια κίτρινη μπάλα: Τα τέσσερα φαντάσματα (Blinky, Pinky, Inky και Clyde — ή αλλιώς “οι τύποι που δεν έμαθαν ποτέ από τα λάθη τους”) κλέβουν τα Golden Fruits από το Pac-Village. Αυτά συγκρατούσαν ένα κακό πνεύμα, τον βασιλιά των φαντασμάτων ονόματι Spooky (όνομα και πράμα), και τώρα ο Pac-Man πρέπει να σώσει τον κόσμο. Γιατί αν δεν το κάνει αυτός, ποιος; Ο Sonic έχει ραντεβού για νέα ταινία και σειρά στο Netflix, ο Mario έχει άδεια καθώς ήταν κουρασμένος από το λανσάρισμα του Switch 2 και ο Crash Bandicoot κάνει ψυχοθεραπεία γιατί δε ξέρει τι γίνεται πια με το franchise του.
ΌΤΑΝ Ο PAC-MAN ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΝΑ “FEEL THE PUMP” ΑΠΟ SCHWARZENEGGER
Το ταξίδι του Pac-Man ξεκίνα στο Pac-Village το οποίο λειτουργεί και σαν hub όπου μπορείτε να αλληλεπιδράσετε με τους κατοίκους του, να ψωνίσετε διάφορα gachapon, να παίξετε στο arcade μέχρι και το original Pac-Μan και να αλλάξετε και ένδυση. Αξίζει να σημειωθεί ότι αν έχετε ασχοληθεί με το προηγούμενο τίτλο της σειράς, η κονσόλα σας θα αναγνωρίσει το save file σας και θα σας ξεκλειδώσει διάφορα ανάλογα με τη πρόοδο που είχατε κάνει. Εμένα, για παράδειγμα, μου ξεκλείδωσε τη στολή του Toc-Man.
Το Pac-Man World 2 Re-Pac παραμένει ένα 3D platformer με λίγη arcade ψυχή μέσα του. Ο Pac-Man τρέχει, κάνει butt-bounce (ναι, επίθεση με τα οπίσθια — επική τεχνική πολεμικών τεχνών), μαζεύει φρούτα, κυνηγάει και καταβροχθίζει κλασσικά τα φαντάσματα αφού φάει power pellets και πλέον κάνει και ψαλιδάκια όπως ο Law από τη σειρά Tekken. Έχει όλες τις ικανότητες που είχε και στο πρώτο Pac-Man World με τη διαφορά ότι τώρα όλα πραγματοποιούνται σε 3D περιβάλλον και ενώ θα περίμενε κανείς ότι η ρίψη pellets θα ήταν καλύτερη τώρα, μαντέψτε! Είναι ακόμα πιο άχρηστη και ανούσια.
Κάθε κόσμος που θα επισκεφθεί ο Pac-Man έχει διαφορετική θεματολογία αλλά κινείται στα γνώριμα μονοπάτια που ακολουθεί η πλειοψηφία του genre και ακόμη και τότε δεν μπορούσε με τίποτα να φτάσει τη ποικιλία και τη πρωτοτυπία που διέθεταν άλλοι τίτλοι όπως το Crash Bandicoot. Τα επίπεδα όμως (23 στο σύνολο) έχουν ρυθμό και δεν είναι ούτε βαρετά, ούτε και σε φάση “Παναγιά βοήθα,θα πάθω motion sickness”. Κάθε περιοχή (δάσος, πάγοι, ηφαίστεια) έχει το δικό της στυλ και μουσικούλα που λέει “είμαι παιδί του 2000”. Τα levels γενικά έχουν επανασχεδιαστεί και επεκταθεί με αποτέλεσμα το platforming να είναι σίγουρα ανώτερο από τη πρώτη περιπέτεια. Στο τέλος κάθε κόσμου θα έρθετε αντιμέτωποι με κάποιο boss, το οποίο θα είναι διαφορετικό για κάθε κόσμο, τόσο σε μορφή όσο και σε κινησιολογία και τρόπο αντιμετώπισης. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο τίτλος έρχεται ξανά με την προσθήκη ενός easy mode το οποίο κάνει ακόμη πιο εύκολη την περιήγησή σας στον κόσμο του Pac-Man, αν και μειώνει δραστικά τη διάρκεια του παιχνιδιού, η οποία ούτως ή άλλως είναι μικρή και δεν ξεπερνάει σε κανονική δυσκολία τις 5-6 ώρες.
Κάτι το οποίο μου έκανε αρνητική εντύπωση είναι ότι ορισμένα boss fights κρατάνε περισσότερο από όσο θα έπρεπε κάνοντάς τα κάπως κουραστικά αλλά ειδικά η τελευταία μάχη με τον Spooky ήταν άκρως κουραστική και επίπονη! Έφτασα σε σημείο να κλείσω τη κονσόλα καθώς έχανα την ψυχραιμία μου! Όσο περισσότερο και να προσπαθούσα το παιχνίδι με βασάνιζε σαν το καβουράκι που παλεύει να βγει από τη κατσαρόλα, τα καταφέρνει, κατεβαίνει προς τη παραλία αλλά εμφανίζεται ξαφνικά ένας γλάρος από το πουθενά και το κάνει μια χαψιά. Κι αυτό γιατί για το τελευταίο χτύπημα που χρειάζεται για να δείτε τα credits πρέπει να είστε σε κατάσταση ΖΕΝ και να μη χάσετε ούτε ένα nanosecond με λάθος στροφή ή λάθος άλμα. Και για να έχετε πάλι την ευκαιρία να το κατεφέρετε θα περάσετε πάλι έναν μίνι Γολγοθά και ξανά μανά σε περίπτωση που αποτύχετε πάλι.
Και ναι, ο Pac-Man πλέον δεν πέφτει τόσο συχνά στο κενό (πρόοδος!) αλλά υπάρχει ένα νέο πρόβλημα. Η κάμερα κάποιες φορές κάνει τα δικά της με αποτέλεσμα να πάθετε ζημιά από κάποιον εχθρό χωρίς να φταίτε ή και να χάσετε! Είτε από άλμα το οποίο ήταν σωστά μελετημένο, είτε από καρχαρία που σας καταδιώκει είτε και σε boss fight που είναι στο τελείωμά του ένας είναι ο κοινός παράγοντας: o cameraman χαζεύει μάλλον το κινητό του ή ίσως να έχει εμπνευστεί από found footage ταινίες. Είναι άκρως εκνευριστικό όταν συμβαίνει καθώς εξαιτίας αυτής μπορεί να χάσετε και να επαναλάβετε κάποιο δύσκολο σημείο αρκετές φορές. Στα τελευταία επίπεδα ειδικά θα σας κάνει να στολίσετε με διάφορα απόκοσμα επίθετα το controller σας, τη tv σας, τη τύχη σας και μπορεί και κάποιον υπουργό (σ.σ. ορίστε ο κος Μάρκος, πέταξε και το πολιτικό του σχόλιο, θα τους δείξω εγώ!).
Ο PAC-MAN ΠΗΓΕ ΣΠΑ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ 4K
Το Re-Pac φρεσκάρει το κλασικό παιχνίδι με βελτιωμένα textures, φωτισμό και animations. Ο Pac-Man λάμπει κυριολεκτικά – είναι τόσο κίτρινος που θα μπορούσε να διαφημίζει βιταμίνη D. Τα περιβάλλοντα είναι χαριτωμένα και φωτεινά, ενώ τα cutscenes έχουν μια DreamWorks-ish ενέργεια που κάνει τα φαντάσματα πιο εκφραστικά από ποτέ. Η μουσική είναι ένα nostalgia bomb. Οι μελωδίες έχουν το παλιό χαρούμενο beat του PS2, αλλά με πιο καθαρό ήχο. Ο Pac-Man φωνάζει πλέον “yeehaw!” και “wakka!” και οι διάλογοι πλέον είναι με HD ποιότητα! Αν κλείσετε τα μάτια, θα νομίζετε ότι είστε πάλι παιδί με ένα χειριστήριο με καλώδιο μήκους 1,5 μέτρων. Πάντως ακόμη και η νέα γενιά που θα επιλέξει αυτή τη κυκλοφορία σίγουρα θα μείνει άκρως ικανοποιημένη. Ο χειρισμός κινείται σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο με τη μόνη διαφορά ότι ζημιώνεται από τη κάμερα που κάνει όποτε θέλει τα δικά της.
WAKA WAKA ΚΑΙ ΑΓΙΟΣ Ο TORU IWATANI
Για όσους κράζουν τα platform games ένα έχω να πω. Το Pac-Man World 2 Re-Pac δεν προσπαθεί να γίνει ένα game σαν το Elden Ring. Δεν έχει lore, δεν έχει crafting, δεν έχει skill trees. Έχει όμως χαρά, ρυθμό, και καρδιά – και αυτό είναι που μετράει. Θες να χαλαρώσεις, να μαζέψεις φρούτα, να δείρεις φαντάσματα με τον ποπό σου; Αυτό είναι το παιχνίδι σου. Το Pac-Man World 2 Re-Pac έρχεται από μια εποχή του παρελθόντος που τα 3D platformers είχαν μια πιο εξέχουσα θέση στη βιομηχανία από ό,τι σήμερα. Οι αναβαθμίσεις του τίτλου, αν και μένουν μόνο στον οπτικό του τομέα κατά κύριο λόγο, είναι καλοδεχούμενες και δίνουν μια φρεσκάδα στο παιχνίδι, ωστόσο το ίδιο δεν γίνεται και με το gameplay που έρχεται κι αυτό από το παρελθόν με ό,τι θετικό ή αρνητικό μπορεί να εμπεριέχει αυτό -κυρίως για τους νεότερους gamers.
Σίγουρα το συγκεκριμένο πακέτο δίνει τη δυνατότητα σε όσους είχαν αγαπήσει το αρχικό παιχνίδι να το δουν με μια νέα, πιο φρέσκια ματιά, ενώ ταυτόχρονα δίνει την δυνατότητα σε όσους τους αρέσουν τα old school 3D platformers -όπως ο γράφων- και δεν είχαν την ευκαιρία να το δοκιμάσουν στο παρελθόν, να το πράξουν τώρα, δίνοντάς τους μια πλήρη και ανανεωμένη εμπειρία στον 3D κόσμο του Pac-Man.
Ευχαριστούμε πολύ την Bandai Namco Hellas για την παροχή του review copy!
