Ο τίτλος Mario Party σημαίνει κάτι διαφορετικό ανάλογα ποιον θα ρωτήσουμε. Όπως συμβαίνει με όλες τις σειρές που αριθμούν σχεδόν 20 παιχνίδια στο γενεαλογικό τους δέντρο, έτσι και τα Mario Party έχουν περάσει από πολλά κύματα σχεδιασμού με τεράστιες διαφορές από τίτλο σε τίτλο. Η ιστορία έχει δείξει πως πιο αγαπημένα έμειναν εκείνα που έχουν ως βασική δομή: πολλές επιλογές και ανατροπές στο επιτραπέζιο παιχνίδι, πολλαπλά και ξεχωριστά minigames, αλλά και αρκετές επιπλέον δραστηριότητες, πέρα του βασικού επιτραπέζιου. Με αρκετά spin-offs να αποκλίνουν σημαντικά από τον βασικό κορμό αποτυχημένα, και με τους δύο τελευταίους τίτλους να υπολείπονται αισθητά σε επιλογές, καταφέρνει τελικά το Jamboree, ως ο 18ος τίτλος της σειράς, να ξεσηκώσει το κοινό όπως αρμόζει σε ένα πραγματικό πάρτι;
ΤΑ ΜΕΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ
Από την πρώτη στιγμή, η μοναδικότητα του Jamboree ξεχωρίζει, καθώς απουσιάζει σχεδόν κάθε κλασική μορφή μενού. Όλο το περιεχόμενο παρουσιάζεται ως εξωτικά νησάκια, που απλώνονται γύρω από μια κεντρική πλατεία, η οποία λειτουργεί ως το βασικό μενού του παιχνιδιού. Μπορεί να χάνεται η αμεσότητα και η ταχύτητα ενός τυπικού μενού, όμως η μικρή απόσταση που διανύουμε μέχρι την επιλογή μας προσδίδει μια παιχνιδιάρικη και ζωντανή διάσταση, ακόμη και στις πιο απλές αποφάσεις. Η επιλογή του mode γίνεται μέσω ενός κεντρικού αερόστατου, το οποίο μας «ανυψώνει» στους αιθέρες και διαλέγουμε δραστηριότητα κοιτώντας μέσα από τα κιάλια μας, όλα τα διαφορετικά νησιά – modes που υπάρχουν.
Αυτό το σύστημα ίσως δεν ικανοποιήσει όλα τα γούστα, αλλά προσωπικά εκτίμησα την καινοτομία του. Δεν περιμένω από το Mario Party να είναι σοβαρό και άμεσο, αλλά χαριτωμένο, με έμφαση στην ανάλαφρη και διασκεδαστική διαδραστικότητα. Ένα ευχάριστο επιπλέον στοιχείο ήταν η παρουσία κρυφών χαρακτήρων που χαλαρώνουν στα διάφορα νησάκια, ανάμεσα στις επιλογές των modes. Αν καταφέρουμε να τους βρούμε, λαμβάνουμε μια μικρή επιβράβευση, κάτι που έκανε τη μετακίνηση ανάμεσα στα μενού ακόμη πιο απολαυστική, αφού ακόμα και κρυφοί χαρακτήρες ξεκλειδώνονται με αυτό τον τρόπο.
Ο καθοριστικός παράγοντας που ξεχωρίζει τα αδύναμα από τα ιστορικά Mario Party είναι πάντα το Party Mode και συγκεκριμένα, η ποιότητα και ποικιλία των πιστών που προσφέρει. Το Jamboree δεν έχει τίποτα να ζηλέψει σε κανέναν από τους δύο τομείς, καθώς έχει συνολικά 7 πίστες, 5 εκ των οποίων είναι ολοκαίνουριες και κλιμακούμενης πολυπλοκότητας, ενώ οι άλλες 2 είναι ανανεωμένες εκδόσεις παλαιότερων πιστών από τα Mario Party 1 & 2.
Το συνολικό αποτέλεσμα είναι πολύ χορταστικό για κάθε γούστο και ηλικία, καθώς προσφέρει επίπεδα που απαιτούν στρατηγική σκέψη και προνοητικότητα. Ωστόσο, για όσους επιθυμούν μια πιο χαλαρή και διασκεδαστική εμπειρία, υπάρχουν και πίστες που δεν απαιτούν τόσες ικανότητες, στηριζόμενες περισσότερο στην τύχη του ζαριού. Οι θεματολογίες των περιοχών είναι επίσης πολύ ευφάνταστες, με πίστες αγώνων αλά Mario Kart, εμπορικά κέντρα, καουμπόικες πόλεις, νησιωτικά ηφαίστεια και πολλά άλλα.
MARIO PARTY RANKED
Το βασικό χαρακτηριστικό που καθιστά τις πίστες ιδιαίτερες είναι η προσθήκη κάποιας αλλαγής κάθε μερικούς γύρους, όπως είναι η αλλαγή της παλίρροιας, είτε είναι τεράστιες εκπτώσεις στα καταστήματα του εμπορικού κέντρου, είτε είναι ο γύρος του Impostor Bowser. Μια επίσης σημαντική προσθήκη είναι η επιλογή «Pro Ruleset», η οποία μειώνει σημαντικά την τυχαιότητα που σχετίζεται με τα items, τους κανόνες και τους μηχανισμούς κάθε πίστας.
Φυσικά, το Mario Party δεν στοχεύει να μετατραπεί σε κάποιο είδος e-sport, όμως αυτές οι αλλαγές στους κανόνες προσφέρουν στους πιο έμπειρους παίκτες μια πιο ανταγωνιστική εμπειρία, γεγονός που έχει μόνο θετική επίδραση στο συνολικό παιχνίδι. Γενικά, η ικανότητα προσαρμογής του παιχνιδιού στα μέτρα και τις ικανότητες κάθε χρήστη είναι ένα χαρακτηριστικό εξαιρετικής σημασίας, καθώς προσδίδει πολυμορφία και μακροζωία στον τίτλο. Ένα πιο απλοϊκό Mario Party γρήγορα θα καταλήξει βαρετό και επαναλαμβανόμενο αν του λείπει η ποικιλία επιλογών και ρυθμίσεων.
Αναρωτιόμουν γιατί Jamboree ως τον υπότιτλο; Μέχρι που έπαιξα το πρώτο μου πάρτι και ανακάλυψα ότι ο νέος μηχανισμός που υπάρχει σε όλες τις πίστες είναι ο «Jamboree partner». Ξαφνικά για μόλις δύο γύρους έχεις την ευκαιρία να αλλάξεις όλη την ροή του παιχνιδιού, αρκεί να καταφέρεις να κερδίσεις με το μέρος σου τον νέο αυτόν χαρακτήρα (μέσω ενός «Showdown Minigame» το οποίο θα αναλύσω αργότερα). Αν από την άλλη δεν φτάσει κανείς ο χαρακτήρας αποχαιρετά μοναχός του το ταμπλό.
Η ενίσχυση από αυτόν τον σύμμαχο είναι σημαντική, αφού διπλασιάζει όλα τα πλεονεκτήματα στο παιχνίδι για μερικούς γύρους, ενώ αν κάποιος παίχτης σε προσπεράσει ενώ έχεις Jamboree partner, τον χάνεις μόνιμα ή μέχρι να τον «κλέψεις» πίσω. Αυτή η προσθήκη δημιουργεί ένα επιπλέον επίπεδο στρατηγικής, το οποίο αν και ευχάριστο, θα ήταν καλό να προστεθεί σε μελλοντικό update η επιλογή να αφαιρείται ο Jamboree partner, εάν κάποιος το επιθυμεί.
ΠΟΥ ΧΩΡΑΝΕ ΤΟΣΑ MINI-GAMES
Άλλη μια πρωτιά του Jamboree είναι το πλήθος των mini-games που διαθέτει, καθώς με 112 παιχνίδια, ξεπερνάει κάθε προηγούμενη κυκλοφορία της σειράς Ωστόσο, αυτός ο αριθμός μπορεί να είναι παραπλανητικός, καθώς κάθε game mode έχει τη δική του υποομάδα παιχνιδιών, με ελάχιστη ή καθόλου επικάλυψη μεταξύ τους. Δηλαδή, ενώ τα mini-games είναι πολλά και ευχάριστα, κάποιος παίζοντας για παράδειγμα, party mode, θα συναντήσει μόνο τα 72 εξ αυτών, αφού τα υπόλοιπα είναι αποκλειστικά σε άλλα σημεία του παιχνιδιού. Αυτό το νούμερο μειώνεται ακόμα περισσότερο αν κλείσουμε την λειτουργεία «Motion Games», που ουσιαστικά αφαιρεί από την λίστα όσα παιχνίδια απαιτούν φυσική κίνηση. Ο εναπομένων αριθμός παραμένει σημαντικός, καθώς είναι μεγαλύτερος από το σύνολο των mini-games των παλαιότερων τίτλων της σειράς!
Στη συλλογή του Jamboree συναντάμε έναν συνδυασμό νέων παιχνιδιών, καθώς και μερικών αγαπημένων από προηγούμενα Mario Party. Νέα προσθήκη αποτελούν τα «Showdown Mini-games», οι δοκιμασίες που προηγούνται της απόκτησης ενός Jamboree parter, οι οποίες είναι θεματικά προσαρμοσμένες στον εκάστοτε χαρακτήρα. Η δομή τους χωρίζεται σε δύο κατηγορίες: είτε σε συνδυασμούς μικρότερων παιχνιδιών είτε σε μεγαλύτερα mini-games που μπορεί να διαρκέσουν 5-6 λεπτά.
Αυτές οι δοκιμασίες είναι ευχάριστες και απαιτητικές, αποτυπώνοντας όμορφα την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα που προσπαθείς να διεκδικήσεις. Τελικά, αυτά τα mini-games, μαζί με πολλές άλλες προσθήκες, ξεχωρίζουν το Jamboree ως μια πολυεπίπεδη συλλογή από mini δοκιμασίες, γεμάτη με διάφορα υπέροχα «διαμαντάκια» που θα ενθουσιάσουν κάθε παρέα.
Από τα υπόλοιπα modes, αυτό που μου τράβηξε την προσοχή πρώτο, είναι η γωνιά των Motion Games, μια ομάδα από μικρά διαφορετικά mini-games που μοιράζονται κοινές θεματικές. Τρεις ήταν οι κατηγορίες: Toad Factory, Paratroopa Flight School και Rhythm Kitchen. Όλα τους βασίζονται στα motion controls, προσφέροντας μια ποικιλία εμπειριών, με άλλοτε μέτρια και άλλοτε εξαιρετική επιτυχία.
Το Toad Factory προσφέρει puzzle δοκιμασίες σε 30 πίστες με κλιμακούμενη δυσκολία, θυμίζοντας κάπως παιχνίδια κινητού. Στα τελευταία επίπεδα η δυσκολία αυξάνεται τόσο που, μπορώ να παραδεχτώ, πως βρέθηκα να τραβάω τα μαλλιά μου από την πρόκληση!
Στο Paratroopa Flight School, χρησιμοποιείς τα χέρια σου σαν φτερά σε διάφορες 1 vs 1 δοκιμασίες, όπως αερομαχίες, υπηρεσίες αέριου ταξί και ένα free mode όπου ο παίκτης μπορεί ελεύθερα να εξερευνήσει τον χάρτη και να βρίσκει μυστικά. Αν και αρχικά διασκέδασα, το συγκεκριμένο mode γινόταν επαναλαμβανόμενο και σωματικά κουραστικό μέσα σε λίγα λεπτά.
MASTER RHYTHM CHEF
Το πιο εντυπωσιακό από αυτά όμως ήταν το Rhythm Kitchen μια συλλογή παιχνιδιών με θέμα τη μαγειρική, όπου ο παίκτης πρέπει να εκτελέσει δοκιμασίες ρυθμού. Από το κόψιμο λαχανικών μέχρι το χτίσιμο burgers και το τηγάνισμα κρεπών, αυτή η ανεπανάληπτη ιδέα συνδυάζει διαγωνισμό μαγειρικής με rhythm game τύπου motion controls. Επιπλέον, απαιτεί ομαδική δουλειά για ένα όμορφο αποτέλεσμα, αλλιώς έχει πολύ λάντζα για όλη την ομάδα!
Διαφορετική εμπειρία έχουν να προσφέρουν τα Bowser Kaboom Squad και Koopathlon modes, στοχεύουν σε ανταγωνισμούς 8 και 20 ατόμων αντίστοιχα μέσω Internet. Το Bowser Kaboom Squad συγκεκριμένα, είναι μια ομαδική δοκιμασία όπου 8 άτομα συμμαχούν ενάντια του Impostor Bowser, ο οποίος τρομοκρατεί μια μικρή πόλη σαν τον Godzilla, ενώ εμείς καλούμαστε να του αντιταχθούμε με βόμβες που υπάρχουν στην πίστα. Βέβαια όλο αυτό είναι χωρισμένο σε κομμάτια των 2 λεπτών, όπου ανάμεσα οι παίχτες συνεργάζονται σε ομαδικά παιχνίδια 8 ατόμων ώστε να καταφέρουν την καλύτερη δυνατή βαθμολογία. Αυτή τους δίνει πρόσβαση σε items που χρησιμοποιούν ενάντια στον bowser ώστε να τον νικήσουν. Αρκετά διασκεδαστικό, βασισμένο στην ομαδικότητα και γεμάτο με ωραίες ιδέες, αν και θα ήταν ωραίο να είχε περισσότερη έκταση. Βέβαια, κρίμα είναι που δεν είναι διαθέσιμο για τοπικό multiplayer, αφού η κονσόλα επιτρέπει 8 τηλεχειριστήρια ταυτόχρονα συνδεδεμένα.
MARIO PARTY ROYALE
Με περισσότερη ανταγωνιστικότητα είναι γεμάτο το Koopathlon, αφού ο βασικός στόχος είναι ο καθένας να ολοκληρώσει έναν αγώνα 3, 5 ή 7 γύρων. Ο μοναδικός τρόπος να προχωρήσει κάποιος στην πίστα είναι να συλλέγει νομίσματα στα ατομικά mini-games που αντιμετωπίζει. Αυτό που δημιουργεί πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον, είναι η δυνατότητα ο ένας παίχτης να σαμποτάρει την πρόοδο του άλλου, ενώ η ζωντανή αναπαράσταση του αγώνα σε πιέζει να μην χάσεις ούτε νόμισμα. Συνολικά απόλαυσα πολύ αυτό το mode καθώς όχι μόνο είναι έξυπνη ιδέα, αλλά επειδή οι μικρές δοκιμασίες του είναι κλιμακωμένης δυσκολίας κατά την έκταση του αγώνα. Επίσης, πρέπει να αναφερθεί πόσο ομαλά λειτουργεί το online στοιχείο. Στη δική μου εμπειρία δεν υπήρξαν καθυστερήσεις ή προβλήματα με το Wi-Fi, κάτι που είναι αρκετά σπάνιο για τις διαδικτυακές υπηρεσίες της Nintendo.
Για το τέλος άφησα το single-player, καθώς ήταν και η μόνη μαύρη κηλίδα στην εμπειρία μου με το Jamboree. Η υπόθεση σε αυτό το Mode αφορά την συντήρηση των πιστών, ώστε να είναι καθαρές και οργανωμένες για τους παίχτες – όχι και τόσο άσχημη ιδέα ως εδώ. Στην πράξη, όμως, αυτό μεταφράζεται σε αμέτρητα fetch quests μηδαμινής δυσκολίας. Κάθε ένα από τα πέντε ταμπλό απαιτεί την ολοκλήρωση αυτών των επαναλαμβανόμενων αποστολών, κάνοντας την εμπειρία κουραστική, καθώς δεν υπάρχει κάποια πραγματική ιστορία, μόνο δικαιολογίες δύο γραμμών που σε καθοδηγούν από τον έναν προορισμό στον επόμενο. Θα ήμουν τουλάχιστον ευχαριστημένος από το γεγονός ότι δοκιμάζεις μέσω αυτού κάθε mini-game που έχει να προσφέρει το παιχνίδι, αλλά και αυτό σκοντάφτει στο γεγονός ότι τα CPUs που αντιμετωπίζεις είναι αναγκαστικά δυσκολίας easy. Το μοναδικό θετικό στοιχείο ήταν τα Boss Fight mini-games, καθώς και η δυνατότητα να παρατηρήσεις τις μικρές λεπτομέρειες που υπάρχουν στα παρασκήνια κάθε πίστας – στοιχεία που συνήθως περνούν απαρατήρητα.
TO PARTY ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑ
Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με ίσως το πιο γεμάτο Mario Party της τελευταίας δεκαετίας, με πολλά διαφορετικά modes που θα κρατήσουν όμορφη συντροφιά ανάμεσα σε κάθε Party Mode παρτίδα. Η αποτυχία του single-player δεν επηρεάζει το συνολικό αποτέλεσμα, καθώς ο κύριος στόχος του παιχνιδιού είναι να προσφέρει διασκέδαση σε πολλούς παίκτες, είτε τοπικά είτε μέσω διαδικτύου. Το μεγάλο του επίτευγμα είναι πως για πρώτη φορά, το Mario Party προσφέρει τόσες πολλές επιλογές σε online multiplayer, τόσο στο κλασικό party mode όσο και στα ξεχωριστά modes του. Με τρεις τίτλους της σειράς διαθέσιμους στο Switch, δεν θα δίσταζα να προτείνω το Jamboree σε όποιον αναζητά την πιο γεμάτη και διασκεδαστική εμπειρία Mario Party.
Ευχαριστούμε πολύ τη CD Media για την παροχή του review copy!
To Jamboree ξεχειλίζει με δραστηριότητες για όλα τα γούστα. Είναι μια εντυπωσιακή συλλογή που συγκεντρώνει όλα τα θετικά στοιχεία των προηγούμενων τίτλων της σειράς Mario Party, αλλά ενώ δεν υπερτερεί σε κάθε τομέα, καταφέρνει να είναι άκρως ικανοποιητικό στα περισσότερα χαρακτηριστικά του.
