Μεταξύ νοσταλγίας και σκοπού.

Ολόκληρη η πορεία του Beyond Good & Evil σαν όνομα μπορεί να συνοψιστεί από το ειρωνικό γεγονός ότι η 20th Anniversary Edition λανσάρεται πιο κοντά στα 21^α γενέθλια της σειράς αντί στα 20. Μικρή σημασία έχει, όμως, ακόμα μία αστοχία στο timing για ένα παιχνίδι που έχει βγει, έχει ξανα-βγεί και τώρα ξανα-ξανα-βγαίνει με απώτερο σκοπό. Σε μία εποχή όπου η ακύρωση του (εδώ και 14 χρόνια ανακοινωμένου) Beyond Good & Evil 2 ήταν φραγμένη στοιχηματικά και πιθανολογικά, αυτό το current-gen remaster φαίνεται πως έρχεται για να βγάλει το prequel του από το κώμα, ξεκαθαρίζοντας με τον τρόπο του, έτσι ξαφνικά, πως η Ubisoft εξακολουθεί να το φτιάχνει.

Αυτοί που έχουν κολλήσει στην παραδόπιστη εικόνα που έχει δείξει κατά καιρούς η Ubisoft σίγουρα αναζητούν εξηγήσεις πίσω από το γιατί χρειάστηκε η Ubisoft Montpellier, παρέα με τη Virtuos, να προβεί σε re-remaster και η απάντηση είναι διττή: υπενθύμιση και άμεση σύνδεση με ό,τι ακολουθήσει. Επεξηγηματικά, το Beyond Good & Evil - 20th Anniversary Edition θέλει σε πρώτη φάση να επανασυστηθεί σε παλιό και νέο κοινό, δίνοντάς μας παράλληλα μία ολοκαίνουρια αποστολή/κινηματογραφική στιγμή που παραπέμπει στα του Beyond Good & Evil 2, εφόσον ειπώθηκε δημοσίως και αμετάκλητα πως είναι “ζωντανό” και πιθανότατα φτάνει σε μία ολοκλήρωση που, εδώ που τα λέμε, είχαμε χάσει κάθε ελπίδα πως θα συμβεί.

Εγώ ανήκω στη μερίδα αυτών που νοσταλγούν την περίπτωσή του, έχοντας πολύ συγκεκριμένες μνήμες από την PS2 έκδοση και από ένα πέρασμα της Ubisoft από λιγότερο τυποποιημένες κατευθύνσεις για τα βιντεοπαιχνίδια της.

HAPPY BIRTHDAY TO Y-ADE

Για αυτούς που δεν μοιράζονται με μένα τέτοια αναδρομικά flashbacks, το Beyond Good & Evil ήταν και παραμένει ένα spy-thriller, action-adventure game με πρωταγωνίστρια την Jade σε πολλαπλό ρόλο, αφού ξεκινά ως φωτορεπόρτερ, φιλάνθρωπος και μέχρι το τέλος του παιχνιδιού εξελίσσεται σε μία κατάσκοπο που διερευνά συνωμοσίες και τραγικά γεγονότα, με αποκορύφωμα αυτών την εισβολή των εξωγήινων DomZ στον πλανήτη της. Η επετειακή έκδοση του παιχνιδιού με γύρισε σε χρόνια… δοξασμένα, όταν είχα πρωτοεντυπωσιαστεί από τις μητροπόλεις του αυθεντικού Beyond Good & Evil και όταν πρωτοαντίκρισα την πασπαρτού εικόνα του από οντολογικής απόψεως.

Κάτι που επίσης εκτίμησα τότε και σπανίζει στα σημερινά games ήταν η straight to action νοοτροπία του, εφόσον όλα όσα εξήγησα παραπάνω συμβαίνουν γρήγορα και το Beyond Good & Evil δεν αργεί ούτε στην αρχή, ούτε ενδιάμεσα να επαναφέρει τον έλεγχο στα χέρια μας. Επίσης ξένος για τότε, πόσο μάλλον για σήμερα, ήταν ο τρόπος που η Ubisoft διαχειρίστηκε τη σκηνοθεσία του. Χρησιμοποιεί τεχνικές πιο απρόβλεπτες και χωρίς συνέχεια ή συνέπεια, ενώ τα τωρινά δεδομένα και οι αναπτυξιακές στρατηγικές οδηγούν ένα Assassin’s Creed, ένα Far Cry και ένα Watch Dogs, για παράδειγμα, να φαίνονται σαν να μας σερβίρονται μέσα από την ίδια κατσαρόλα. Υπό αυτό το πρίσμα, το Beyond Good & Evil παραμένει μέχρι σήμερα μία από τις πιο μοναδικές (δημιουργικά) προσπάθειες της Ubisoft.

Εδώ που τα λέμε, το Beyond Good & Evil επωφελήθηκε από το γεγονός πως κυκλοφόρησε στην 6^η γενιά κονσολών, όταν το σκεπτικό των περισσότερων devs ακολουθούσε το «βάλ’ τα όλα μέσα, χωρίς τζατζίκι». Για αυτό και όσοι το παίξετε για πρώτη φορά θα έρθετε αντιμέτωποι με ένα πιο κλασσικής, semi-open world δομής παιχνίδι, που περιλαμβάνει κάτι από δράση, κάτι από stealth, κάτι από platforming, κάτι από puzzles. Το γεγονός ότι η 20th Anniversary Edition αφήνει σχεδόν αναλλοίωτο τον κορμό του original παιχνιδιού σημαίνει ότι εγκυμονεί τον κίνδυνο να μην αρέσει, αφού όλα τα παραπάνω στοιχεία φέρουν τη στενότητα σχεδιασμού της τότε εποχής.

Είτε, λοιπόν, η Jade βγάλει έξω το Daï-jo της για να σακατέψει aliens, είτε χρειάζεται να τους κρυφτεί για να απαθανατίσει με την κάμερά της τα αποδεικτικά στοιχεία για τον IRIS, είτε σκαρφαλώνει και σκύβει για να ανοίξει νέα μονοπάτια και να λύσει progression γρίφους, βλέπουμε το Beyond Good & Evil όπως το ξέραμε, άρα ακολουθεί το design δύο δεκαετιών πριν. Ευτυχώς βέβαια έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στην ανακατανομή εντολών χειρισμού, ώστε να είναι πολύ απλούστερο να χρησιμοποιούμε γρήγορα τα διάφορα gadgets της ή να ζητάμε τη βοήθεια του θείου γουρουνο-Pey'j.

PIG CHANGES

Εκεί που εστίασε περισσότερο το παρόν re-release ήταν στο να σμιλεύσει κάπως τις ακατέργαστες γωνίες του. Αυτό είχε ξανα-γίνει και πίσω στο 2011 για χάρη των PS3 και Xbox 360, εδώ όμως έχουμε μία σαφώς πιο ευπαρουσίαστη μορφή του, που μας γλιτώνει από το να επιστρέψουμε στην ξεφτισμένη πια βερζιόν του βασικού τίτλου και του πρώτου remaster πριν μπούμε με το καλό στο Beyond Good & Evil 2, χωρίς να θέλω να το ματιάσω. Δεν είναι μόνο η παροχή 4K και 60FPS επιλογών, που είναι από μόνες τους μεγάλες υποθέσεις, αλλά όλες οι αξιοπρόσεκτες αναβαθμίσεις που δέχθηκε ώστε οι χαρακτήρες και τα περιβάλλοντα να γίνουν πιο ρεαλιστικά/λεπτομερή και να μην ξεπροβάλλουν πια ανώμαλα τα assets του. Ήταν ένα παιχνίδι που χρειαζόταν αρκετή παραπάνω μπογιά και χάρακες για να έχει νόημα να επανακυκλοφορήσει και ευτυχώς η Ubisoft δείχνει να πέρασε αρκετή ώρα στο digital ατελιέ της.

Πέραν από σημαντικές βελτιώσεις και ρυθμίσεις στη λειτουργία του, το Beyond Good & Evil - 20th Anniversary Edition συμπληρώνεται ως εορταστικό πακέτο και από μπόλικα concept arts και behind-the-scenes ευρήματα της παραγωγής του original παιχνιδιού, όπως και ένα νέο Speedrun Mode για όσους απαιτούν περισσότερα από την εμπειρία τους και τους εαυτούς τους. Άρα έχουμε μπροστά μας ένα παιχνίδι που δεν προσφέρει τίποτα λιγότερα από όσα υπόσχεται: μία ρετουσαρισμένη έκδοση ενός cult-classic βιντεοπαιχνιδιού, τριών γενεών πριν ξανα-υπογραμμίζω, που καθιστά όσο λιγότερο οδυνηρή γίνεται την ενασχόληση μαζί του, με την ελπίδα ότι θα προετοιμάσει κατάλληλα το έδαφος για το Beyond Good & Evil 2, που -όσο απίστευτο κι αν ακούγεται- δεν είναι ψέμα τελικά.

Ευχαριστούμε πολύ τη CD Media και την Ubisoft για την παροχή του review copy!