"Elite" υλοποίηση των PlayStation controllers!

Η Sony πραγματοποιεί εμφατική είσοδο στην αγορά των πιο “premium” περιφερειακών για το PS5. Στο κομμάτι των χειριστηρίων αυτή τη δουλειά ανέθετε, μέχρι πρότινος, σε third-party συνεργάτες, αφού τα πιο αναβαθμισμένα controllers που είδαμε στη γενιά του PS4 κατέφθασαν από εταιρείες-βετεράνους του “επαγγελματικού gaming” όπως οι Razer, Scuf και άλλες. Γνωρίζοντας πως η Microsoft έχει βρει ήδη καταπληκτικές περιπτώσεις στα πρόσωπα των Elite Series 2 και Core, θεωρούσαμε δεδομένη τη μέρα που ο ιαπωνικός κολοσσός θα έλεγε “Fine, I’ll do it myself”. Κατόπιν έντονης ζήτησης από το PlayStation κοινό και συνυπολογίζοντας όλα τα παραπάνω, γεννήθηκε το DualSense Edge, η πρώτη “pro” πρόταση στον τομέα του χειρισμού που προέρχεται από τα δικά της εργοστάσια. Όσοι δεν αρέσκεστε στο να διαβάζετε κατεβατά, έχετε το ελεύθερο να αποχωρήσετε γνωρίζοντας πως αποφύγατε τη συζήτηση γύρω από το καλύτερο χειριστήριο που “φόρεσε” ποτέ το PlayStation logo. Οι υπόλοιποι, ακολουθήστε με στις παρακάτω γραμμές για να μάθετε το γιατί.

Σηκώνοντας το κουτί του DualSense Edge ήδη η κατάσταση σοβαρεύει. Το βάρος του, η έλλειψη αέρα ανάμεσα στις διπλώσεις του, κάθε είδους επαφή μας προϊδεάζει πως ένα αντικείμενο αξίας έχει βρει στέγη στο εσωτερικό του. Όσο αποδομείται η συσκευασία και φτάνουμε στα περιεχόμενά της επιβεβαιώνεται όλο και περισσότερο η καταγωγή αυτής της αίσθησης. Το πρώτο πράγμα που αντικρίσαμε κατά το παρθενικό unboxing ήταν η λευκή θήκη του και ο minimal σχεδιασμός της. Βασική ομορφιά, σκληρό καλούπι και πρακτικότητα, όντας… εχέμ… τρύπια από πίσω, για την επιλογή φόρτισης δια καλωδίου, ακόμα και όταν το χειριστήριο βρίσκεται στο “δωματιάκι” του, βασικά στη “σουίτα” του. Μετά από την πρώτη και τελευταία περιστροφή φερμουάρ, τόσο το θέαμα όσο και η απασφάλιση του χειριστηρίου από τη θέση του πρόσφεραν πρωτόγνωρη ευχαρίστηση.

Προτού πάμε στα όσα μπορούμε να κολλήσουμε/προσαρμόσουμε στο Edge, ας ασχοληθούμε με το κράτημά του στη γυμνότερη δυνατή μορφή. Η διαφορά με το απλό DualSense είναι χιλιομετρική. Η στιβαρότητα του Edge, ο σφικτός τρόπος με τον οποίο έχουν συνδεθεί τα επιμέρους τμήματά του, οι πιο τραχιές του επιφάνειες, το βασικό του υλικό, όλα θα σας ξεκαθαρίσουν με την πρώτη φιλοξενία του στην παλάμη σας ότι αποτελεί μία τρομερά βελτιωμένη - κατασκευαστικά - έκδοση του ήδη καινοτόμου PS5 controller. Αν και ήμουν πολύ ευχαριστημένος και βολεμένος με το default gamepad της κονσόλας, δεν μπορούσα να αγνοήσω το γεγονός ότι ακούγονταν οι αρμογές του σε στιγμές που ασκούσα περισσότερη δύναμη στις λαβές του, φυτεύοντάς μου μία υποτυπώδη ανησυχία ενδεχόμενης φθοράς. Με την ποιότητα κατασκευής και την εργονομία του DualSense, θεωρώ ανύπαρκτο το σενάριο να βλάψω το εξωτερικό του κομμάτι, πάντα υπό φυσιολογική χρήση και χωρίς προϊστορική περιποίηση.

Η τριπλάσια+ τιμή του, συγκριτικά με το απλό DualSense, δεν προκύπτει - φυσικά – μόνο από τα εμφανώς ικανοποιητικότερα grips που προσφέρει ή το οικοσύστημα τοποθέτησής του, αλλά και από τα πολλαπλά παρελκόμενα από τα οποία συνοδεύεται στο retail box του. Πιο χρήσιμα θεωρώ, προσωπικά πάντα, τα ανασχεδιασμένα back buttons. Δεν ήμουν καθόλου υποστηρικτής του πλαστικού peripheral που είδαμε στην περασμένη γενιά, τόσο από μορφολογικής απόψεως όσο και από τον τρόπο με τον οποίο επηρέαζε το εμβαδό του DualShock 4. Εδώ η ιστορία είναι εντελώς διαφορετική, εφόσον τα προαιρετικά πίσω πλήκτρα έχουν πολύ πιο διακριτική παρουσία, εγκαθίστανται με πολύ εύκολη μαγνητική διαδικασία, πατιούνται άνευ κόπου και δεν με ενόχλησαν σε κανένα απολύτως σενάριο, παρ’ ότι δοκίμασα το DualSense Edge σε διαφορετικές συνθήκες και games, όπου τα δάχτυλά μου κινούνταν με ποικίλους τρόπους (Hogwarts Legacy, God of War Ragnarok, Gran Turismo 7).

Με εξίσου άκοπες, συνοπτικές κινήσεις μπορείτε να αλλάξετε και τους μοχλούς του DualSense Edge, εφόσον το πακέτο έρχεται με δύο ακόμη ζευγάρια από analog sticks, μικρότερου και μεγαλύτερου ύψους, ώστε να ρυθμίσετε την απόσταση των κινητικών εντολών από τα δάχτυλά σας ανάλογα με τα γούστα σας. Μάλιστα, είναι και διαφορετικά δομικά, εφόσον έχουν επιφάνεια που θυμίζει αυτή του DualShock 3, με επιστροφή της καμπύλης και αντικατάσταση του βαθουλώματος στο πάνω μέρος. Αναλόγως τον τύπο παίχτη που είστε και τα games στα οποία αφιερώνετε τον χρόνο σας, πολύ πιθανό να βρείτε/βρίσκετε αρετή στην αλλαγή των μοχλών. Ξανά, εκτιμώ την απλότητα που απαιτεί η όλη διαδικασία, τραβώντας απλά τα sticks προς τα πάνω, όπως και τη δυνατότητα αφαίρεσης του καπακιού για αλλαγή των αναλογικών βάσεων.

Το ενισχυμένης επένδυσης braided καλώδιο θα εξαλείψει το άγχος των pro gamers για αποκρίσεις ενσύρματων προδιαγραφών, όπως και για ατυχήματα, εφόσον στο πακέτο συμπεριλαμβάνεται και ένα περίβλημα (connector housing) που δημιουργεί έναν γόρδιο δεσμό, από άποψη ασφάλειας, ανάμεσα στον φορτιστή και την USB-C υποδοχή του DualSense Edge. Κατόπιν don’t try this at home δοκιμών, επιβεβαιώνω πως πράγματι, με το συγκεκριμένο εξάρτημα μπορείτε να κοιμάστε ήσυχοι ότι το καλώδιο θα μείνει προσκολλημένο στο controller σας. Και κάπως έτσι κλείνουμε την αναφορά στα συμπληρωματικά components του συνόλου, καθένα εκ των οποίων προσφέρει διαφορετικά στην βελτίωση της ευχρηστίας, με τρόπους που το απλό DualSense δεν επιτρέπει.

Υπάρχουν όμως και ορισμένες software δυνατότητες προεγκατεστημένες στο νέο χειριστήριο, που αν και δεν θεωρώ game-changers, σίγουρα εντυπωσιάστηκα ή καλόμαθα χρησιμοποιώντας τις. Αρχικά, η τριών βαθμίδων/σκαλών θέσεις για τα adaptive triggers μόνο θετικά μπορούν να επιδράσουν, εφόσον το κάθε παιχνίδι είναι αυτό που καθορίζει το πόσο πολύ ή λίγο ίσως χρειάζεται να παρέμβουμε στις σκανδάλες του DualSense Edge για την πλήρη ενεργοποίησή τους. Τα δε δύο function πλήκτρα (Fn) κάτω από τα αναλογικά, είναι ικανά να αποθηκεύσουν και να εναλλάξουν τάχιστα τα προφίλ χρήσης που έχετε δημιουργήσει. Τι προφίλ; Presets στα οποία έχετε κάνει ανακατανομή όλων των κουμπιών, συντομεύσεων και συνδυασμών, εφόσον το Edge είναι ολικά customizable από αυτή την οπτική. Παράλληλα, μπορούν να ρυθμιστούν τα πάντα στη λειτουργική του φύση, εφόσον μπόρεσα να πειράξω μέχρι και την ευαισθησία των μοχλών. Είναι γενικά ένα χειριστήριο με calibration που δεν γνωρίζει φραγμούς απέναντι στη θέληση του καταναλωτή.

Μοναδικό ψεγάδι η 1050mAh μπαταρία του, η οποία δεν μπορεί να κρύψει την αδυναμία της όταν όλα τα παραπάνω και οι προϋπάρχουσες δυνατότητες του DualSense στοιβάζονται και απορροφούν τα μέγιστα από αυτή. Άτομα που μπορούν/αντέχουν να πραγματοποιήσουν πεντάωρα+ sessions, πολύ πιθανό να το φορτίζουν πολύ συχνά.

Καταληκτικά, το DualSense Edge παρίσταται ως μία τρομερά αναβαθμισμένη έκδοση του γνωστού μας DualSense. Παίζοντας για πάνω από 30 ώρες μαζί του, δεν σας κρύβω πως βρήκα θλιβερή την ιδέα του να χρησιμοποιήσω ξανά το χειριστήριο-προεπιλογή, το απλό μοντέλο δηλαδή, εφόσον τόσο η αφή όσο και οι λειτουργικές του δυνατότητες βρίσκονται σε αισθητά ανώτερα επίπεδα. Το κατά πόσο αξίζει για εσάς ή όχι, θα κριθεί από την τσέπη και τις απαιτήσεις που ο καθένας έχει, εφόσον η κοστολόγησή του δεν επηρεάζει κάπως το προϊόν αυτό καθ’ αυτό. Το σίγουρο είναι πως όσοι το αποκτήσουν θα περιθωριοποιήσουν με μιας κάθε άλλο controller της συλλογής τους. Σίγουρα, για την τιμή του, θα μπορούσαν αν γίνουν ακόμα πιο φιλόδοξες δοκιμές, αλλά με την παραδοχή της υποδεέστερης μπαταρίας, το DualSense Edge είναι ποιοτικότερο του DualSense σε κάθε άλλη συζήτηση. Στο εμφανισιακό του κομμάτι δεν αναφέρομαι - άσχετα που με κάλυψε - εφόσον δεν φέρει συγκλονιστικές αλλαγές ή σχέδια. Είναι τόσο design-άτο όσο οφείλει.

Ευχαριστούμε πολύ το PlayStation Greece για την παροχή του προϊόντος!