Βγαίνοντας από τα pit stop με publisher.

Η Codemasters εδώ και χρόνια έχει βαλθεί να μας αποδείξει την ποιότητα της, τουλάχιστον όσο αφορά την ετήσια κυκλοφορία του παιχνιδιού της Formula 1. Λίγες εταιρείες θα μπορούσαν να αγγίξουν με τόση επιτυχία ένα τόσο ιδιαίτερο θεσμό, αποτυπώνοντας στο gameplay μία ρεαλιστική εμπειρία οδήγησης ενός μονοθέσιου και όχι μόνο. Η μοίρα της Codemasters άλλαξε για πάντα πριν από λίγους μήνες, όταν ο κολοσσός που ακούει στο όνομα EA, αποφάσισε να προβεί σε μία πολύ μεγάλη εξαγορά, δαπανώντας το αστρονομικό ποσό των 1,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, εντάσσοντας το αγγλικό στούντιο στο δυναμικό της. Θα περάσουν αρκετά χρόνια μέχρι να μπορέσουμε να κρίνουμε αν αυτή η κίνηση αποτέλεσε θετικό παράγοντα στα μελλοντικά παιχνίδια της εταιρείας. Αν κάτι όμως μπορούμε να εξετάσουμε, αυτό είναι ο πρώτος καρπός της πρώιμης συνεργασίας τους. Σίγουρα το F1 2021 ξεκίνησε να αναπτύσσεται πριν την εξαγορά, άρα δεν μπορούμε να ξέρουμε κατά πόσο επηρέασε το τελικό προϊόν η EA. Ακόμα και έτσι παραμένει το πρώτο παιχνίδι της Codemasters που γίνεται publish από την EA, και σίγουρα αυτό και μόνο κάνει το F1 2021 αρκετά πιο ιδιαίτερo.

ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΕΛΑΣΤΙΚΑ

Οι ετήσιες κυκλοφορίες μοχθούν να αποδείξουν πως έχουν λόγο και αιτία ύπαρξης. Παράλληλα προσπαθούν όχι απλά να ξεπεράσουν τον προκάτοχό τους, αλλά και να δώσουν κάτι μοναδικό που μέχρι πρότινος δεν υπήρχε. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν, για πρώτη φορά στην ιστορία των παιχνιδιών F1 συναντάμε story mode. Για όσους διερωτώνται πως μπορεί να λειτουργήσει μία ιστορία σε τέτοιου είδους παιχνίδι, θα απαντήσω με ένα παράδειγμα. Πριν από λίγα χρόνια η σειρά FIFA, στην προσπάθεια της να ξεχωρίσει και να διαφοροποιηθεί από τα παλαιότερα παιχνίδια της, πρόσθεσε ένα story mode με ονομασία The Journey. Εκεί χειριζόμασταν τον Alex Hunter, στην προσπάθεια του να γράψει την δική του ιστορία.

Κάπως έτσι και το F1 2021 διαφοροποιείται από τα προηγούμενα με μία προσθήκη, το Breaking point. Αντί του Alex Hunter, εδώ συναντάμε το νεαρό Άγγλο που ονομάζεται Aiden Jackson, όπου η άγνοια και η αυτοπεποίθηση του γίνονται οδηγός του σε ένα ταξίδι γεμάτο εντάσεις. Ο ομόσταβλος του είναι το άκρως αντίθετο του. Ο Casper Akkerman είναι ένας Γερμανός βετεράνος  που δεν θέλει να αποδεχθεί με τίποτα την ηλικία του, και προσπαθεί να αποδεικνύει συνεχώς την αξία του. Πολλές φορές οι οδηγοί της Formula 1 αναφέρουν πως ο μεγαλύτερος εχθρός τους μέσα και έξω από την πίστα είναι αυτός που φοράει την ίδια στολή με αυτούς, δηλαδή ο συμπαίκτης τους. Έτσι και εδώ, η ιστορία των Jackson και Akkerman περιστρέφεται γύρω από μία ανούσια κόντρα μεταξύ τους, που δημιουργείται από τον εγωισμό και των δύο, αλλά όχι μόνο. Ο παράγοντας ψυχολογία μπορεί να επηρεάσει την απόδοση του καθενός, κάτι που αρκετοί αντίπαλοι το γνωρίζουν και προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν. Στην παρέα της ιστορίας λοιπόν έρχεται να προστεθεί και ο Devon Butler, που προσπαθεί συνεχώς να οξύνει τη σχέση των δύο πρωταγωνιστών. Κρίνοντας την ιστορία, μπορώ να πω πως είχε περισσότερο ενδιαφέρον από ότι περίμενα. Δεν αρκέστηκε σε μία απλή αφήγηση χωρίς νόημα αφήνοντας το gameplay να μιλήσει. Έχτισε οργανικά και με πλήρη αρμονία τα συμβάντα, κατάφερε να δημιουργήσει συναισθήματα και κυρίως κατάφερε να προβληματίσει.

Το Breaking point φέρνει στην επιφάνεια το παρασκηνιακό τοπίο του αθλήματος, μαθαίνοντας μας πως τα κοινωνικά δίκτυα έχουν εξελιχθεί σε μοχλό πίεσης των αθλητών και όχι μόνο. Επιπλέον βλέπουμε το πως οι δημοσιογράφοι και τα μέσα προσπαθούν να αποσπάσουν την οποιαδήποτε είδηση προς όφελος τους. Με αυτό τον τρόπο εκτός από το μονοθέσιο μπαίνουμε και στην ψυχολογία ενός πιλότου, καταλαβαίνοντας πως το να είσαι απλά καλός οδηγός δεν αρκεί. Σημαντικό ρόλο στην αποτύπωση της ιστορίας και στη βαθύτερη έννοια της έπαιξαν τα cinematics, όπου για πρώτη προσπάθεια ήταν εξαιρετικά αλλά όχι αψεγάδιαστα. Διαπίστωσα κάποια σποραδικά frame drops χωρίς απαραίτητα να γίνεται κάτι περίπλοκο στην οθόνη, ενώ δεν έλλειψαν και κάποιες αστοχίες στο lip-sync. Τα voice overs βοήθησαν και αυτά με την σειρά τους την ιστορία, αφού μου άφησαν μία επαγγελματική χρεία χαραγμένη στη μνήμη μου.  

ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ ΦΟΡΜΟΥΛΑ

Η βάση του παιχνιδιού και ο κεντρικός πυλώνας εδώ και πολλά χρόνια περιστρέφονται γύρω από το career mode, κάτι που δεν αποτελεί εξαίρεση ούτε και φέτος. Το συναίσθημα του να διαγωνίζεσαι ενάντια στους καλύτερους οδηγούς του κόσμου είναι ανεκτίμητο και μοναδικό, με κάθε λάτρη της οδήγησης να θέλει να το βιώσει. Σαν οδηγός έχετε την δυνατότητα είτε να ενταχθείτε στο δυναμικό μιας υπάρχουσας ομάδας είτε να δημιουργήσετε τη δικιά σας, ένα χαρακτηριστικό που πρωτοείδαμε πέρυσι. Και οι δύο επιλογές είναι κοντά μεταξύ τους με τη διαφορά πως αν επιλέξετε να ιδρύσετε τη δική σας, θα είστε υπεύθυνος για πολλές επιμέρους κατηγορίες και παραμέτρους, όπως ο συμπαίκτης σας, το όχημά σας, οι σπόνσορές σας και άλλα. Αφιέρωσα και αφιερώνω κάθε φορά τις περισσότερες ώρες μου στο συγκεκριμένο mode, καθώς είναι και το αγαπημένο μου. Για εμένα οι αγώνες οδήγησης αποτελούν την απόλυτη ώρα χαλάρωσης και έντασης ταυτόχρονα, αφού στην προσπάθεια μου να χαλαρώσω ακούγοντας μουσική, καταλήγω να βρίσκομαι ρόδα με ρόδα με το Lewis Hamilton και αυτό είναι που λατρεύω. Αφιέρωσα περίπου την ίδια ώρα και στα δύο modes, καταλήγοντας πως δεν έχω κάποιο αγαπημένο, σίγουρα στην ίδρυση ομάδας υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος των πραγμάτων, αλλά προσωπικά δεν με ενδιαφέρει τόσο. Αξίζει να αναφέρω πως φέτος για πρώτη φορά προστέθηκε η επιλογή του co-op career mode, όπου μπορείτε να συμμετέχετε στο ίδιο πρωτάθλημα με έναν φίλο σας, κάτι που όμως γίνεται αποκλειστικά online. 

Εδώ και αρκετά χρόνια η ποιότητα της αίσθησης της οδήγησης στη σειρά δεν αμφισβητείται, με αποτέλεσμα η Codemasters  να μην χρειάζεται να προβεί σε ριζοσπαστικές αλλαγές, όμως σίγουρα το φετινό Formula game είναι πιο προ βάσιμο από κάθε άλλο, διατηρώντας όμως και τον σκληροπυρηνικό κορμό του. Με λίγα λόγια οι νέοι παίκτες μπορούν και αυτοί να απολαύσουν την εμπειρία ενός πιλότου, χωρίς κάποια ιδιαίτερη δυσκολία στον χειρισμό, και ταυτόχρονα οι έμπειροι παίκτες μπορούν να διατηρήσουν την ρεαλιστικότατα ενός μονοθέσιου, παλεύοντας με νύχια και με δόντια σε κάθε στροφή. Αυτό επιτρέπει στο παιχνίδι να απευθύνεται σε μεγαλύτερο εύρος κοινού, χωρίς όμως να αλλοιώνεται η όποια προσπάθεια έχει χτίσει εδώ και τόσο χρόνια. Παράμετροι όπως στρατηγική μέσα και εκτός πίστας είναι εκεί με μπόλικες λεπτομερείς και επιλογές, ενώ δεν λείπουν και οι άπειρες επιλογές των assists. Ευχάριστη έκπληξη αποτέλεσε η απρόβλεπτη και άκρως επιθετική A.I., προσθέτοντας με αυτό τον τρόπο έναν έξτρα τόνο ρεαλισμού.

Το F1 2021 είναι η πρώτη που μεταβαίνει στη νέα γενιά κονσολών και περίμενα με ανυπόμονά να αντικρίσω τον οπτικό τομέα. Το αποτέλεσμα που αντίκρισα στην οθόνη μου με ικανοποίησε υπέρ του δεόντως. Η εταιρεία ανάπτυξης φαίνεται να έκανε σωστά την δουλεία της, αφού για πρώτη φορά παρατήρησα με τόση λεπτομέρεια το γρασίδι που περιβάλει την κάθε πίστα, τα κομμάτια των αυτοκινήτων στην άσφαλτο, τα μοντέλα των μονοθέσιων αλλά και των οδηγών, δίνοντας με αυτό τον τρόπο μεγαλύτερη αληθοφάνεια. Ο ήχος των αυτοκινήτων είναι και αυτός εξαιρετικός. Στα ίδια κυβικά κυμαίνεται και ο ήχος του παιχνιδιού. Απόλαυσα την κάθε επιτάχυνση, ακούγοντας αυτό τον μοναδικό ήχο που βγάζουν τα μονοθέσια.

ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

Μπορώ να πω πως προσωπικά τις περισσότερες φορές δεν έχω τόσο μεγάλο πρόβλημα με τα microtransactions σε ένα παιχνίδι, ακόμα και αν αυτό πωλείται full price. Επίσης θεωρώ αρκετά τίμια -αλλά και ύπουλη- την λογική ενός battle pass, κάτι που ολοένα παιχνίδια αρχίζουν να υιοθετούν. Παρόλα αυτά είμαι της άποψης πως δεν γίνεται κάτι που αντικειμενικά έχει πετύχει και έχει αυξήσει το κέρδος πολλών εταιρειών να χρησιμοποιείται παντού και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο νόημα. Στην προκειμένη περίπτωση λοιπόν με μεγάλη έκπληξη, διαπίστωσα πως το πρώτο πράγμα που μου παρουσιάστηκε μόλις έφτασα στο κεντρικό μενού του παιχνιδιού, είναι ένα μήνυμα για το podium pass, όπως και λέγεται το σύστημα με τα tiers. Ναι οκ καταλαβαίνω, μπορεί να περιορίζεται αποκλειστικά σε cosmetics, κράνη, γάντια, emotes και άλλα αχρείαστα για εμένα πράγματα, όμως δεν μπορώ να αγνοήσω με τίποτα την ύπαρξη ενός τέτοιου συστήματος. Σε στιγμές το παιχνίδι σου υπενθυμίζει την ύπαρξη του -σε περίπτωση που το ξέχασες- ενώ φυσικά δεν έρχεται μόνο του, καθώς ένα ολόκληρο item shop με καθημερινά και εβδομαδιαία αντικείμενα σας περιμένει να τα αγοράσετε.

Είναι ικανά τα microtransactions να χαλάσουν την όποια εμπειρία; Ευτυχώς όχι, αφού αποφεύγονται εύκολα και αρκούνται αποκλειστικά στο διακοσμητικό κομμάτι, χωρίς να επεκτείνονται παραπάνω. Έχω μάθει να τις αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι εδώ και αρκετά χρόνια, κάτι που έκανα και τώρα. Προς τι λοιπόν μία ολόκληρη παράγραφος για αυτά; Πραγματικά ίσως να έχω αγανακτήσει λιγάκι. Κατανοώ αλλά και προβληματίζομαι, όταν βλέπω ότι προστίθενται συνεχώς σε ολοένα παιχνίδια, ανεξαίρετους είδους. Μέχρι που μπορεί να φτάσει το ανελέητο κυνήγι κέρδους και που πρέπει να μπουν κόκκινες γραμμές. Ερωτήματα που χρήζουν συζήτηση, αλλά ίσως μία άλλη φορά.

Κάνοντας την τελική αποτίμηση -αν και γκρίνιαξα λιγάκι στο τέλος- δηλώνω αρκετά ικανοποιημένος από την φετινή F1.Gameplay που σε κρατάει για ώρες πάνω στο τιμόνι, modes για να παίζεις με τις ώρες και γραφικά που ομορφαίνουν την οθόνη, είναι ένας δυνατός συνδυασμός για να περάσει κάποιος ευχάριστα, οδηγώντας τα γρηγορότερα αυτοκίνητα του κόσμου. Οι φετινές προσθήκες με το story mode αναζωογόνησαν το ενδιαφέρον μου, κάνοντας με να ανυπομονώ για το επόμενο, αφού θεωρώ σχεδόν σίγουρη την συνέχεια του. Πέραν της συνέχειας του story mode, ανυπομονώ να δω αν και πως η EA θα επηρεάσει από εδώ και στο εξής τα παιχνίδια της Codemasters και κατά συνέπεια την F1.

Ευχαριστούμε πολύ τη Bandai Namco Hellas για την παροχή του review copy!