Διαστημικό potential.

Ο Χριστόφορος Πόλυγγερ και ο Γιώργος Δρίτσας σταμάτησαν για ένα λεπτό να τσακώνονται για το αν το καλύτερο παιχνίδι όλων των εποχών είναι το The Last of Us ή το Shadow of the Colossus και αποφάσισαν να γράψουν συνεργατικά τις σκέψεις τους για το demo του SELINI. Το SELINI είναι ένα μικρό αλλά πολλά υποσχόμενο ελληνικό indie game. Σύμφωνα με το Steam Page του παιχνιδιού, πρόκειται για «ένα κρυπτικό και δελεαστικό ταξίδι ομιχλωδών ερήμων, εγκαταλελειμμένων μηχανημάτων και ξεχασμένων ερειπίων,» το οποίο «συνδυάζει τα αντίθετα στυλ παιχνιδιών όπως το Inside και το Hollow Knight».

Σημαντικό είναι να ξεκαθαρίσουμε ότι τα όσα παίξαμε στο demo δεν αναπαριστούν απαραίτητα το τελικό προϊόν. Ήδη, η CYMBAN έχει ανακοινώσει πως ενσωματώνει το feedback που πρόεκυψε απ' το demo, με ριζικές ενίοτε αλλαγές. Μη σας τρομάζει αυτό, είναι αναμενόμενο. Το SELINI αξίζει σίγουρα την προσμονή σας.

Χριστόφορος Πόλυγγερ

Η φασούλα μου με το συγκεκριμένο project έχει ένα αρκετά χαρωπό υπόβαθρο καθώς είχα λάβει αίτημα φιλίας στο Facebook από τον δημιουργό του παιχνιδιού, κύριο Ανδρέα Δημογιάννη, λίγο καιρό αφότου είχα joinάρει την ομάδα του Save The Game. Τον περσινό Φλεβάρη δεν είχα δώσει πολλή σημασία στο προφίλ Anri Aidini, ωστόσο με χαροποίησε που, όταν την έδωσα, ήρθα αντιμέτωπος με αυτή τη προσπάθεια που λέγεται Selini. Σε αυτό το μικρό σύνολο παραγράφων που έχω τη χαρά να αρθρογραφώ με τον καλό μου συνάδελφο, Γιώργο Δρίτσα, θα σας μεταφέρουμε μερικές από τις πρώτες σκέψεις μας, μιας και είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε το demo του τίτλου.

Για όσους δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται τούτη η προσπάθεια - την οποία μπορείτε να ενισχύσετε στο Kickstarter - το Selini αποτελεί ένα indie project που έχει ξεκινήσει ο Ανδρέας Δημογιάννης εδώ και κάποια χρόνια. Το κερασάκι στην τούρτα είναι πως μερίδιο συμμετοχής είχε ο - τότε - πεντάχρονος γιος του. Ζούμε για τέτοιες ιστορίες, με συγκινεί πραγματικά. Σκοπός μας είναι να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει σε αυτόν τον ιδιαίτερο κόσμο του παιχνιδιού, χειριζόμενοι ένα ανθρωπόμορφο ρομποτάκι. Και όταν λέμε για ιδιαίτερο, εννοώ πραγματικά ιδιαίτερο.

Είτε το παίξετε στη πλήρη μορφή του όταν με το καλό έρθει, είτε από το public demo, θα διαπιστώσετε πως μιλάμε για σκληροπυρηνικό, αυθεντικό indie. Η ατμόσφαιρα και το theme του παιχνιδιού μου θυμίζουν ξεκάθαρα κάποιον Ori τίτλο ή  και το Hollow Knight. Art style και ατμόσφαιρα σε συνδυασμό με τον ήχο πραγματικά άρτια, δεν έχω να πω κάτι λιγότερο ή περισσότερο.

Εκεί που έχω σχηματίσει κάποια παράπονα είναι ο τομέας του combat. Πιστεύω η όλη αύρα της απλοϊκότητας που διακατέχει το κόσμο της Selini και το πώς μας κάνει να αναρωτιόμαστε για το τι βλέπουμε γύρω μας λειτουργεί μειονεκτικά, γιατί ακόμη και μετά από δύο φορές που τελείωσα το παιχνίδι δεν ένιωσα ότι κατέχω τον μηχανισμό του. Υπάρχει μόνο το attack button και that’s it. Η κατεύθυνση που θα επιτεθούμε όμως δεν είναι καθόλου δεδομένη και προσωπικά απλά σπάμαρα το κουμπί.

Το άλλο σημείο που με βρίσκει επίσης δυσαρεστημένο είναι το UI του main menu με το οποίο δεν επισύναψα καθόλου καλές σχέσεις. Θα χρησιμοποιήσω το ίδιο επιχείρημα που ανέφερα και για το combat, πως αυτό το φλερτ με το άγνωστο και το διαφορετικό οδηγεί ένα τόσο σημαντικό στοιχείο – όπως είναι το save για παράδειγμα – να είναι οριακά μη λειτουργικό. Δεν μπόρεσα σε κανένα σημείο αυτών των ωρών να κατανοήσω αν τελικά έχω αποθηκεύσει την πρόοδο μου ή όχι, καταλήγοντας μάλιστα να την χάνω και δυο φορές. Αυτοί είναι δύο τομείς που πιστεύω χρήζουν μεγάλης βελτίωσης. Τα ρίσκα που παίρνει το SELINI αποδίδουν σε ορισμένους τομείς, ενώ σε άλλους θα ωφελούσε μια πιο συμβατική προσέγγιση.

Καταληκτικά, το Selini στέκει για μένα ως σύγχρονο τεκμήριο, ότι μπορούμε και εμείς σε μια τόσο μικρή χώρα όσο είναι η Ελλάδα, να κυκλοφορήσουμε αξιόλογα projects τα οποία η gaming κοινότητα θα πλήρωνε δίχως σκέψη. Αν δεν ήξερα το backstory και με προσκαλούσαν να παίξω το demo, θα έλεγα πως δημιουργήθηκε από κάποιο ξένο στούντιο με χρηματοδότηση και δεν θα περίμενα όλη αυτή η δουλειά να είναι ενός Έλληνα μπαμπά. Είναι πραγματικά κάτι φοβερά αξιόλογο. Παρά τα θέματά του, είναι ξεκάθαρο πως το SELINI αποτελεί μια από τις κορυφαίες προσπάθειες του game development στη χώρα.

Γιώργος Δρίτσας

Ο Χριστόφορος έκανε τις τιμές, οπότε θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Το SELINI είναι αυτή τη στιγμή το ελληνικό indie απ' το οποίο προσδοκώ τα περισσότερα, χωρίς αμφιβολία. Καταλαβαίνω τους περιορισμούς μιας τόσο μικρής παραγωγής και γι' αυτό χαίρομαι πολύ με την κατεύθυνση που έχει πάρει. 

Τι λειτουργεί:

Η αφαιρετική αισθητική του SELINI είναι εξαιρετικά γοητευτική και το world-building του είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Όταν μιλάμε για αφήγηση, δε μιλάμε μόνο για story άλλα και για δομή. Το story είναι, απλώς, η σούμα όλων των γεγονότων (θα βρείτε διάφορους, ενίοτε αντικρουόμενους ορισμούς εκεί έξω, αλλά αυτός είναι αρκετά χρήσιμος). Μια αφήγηση, πέρα από τα γεγονότα, είναι και μια επιλογή για τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζονται. Σε ποια σειρά, με τι ρυθμό, από ποια οπτική και ούτω καθεξής.

Το Selini παίρνει μια βουβή προσέγγιση στο world-building και καταφέρνει να διεγείρει την περιέργειά μου. Διψάω για περισσότερη κατανόηση, όχι απλώς επειδή η πληροφορία είναι αραιή - αν ήταν τόσο απλό τότε θα πετύχαιναν games απλώς επειδή είναι δυσνόητα - αλλά επειδή τα λίγα κομμάτια του παζλ που μου δίνονται φαίνεται να υπνοούν μια ενδιαφέρουσα πλήρη εικόνα. Πετυχαίνει γιατί έχει μια όμορφη και καλά ορισμένη αισθητική ταυτότητα και χτίζει το μυστήριό του υπομονετικά, ξετυλίγοντας παράλληλα τα συστήματά του.

Όταν όλα τα κομμάτια βρουν τη θέση τους, θα ανταποκριθεί άραγε στις προσδοκίες μου; Εκεί παίζονται όλα.

Τι δε λειτουργεί:

Η δέσμευση του SELINI στο “ludonarrative”, στην αφήγηση που ταυτίζεται με τη δράση του παίκτη, είναι ευπρόσδεκτη σε ορισμένες πτυχές του SELINI, ενώ σε άλλες όχι. Το μυστήριο του, δυστυχώς, απλώνεται και σε απλά μηχανικά ζητήματα του UI και του combat. Εκεί που θα έπρεπε να είναι απλώς λειτουργικό, είναι υπερφιλόδοξο. Για το combat του, θα πρέπει να πάρει μια σκληρή απόφαση. Είτε είναι διακοσμητικό, που τότε θα πρέπει να στηρίζεται λιγότερο σε αυτό, είτε είναι στον πυρήνα του, που σημαίνει ότι πρέπει οπωσδήποτε να βελτιωθεί.

Στο demo που έπαιξα, είδα ένα metroidvania με αρκετό combat και όχι ένα exploration game με αραιές μάχες. Το βασικό του attack mechanic όμως δεν είναι απολαυστικό, στην τωρινή του κατάσταση. Για μένα, το SELINI καλύτερα να αποφύγει να ρίξει το βάρος του στη μάχη. Είναι πολύ πιο ενδιαφέρον ως παιχνίδι μυστηρίου και εξερεύνησης, με το combat ως ενισχυτή έντασης και ρίσκου. Στο UI, καλύτερα να δοθεί προτεραιότητα στην αναγνωσιμότητα και τη χρηστικότητα.

Αν τα παραπάνω σας διεγείρουν την περιέργεια, μπορείτε να ακολουθήσετε το project στο Kickstarter πατώντας εδώ. Έτσι, θα μπορείτε να ενημερωθείτε όταν το SELINI δημοσιευθεί, καθώς και να παίξετε το demo.