Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη: Η άνοδος της κινέζικης βιομηχανίας παιχνιδιών είναι πλέον γεγονός. Τίτλοι όπως το Black Myth: Wukong απέδειξαν ότι το βαθύ μυθολογικό υπόβαθρο της Ανατολής μπορεί να μεταφραστεί σε πλούσιο και πρωτότυπο gameplay.
Με το WUCHANG: Fallen Feathers, η Leenzee Games επιχειρεί κάτι ακόμα πιο τολμηρό: να δημιουργήσει ένα πλήρες souls-like με ταυτότητα, εμβαθύνοντας στην κινέζικη παράδοση, την τραγωδία και την έννοια της αέναης αλλαγής. Είμαι, λοιπόν, στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω, πως η Leenzee Games παρά κάποιες περιπλοκές, παραδίδει ό,τι ακριβώς υπόσχεται.
WUCHANG, THE SYMBOL OF LIFE’S IMPERMANENCE
Το WUCHANG: Fallen Feathers μάς ταξιδεύει στο τέλος του Ming Dynasty.Το παιχνίδι το έπαιξα στα κινέζικα και έτσι το immersion των διαλόγων με άφησε πολύ ευχαριστημένο. Η πρωταγωνίστρια μας, Bai Ziyun, κληρονόμησε το όνομα «Wuchang», λόγω των επιβλητικών ικανοτήτων της στις πολεμικές τέχνες και ως αποτέλεσμα στο να σκοτώνει. Στην κινέζικη μυθολογία οι οντότητες Wuchang αποτελούσαν σύμβολα ζωής και θανάτου, καθώς συνέλεγαν τις ψυχές των νεκρών.
Στο παιχνίδι, η ανθρωπότητα πάσχει από μια ασθένεια ονόματι «Feathering», βάσει της οποίας οποιοσδήποτε μολυνθεί από αυτή αρχίζει να εμφανίζει πούπουλα στα άκρα του, ξεχνώντας σταδιακά τον εαυτό του, φτάνοντας στο να μεταμορφωθεί σε πτηνό με τερατώδη μορφή. Η Wuchang, ξυπνώντας υπό την επήρεια αυτής της ασθένειας και χωρίς μνήμη των γεγονότων που την προκάλεσαν, αρχίζει ένα απαιτητικό ταξίδι ώστε να βρει τη θεραπεία, μέσα σε έναν κατεστραμμένο κόσμο. Η ίδια, όμως, δεν φαίνεται να πάσχει μόνο αρνητικά, καθώς η δική της μορφή Feathering, της προσφέρει τελικά και επιπλέον δυνάμεις.
Με γνώμονα αυτό, το παιχνίδι βρίσκει ευκαιρία να μας παρουσιάσει mechanics που δεν έχουμε δει στο παρελθόν, και το κάνει με σωστό pacing στο μεγαλύτερο μέρος του. Στο ταξίδι μου στα lands of Shu παρατήρησα ότι το combat και το traversal ήταν κατά κύριο λόγο ευχάριστα, με έναν ταχύ ρυθμό, βυθίζοντάς με στη ροή του από τις αρχικές κιόλας ώρες. Η Wuchang φέρει πούπουλα στο αριστερό της χέρι, κάτι το οποίο κληρονομεί από την ασθένεια, τα οποία λειτουργούν υπέρ μας καθώς της δίνουν νέες δυνατότητες. Αυτές ξεκλειδώνονται μέσω δικών μας επιθέσεων ή αποφεύγοντας αυτές των εχθρών. Έτσι, αναπτύσσεται το Skyborn Might.
Στην οθόνη υπάρχει ένα διάγραμμα που μας δείχνει πώς αυξάνονται τα πούπουλα της πρωταγωνίστριάς με κάθε επιτυχημένη κίνηση από τις παραπάνω, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο το Skyborn Might της. Έτσι αποκτά ένα passive buff, π.χ. επιπλέον damage, αλλά ξεκλειδώνεται και η δυνατότητα χρήσης των μαγικών δυνάμεών της. Όσο περισσότερα πούπουλα, τόσο πιο ισχυρά ξόρκια μπορεί να επικαλεστεί. Αυτά είναι πολυάριθμα και δίνουν έναν εκρηκτικό χαρακτήρα σε εκείνη, ανάλογα και με το πόσο «βαθιά» στην ιστορία του παιχνιδιού βρίσκεσαι.
WILL YOU SURVIVE THE FEATHERING?
Ως souls-like τίτλος, ως προς την απαιτητικότητα των μαχών του, μπορώ να πω πως παρατήρησα ότι πάσχει από μία αρρυθμία στη δυσκολία του καθώς ή θα είναι σχετικά αρκετά εύκολο ή θα είναι απόλυτα απαιτητικό. Σαν γενική εικόνα, μοιάζει περισσότερο με μίξη ανάμεσα στα Black Myth: Wukong και Sekiro: Shadows Die Twice. Φυσικά, φέρει τα γνωστά στοιχεία με τις όποιες παραλλαγές ταιριάζουν στο κλίμα και στο θέμα του παιχνιδιού. Παραδείγματος χάρη: το νόμισμα που χρησιμοποιείται εδώ λέγεται «redessence», τα γνωστά bonfires λέγονται «bloodshrines», και πάει λέγοντας. Οι αλλαγές σε αυτά είναι κυρίως αισθητικές -κάτι που ήταν αναμενόμενο- και αντικατοπτρίζουν τον κινέζικο χαρακτήρα του παιχνιδιού.
Μία αρκετά μεγάλη διαφορά φαίνεται στο customization, με τo κύριο σημείο να είναι το skill tree. Σε άλλης φιλοσοφίας souls-like RPG συνήθως ανεβάζεις τα στατιστικά του χαρακτήρα σου αριθμητικά. Εδώ τα ανεβάζεις με το Impetus Repository, στο οποίο ανταλλάζεις τα redessence, για Red Mercury Essence. Μέσω αυτών αγοράζεις τα περισσότερα που αφορούν την πρόοδο της χαρακτήρα σου. Τα στατιστικά διαφέρουν μεταξύ τους, με κάποια να συμβάλλουν στην ενίσχυση ή κάποια να αναβαθμίζουν το Feathering της πρωταγωνίστριας. Με την πάροδο της Ιστορίας το σύνολο σε redessence που χρειάζεται να ανταλλάξεις είναι μεγαλύτερο. Το Impetus Repository, όμως, λειτουργεί και ως κλίμακα Weapon Mastery, εφόσον μπορείς να ανεβάσεις τα στατιστικά στα όπλα σου και να ξεκλειδώσεις πολλές καινούργιες κινήσεις.
Ο μηχανισμός που κυριαρχεί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είναι το Shimmer -ή αλλιώς Perfect Dodge. Η Wuchang για κάθε μία τέλεια αποφυγή που επιτυγχάνει συγκεντρώνει και ένα πούπουλο. Κόντρα στις πολλές Sekiro επιρροές, στη διάρκεια του WUCHANG: Fallen Feathers δεν χρειάστηκε να κάνω ποτέ parry καθώς όλοι οι εχθροί μπορούσαν να αντιμετωπιστούν πιο αποτελεσματικά με το Shimmer. Ο λόγος πίσω από αυτό είναι διπλός: Αρχικά έχει να κάνει με το οπλοστάσιό της, καθώς η Wuchang μπορεί να χρησιμοποιήσει 5 είδη όπλων( Longsword, Axe, Spear, One-handed Sword και Dual Blades). Και το Axe, ας πούμε, ενεργοποιεί το parry από μόνο του. Στα υπόλοιπα, πρέπει να ξεκλειδωθεί από το Impetus Repository. Όπως θα περιμέναμε, το καθένα από αυτά δημιουργεί ένα διαφορετικό playstyle. Μέσω του Impetus Repository, μπορεί ο παίχτης να ανεβάσει τα skills ενός, και εάν δεν του αρέσει, να τα βγάλει και να τα χρησιμοποιήσει σε άλλο. Με αυτό τον τρόπο ενισχύεται η δοκιμή διάφορων playstyles. Εγώ λάτρεψα το Longsword, καθώς έχει γρήγορες και επικίνδυνες επιθέσεις, κάνοντας έτσι το gameplay πολύ πιο απολαυστικό από τα άλλα.
Εδώ κάπου μπορεί πολύ σωστά να αναρωτηθείτε: «εάν ξεκλειδώνεις το parry προαιρετικά, πως το χρησιμοποιείς»; Εδώ, λοιπόν, βρίσκεται ο δεύτερος λόγος πού το Shimmer ήταν η εύκολη λύση. Εκτός light και heavy επίθεσης, ο παίχτης μπορεί να επικαλεστεί δύο επιπλέον επιθέσεις. Η μία είναι ξεχωριστή για κάθε όπλο, το weapon skill, και το άλλο ρυθμίζεται. Το ρυθμιζόμενο είναι που ξεκλειδώνεται από το Impetus Repository και ονομάζεται «Discipline. Σε αυτό μπορείς προαιρετικά να τοποθετήσεις το parry. Στη δική μου εμπειρία, τα δύο αυτά δεν τα εκμεταλλευτήκαν επαρκώς, καθώς το παιχνίδι σε βυθίζει κατευθείαν στο μηχανισμό του Shimmer, κάτι που είναι πιο απαραίτητο για να βγεις ζωντανός από τον πόλεμο με τους εχθρούς.
Α ΝΑΙ… THIS IS DEFINITELY A BOSS FIGHT
Tο παιχνίδι καταφέρνει να κρατήσει ζωντανό το αίσθημα φόβου που δημιουργεί ένας αφιλόξενος κόσμος, το οποίο όμως γίνεται και κουραστικό κάποιες φορές. Είναι αρκετά σημεία τα που σου υπενθυμίζουν να προσέχεις, απλά το WUCHANG: Fallen Feathers το πηγαίνει στο επόμενο επίπεδο, αφού συνεχώς βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τέτοια σκηνικά όπου δεν μπορείς ούτε να περπατήσεις χωρίς να χτυπηθείς από κάτι. Και δεν μιλάω για τους εχθρούς που μπορεί να σε περιμένουν πίσω από μία πόρτα ή όταν ανοίξεις ένα chest και κάτι κρύβεται μέσα του. Μιλάω για τις αμέτρητες περιπτώσεις που θα δεχτείτε από το πουθενά ζημιά από κανόνια ή landmines, που φυσικά δεν φαίνονται και επαναλαμβάνονται συχνά. Χρειάζεται να προσέχετε οπουδήποτε κι αν βρίσκεστε καθώς οι εχθροί δεν θα σας λυπηθούν ούτε όταν κάθεστε να ξεκουραστείτε…
Υπάρχουν μερικά μικρά διαλείμματα χωρίς απειλές τα οποία βρίσκονται μόνο έπειτα από αρκετό ξύλο και θανάτους. Φυσικά αναφέρομαι στα boss fights.Υπάρχουν 24 bosses στο παιχνίδι, με ένα ποσοστό αυτών να είναι προαιρετικά. Υπάρχει μία δυσαναλογία μεταξύ τους κυρίως στη διαφορά της δυναμικής τους. Στα περισσότερα παιχνίδια του souls-like genre οι παίκτες εμπλέκονται σε boss fights όπου ο εχθρός είναι σκάλες ισχυρότερος από αυτόν. Έτσι αναγκάζεται να μάθει να αντιμετωπίσει στρατηγικά και με υπομονή το boss, να συνηθίσει τις κινήσεις του, και να καταλάβει ποιες τακτικές θα τον βοηθήσουν να το εξοντώσει. Αυτό έχεις ως αποτέλεσμα μια trial-and-error λογική εκμάθησης του παιχνιδιού, στην οποία ο θάνατος είναι αρκετά το συχνό αποτέλεσμα.
Στο δε WUCHANG: Fallen Feathers, αυτό δεν ισχύει. Τα bosses είτε θα είναι αρκετά εύκολα και με 1-2 προσπάθειες θα υπερνικήσετε εκείνο το εμπόδιο του παιχνιδιού, είτε θα είναι άδικα δύσκολο, όταν και το να αντιληφθείς τα μοτίβα επιθέσεων δεν φτάνει. Θα χρειαστείς πολλαπλές μάχες και ίσως να αλλάξεις όλα όσα έχεις κάνει μέχρι τώρα με τα upgrades σου στο παιχνίδι για να κερδίσεις ένα πλάσμα με πολύ διαφορετικές απαιτήσεις σε skills. Αυτά τα unfair challenges δεν κρίνονται εξαιτίας του ότι μπορούν να σε σκοτώσουν με 1 hit ή να σου πάρουν πολλή ώρα να τα κερδίσεις. Ίσα-ίσα αυτά είναι στοιχεία που όρισαν τα souls-likes.
Αυτό που δεν «ταιριάζει» στο είδος είναι η ανάγκη να προσαρμόσουμε όλο το build του χαρακτήρα μας κάθε φορά που εμφανίζεται ένα διαφορετικών δυνατοτήτων boss ή ακόμα και ένα ισχυρό mob. Το παιχνίδι μας αναγκάζει να απευθυνθούμε σε έναν ισχυρό συνδυασμό από upgrades για να διαλύσουμε εύκολα τους εχθρούς με τις μεγάλες μπάρες ζωής αντί να κάτσουμε να καταλάβουμε ποια είναι η αδυναμία τους.
Παρόλα αυτά, το WUCHANG: Fallen Feathers έχει τον τρόπο να σε κερδίσει. Το Feathering της Wuchang (σαν σύστημα) έχει αρκετό βάθος άπαξ και μάθεις να το αξιοποιείς. Τα boss fights, παρά τη δυσκολία τους, εξακολουθούν να είναι επικές μάχες και σε αυτό συμβάλλει η κινηματογραφικότητα του παιχνιδιού. Τα cutscenes είναι ακριβώς σαν να βλέπεις μία ταινία και όταν εμφανίζονται επενδύουν σε αυτό. Οι μεγάλες παρουσιάσεις σε κάποια boss fights προβάλλουν ένα αίσθημα φρεσκάδας στην παρουσίαση της κινέζικης μυθολογίας, που τον τελευταίο καιρό είναι πολύ στα πάνω της.
Βρήκα τον εαυτό μου σε αρκετά σημεία να εκπλήσσομαι με τον συνδυασμό. Σε αυτό συμβάλλει και η μουσική επιμέλειά του. Tο soundtrack του παιχνιδιού είναι -όπως θα περίμενε κάποιος που έχει δει τα trailers- συγκλονιστικό. Οι μάχες και το αίσθημα που σου αφήνει η μουσική στο κάθε λεπτό που παίζεις παραμένει μαζί σου και σε στοιχειώνει, σκοτώνοντάς σε αργά, όπως το Feathering. Βαθιά επηρεασμένη από κινέζικους τόνους, μαζί με τον ήχο του περιβάλλοντος, προκαλεί ένα αίσθημα γαλήνης, αλλά και τρόμου, ανάλογα την κατάσταση. Για εμένα, δεν υπάρχει κάτι πιο ωραίο όταν μετά από μια μεγάλη και δύσκολη μάχη, το παιχνίδι ηρεμεί. Ηρεμεί, και έπειτα κυριαρχεί η εξερεύνηση. Η σαφήνεια και η χροιά της τραγωδίας που πλήττει τον κόσμο αυτό βγαίνει μπροστά δίνοντάς του έτσι, έναν μοναδικό χαρακτήρα.
MADNESS DESCENDS; THE INNER DEMON LURKS…
Το παιχνίδι μου πήρε γύρω στις 40ώρες για να τελειώσω το main story. Έχει 5 κύριες περιοχές μαζί με αρκετά προαιρετικά σημεία. Ωστόσο, σε αυτές τις ώρες, τα δύο πράγματα που μου άρεσαν περισσότερο στο παιχνίδι είναι η εικαστική του και πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η εικαστική του παιχνιδιού, θυμίζει αρκετά το Black Myth: Wukong. Το περιβάλλον είναι πλούσιο, όμως μεταμορφώνεται συχνά σε κάτι πιο σκοτεινό. Ανάλογα την πρόοδο της ιστορίας βλέπουμε εχθρούς που επηρεάζονται ακόμα και περισσότερο από το Feathering, και από εκεί που ήταν άνθρωποι γίνονται τέρατα. Τα επιβλητικά παλάτια, οι καταρράκτες και η πράσινη φύση, παρουσιάζουν μια παλέτα γεμάτη από χρώμα. Τα μέρη αυτά, όμως, είναι αισθητά ταλαιπωρημένα. Η ασθένεια του Feathering τα έχει «ρημάξει» και αυτό είναι φανερό ανάμεσα στις περιοχές που ο παίχτης επισκέπτεται.
Είναι σίγουρο πως θα πεθάνεις αρκετές φορές, το παιχνίδι έχει όμως ακόμα ένα άσσο στο μανίκι του: Μπορεί να είπαμε πως η Wuchang χρησιμοποιεί το Feathering υπέρ της, όμως αυτό δεν σημαίνει πως δεν την επηρεάζει. Όσο περισσότερο πέθαινα στο παιχνίδι, τόσο περισσότερο αυξανόταν το «Madness» της Wuchang. Αυτό είναι και καλό αλλά και κακό καθώς αυξάνεται το damage που προκαλούσα αλλά και δεχόμουν. Όταν περάσει το κορυφαίο σημείο, η Wuchang, για να πάρει πίσω το χαμένο της redessence, πρέπει να παλέψει με την inner demon της. Μια προσωπογραφία που είναι σαν mini boss και έχει την δυνατότητα να κάνει heal. Η inner demon είναι αρκετά ισχυρή και ικανή αντίπαλος καθώς μπορεί εύκολα να σκοτώσει την Wuchang και να χάσετε τελείως το redessence ακόμα και μετά από ένα boss fight…
YOU HAVE FALLEN
Υπάρχουν αρκετά σημεία κατά τη διάρκεια του WUCHANG: Fallen Feathers που ίσως φανούν άδικα ή άνισα, όμως στο επίκεντρό του συναντάμε ένα παιχνίδι με ξεκάθαρη ταυτότητα και έντονη προσωπικότητα. Δεν είναι τέλειο, αλλά έχει ψυχή. Παρά τη δυσκολία του, ανταμείβει σταθερά τον παίκτη που θα βουτήξει στον κόσμο του και θα επιμείνει. Τα side quests είναι άμεσα συνδεδεμένα με την ιστορία και σχεδόν αναγκαία για την συνέχειά της. Η εξερεύνηση, παρότι linear, σε καλεί συνεχώς να κοιτάξεις πιο προσεκτικά, να παρατηρήσεις το περιβάλλον. Η πρώτη προσπάθεια της Leenzee Games είναι όχι απλώς θετική, αλλά αξιοσημείωτη. Για όσους έχουν άμεσο ενδιαφέρον για τους souls-like τίτλους, την ασιατική μυθολογία ή απλώς θέλουν έναν τίτλο με ατμόσφαιρα, στιβαρό combat και μια ιστορία που ξεχωρίζει, τότε το WUCHANG: Fallen Feathers αξίζει την προσοχή τους.
Ευχαριστούμε πολύ τη CD Media για την παροχή του review copy!
